ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο
ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
Διηγείται ο π. Γαβριήλ σχετικά: «Με περικύκλωσαν οι στρατιώτες, όπως τον Χριστό. Φορούσα το μοναχικό μου ένδυμα και τον μεγάλο σταυρό στην καρδιά. Με οδήγησαν στον τρίτο όροφο ενός κτιρίου. Εκεί καθόταν κάποιος κουστουμαρισμένος, στον οποίο με υπέδειξαν ως τον παπά που έκαψε το πορτρέτο του Λένιν.
Όλοι οι αξιωματούχοι
με κοίταζαν με περιέργεια και με κάποιο ενδιαφέρον. Άρχισαν να μου κάνουν διάφορες
ερωτήσεις. Ήμουν έρμαιο στις διαθέσεις τους. Δίπλα μου στέκονταν κάποιοι που
στις τσέπες τους έκρυβαν όπλα, για να με πυροβολήσουν αν… αντιδρούσα. Ήξερα τη
δουλειά τους. Κομμουνιστές ήταν. Λύκοι με τη μορφή προβάτων! Στέκονταν σαν
απλοί πολίτες και ύστερα θα έλεγαν: ¨Στρατιώτες τον πυροβόλησαν¨.
Ύστερα μ’ έβαλαν να
καθίσω. Προσπάθησαν να μου βγάλουν το σταυρό που φορούσα. Δεν τα κατάφεραν
όμως.
-Τι έκανες; Με ρωτούσαν. Μπροστά στο υπουργείο
πήγες κι έβαλες φωτιά;
– Εγώ τί έκανα;
Απάντησα. Να είστε καταραμένοι! Ελάτε να με σκοτώσετε επειδή έκαψα αυτόν τον
σκύλο.
-Γκοντέρτζι, γιατί μας
βρίζεις;
-Εσείς γιατί πήρατε
τον Στάλιν από το μνημείο του και τον κάψατε; Εσείς είστε το κόμμα;
-Έχεις διαβάσει Μαρξ
και Έγκελς;
-Ά! Μαρξ και Έγκελς…
– Μ’ αυτό που έκανες,
ολόκληρο το Κρεμλίνο μας τηλεφωνά διαρκώς! Μας καλούν στην Τσέκα και μας
απειλούν να μας διώξουν όλους από εδώ. Κι εσύ; Ξέρεις ότι απειλείσαι με την
ποινή του θανάτου;
Τότε γέλασα. Έκανα το
σταυρό μου και είπα: ¨Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου, και ουδείς
λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου¨».
Έτσι, μη μπορώντας τα
όργανα του αθεϊστικού καθεστώτος να λυγίσουν την ψυχή του π. Γαβριήλ άρχισαν να
βασανίζουν το σώμα του. Και θα ήταν αδύνατο ν’ αντέξει τα μαρτύρια που υπέστη,
αν δεν τον προστάτευε η χάρις του Κυρίου. Άρχισαν να τον κλοτσούν παντού στο
πρόσωπο και στο σώμα. Του έσπασαν το σαγόνι και 17 κόκκαλα. Δεν κατάφεραν όμως
να κλονίσουν την ατρόμητη ψυχή του.