☦ Τα σωματικά και τα ψυχικά πάθη

«Τα σωματικά και υλικά πάθη λιγοστεύουν και μαραίνονται με τις σωματικές κακοπάθειες· τα ψυχικά και μη φαινόμενα, εξαφανίζονται με την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και την αγάπη.»

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης

(ΑΠΌ ΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ των ιερών Νηπτικών)

☦ Μέχρι πότε θά ἔχουμε «ἀσυλία»;

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Πραγματικά συγκινητικά (σέ βαθμό ἀνατριχίλας) ὅσα εἶπε ὁ ἐκ Κολομβίας Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος Τιμόθεος, πού βρέθηκε πρόσφατα στήν Ἀθήνα. Ἐμβαθύνοντας ὅμως ἔστω καί λίγο στήν οὐσία τῶν λεγομένων καί ἄν ἀναλογιστεῖς ὅτι αὐτά εἰπώθηκαν πρός ἕνα ἐκκλησίασμα καί ἕνα λαό μή ἐχόντων πλέον ὦτα ἀκούειν (λόγοις μέν «Ἑλλήνων», ἔργοις δέ - στή συντριπτική τους πλειονότητα - ἀφελληνισμένων πιά, ἐκμαυλισμένων καί ἀκατήχητων μαζῶν), δέν γίνεται νά μή σέ καταλαμβάνει θλίψη καί ὀδύνη.

☦ Όταν τηρούμε τις εντολές του Χριστού, δεν προσφέρομε τίποτε σ’ Εκείνον….

«Όταν τηρούμε τις εντολές του Χριστού, δεν προσφέρομε τίποτε σ’ Εκείνον, γιατί δεν έχει από τίποτε ανάγκη και είναι δωρεοδότης όλων των αγαθών. Αλλά τους εαυτούς μας ευεργετούμε με το να προξενούμε σ’ εμάς την αιώνια ζωή και την απόλαυση των ανέκφραστων αγαθών.»

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης

(ΑΠΌ ΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ των ιερών Νηπτικών)

☦ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ: "’Εγινε ο σεισμός νωρίτερα για να γλιτώσουμε την Κύπρο από την φωτιά"

ΑΝ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ΘΑ ΒΙΩΝΑΝ ΕΝΑ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ. 

ΣΕ ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΕΙΠΕ..." έτρεχα - έτρεχα με πολλούς άλλους για να γλιτώσουμε την πατρίδα μας.."

☦ Περί Φιλοξενίας των Μοναχών

Κάποια επίσημη γιορτή που οι μοναχοί της Σκήτης κάθισαν να φάγουν όλοι μαζί σε κοινό τραπέζι, ένας Αδελφός είπε στον τραπεζάρι:

-Εγώ δεν τρώγω ποτέ μαγειρευμένο φαγητό, μόνο ψωμί κι αλάτι

Εκείνος πάλι φώναξε δυνατά για ν’ ακούση ο βοηθός του:

-O Αδελφός δεν τρώγει μαγείρευμα. Φέρε του αλάτι.

☦ Η γλυκιά παρηγορία της Παναγίας στον Γέροντα Παϊσιο

 «…Στο Ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης ο Πατήρ Παϊσιος έζησε έντονα και την μητρική στοργή της Παναγίας, η Οποία του εμφανίσθηκε σαν καλή Μητέρα, την παραμονή της ημέρας που κοιμήθηκε η κατά σάρκα μητέρα του. Ο Όσιος είχε ήδη συμπληρώσει ένα χρόνο στην έρημο (σ.σ. του Σινά), και κατά την διάρκεια του χρόνου αυτού υπέφερε πολύ, κάθε φορά που ερχόταν στο νου του ο σκληρός λόγος που της είχε πει, όταν την αποχαιρετούσε: «Αν είναι, να πεθάνεις τώρα». Τον είχε εξομολογηθεί τον λόγο αυτό, όπως εξομολογήθηκε και όλες τις στενοχώριες που τις είχε προκαλέσει από μικρό παιδί. Και προσευχόταν να μην καταλάβει η μητέρα του ότι πλησιάζει ο θάνατος της,  για να μην νιώσει την απουσία του. Έτσι και έγινε. Το πρωί της 6ης Οκτωβρίου του 1963 η μητέρα του Ευλογία ξύπνησε υγιής, και σε λίγη ώρα παρέδωσε την ευλογημένη ψυχή της στο Θεό.

☦ Άγιος Παΐσιος: «Ἦρθε ὁ καιρός νά πολεμήση τό καλό μέ τό κακό…»

-Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος;

-Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: "Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν" (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή). Δόξα τῷ Θεῶ, μέχρι στιγμῆς μᾶς φύλαξε ἡ Παναγία, ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ στὴ συνέχεια.

☦ Η πρόνοια του Θεού για τον Μοναχό ο οποίος έμεινε άσιτος για εφτά ημέρες λόγω κακοκαιρίας!

Στα ιερά Ησυχαστήρια της Σκήτης του Αγίου Βασιλείου [στο Άγιον Όρος], πριν από αρκετά χρόνια, με άκρα ασκητική ζωή, με εγκράτεια και σωφροσύνη, με ακτημοσύνη και αδιάλειπτη προσευχή και με κάθε είδος αρετής ήτανε κοσμημένος, ο Μοναχός Χερουβείμ, ο οποίος μαζί με την εγκράτεια ήταν και λίγο βαρήκοος.

☦ Ευχή εις τον Άγιον Παρθένιον Επίσκοπον Λαμψάκου

Θεοφόρε Ἱεράρχα τοῦ Χριστοῦ, Ἅγιε Παρθένιε, ὁ τῆς Λαμψάκου πανθαύμαστος ποιμήν καί πάσης τῆς Ἐκκλησίας λύχνος φαεινότατος˙ ὁ Ἀποστολικοῖς χαρίσμασι θαυμαστωθείς, καί πλείστους εὐεργετήσας διά τῆς ἐν σοί τοῦ Παρακλήτου χάριτος καί δυνάμεως˙ὁ νοσοῦντας θεραπεύσας, καί παραλύτους συσφίγξας, καί πάντων τῶν αἰτούντων τάς αἰτήσεις πληρώσας, πρόσδεξαι δεόμεθα, συμπαθέστατε Πάτερ, τήν παροῦσαν ἡμῶν δέησιν, καί πλήρωσον χαρᾶς καί εὐφροσύνης τάς καρδίας ἡμῶν. Ἴασαι τόν πάσχοντα δοῦλον σου (δείνα) τόν προσελθόντα μετά πίστεως τῆ χάριτί σου.

☦ Πόσο ζυγίζει η αμαρτία;

«Κορόιδευε ένας άθεος έναν ιεροκήρυκα μια μέρα, λέγοντάς του:

—Μας μιλάτε κάθε τόσο για φορτίο αμαρτιών και τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;

Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε τότε:

☦ "Το παράδειγμα του Τελώνου μας δίνει την ευκαιρία να σκεφθούμε πως ακούγεται η προσευχή του προσευχόμενου"

Ο Φαρισαίος έκανε προσευχή πολύ περισσότερη από τον Τελώνη κι έλεγε:

 «Νηστεύω, ....» κ.λ.π. και δεν είμαι σαν τούτον εδώ τον Τελώνη, τον άδικο, ο οποίος κάνει τόσα ...

 Ο μεν Φαρισαίος ήταν δίκαιος, διότι έκανε πράξεις εξωτερικά βέβαια καλές, έκανε προσευχές στα σταυροδρόμια, έκανε για το θεαθήναι ελεημοσύνη, και νόμιζε ότι κατά τη συνείδηση του ότι ήταν πολύ εντάξει.