Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο Μακροθυμήσας επί τοις ημών πλημμελήμασι και άχρι της παρούσης ώρας αγαγών ημάς, εν η επί του Ζωοποιού Ξύλου Κρεμάμενος τω ευγνώμονι ληστή την εις τον παράδεισον ωδοποίησας είσοδον και θανάτω τον θάνατον ώλεσας, ιλάσθητι ημίν τοις αμαρτωλούς και αναξίοις δούλοις Σου·
ημάρτομεν γαρ και ηνομήσαμεν, και ουκ εσμέν άξιοι άραι τα όμματα
ημών και βλέψαι εις το ύψος του Ουρανού· διότι κατελίπομεν την οδόν της
δικαιοσύνης Σου και επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών.
Αλλ' ικετεύομεν την Σην ανείκαστον αγαθότητα· φείσαι ημών, Κύριε,
κατά το πλήθος του ελέους Σου, και σώσον ημάς δια το όνομά Σου το Άγιον, ότι
έξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημών· εξελού ημάς της του αντικειμένου χειρός
και άφες ημίν τα αμαρτήματα και νέκρωσον το σαρκικόν ημών φρόνημα, ίνα τον
παλαιόν αποθεμένοι άνθρωπον, τον νέον ενδυσώμεθα και Σοι ζήσωμεν, τω ημετέρω
δεσπότη και κηδεμόνι· και ούτω τοις Σοις ακολουθούντες προστάγμασιν, εις την
αιώνιον ανάπαυσιν καταντήσωμεν, ένθα πάντων εστί των ευφραινομένων η κατοικία.
Συ γαρ ει η όντως αληθινή
ευφροσύνη και αγαλλίασις των αγαπώντων σε, Χριστέ ο Θεός ημών, και Σοι την
δόξαν αναπέμπομεν, συν τω Ανάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και Αγαθώ και Ζωοποιώ
σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.