☦ ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΑΠΕΙΛΗ ΣΕΙΣΜΟΥ ...

Ὁ Θεός ὁ μέγας, καί φοβερός, καί θαυμαστός, ὁ μόνος ἀληθινός, ὁ ποιῶν πάντα καί μετασκευάζων, ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν καί ποιῶν αὐτήν τρέμειν, ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καί καπνίζονται, ὁ σείων τήν ὑπ’ οὐρανόν ἐκ θεμελίων, οἱ δέ στύλοι αὐτῆς οὐ σαλεύονται, ὁ τά θεμέλια της γής σαλεύων, ἤδρασται δέ τῷ σῶ νεύματι, ὄν πάντα φρίσσει καί τρέμει ἀπό προσώπου τῆς δυνάμεώς Σου, ὅτι ἀνυπόστατος ἡ ὀργή τῆς ἐπί ἠμᾶς τούς ἁμαρτωλούς ἀπειλῆς

Σου, ἀμέτρητον τέ καί ἀνεξιχνίαστον τό ἔλεος τῆς ἐπαγγελίας Σου, αὐτός μνήσθητι τῶν οἰκτιρμῶν Σου, Κύριε, καί τά ἐλέη Σου παρασχου ἠμίν, ὅτι ἀπό τοῦ αἰῶνος εἰσί, στήριξον τήν κτίσιν, στερέωσον τήν γῆν, παῦσον τόν κλόνον αὐτῆς, ἔδρασον τήν δονηθείσαν οἰκουμένην, καί μή συναπολέσης ἠμᾶς ταῖς ἀνομίαις ἠμῶν, μηδέ καταδικάσης ἠμᾶς ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν, ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γής.

Ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός ἠμῶν, Θεός τοῦ ἐλεεῖν καί σώζειν, καί σύ τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῶ καί τῷ Ἁγίω Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. δ'.

Ό επιβλέπων επί την γήν, και ποιών αυτήν τρέμειν, ρύσαι ημάς, της φοβέρας του σεισμού απειλής, Χριστέ ο Θεός ημών και κατάπεμψον ημιν, πλούσια τα ελέη σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου μόνε Φιλάνθρωπε.

“Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την πόλιν ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου· υπέρ του ίλεων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του αποστρέψαι και διασκεδάσαι πάσαν οργήν και νόσον την καθ’ ημών κινουμένη· και ρύσασθαι ημάς εκ της επικειμένης δικαίας αυτού απειλής, και ελεήσαι ημάς”