Πολλές φορές είπαμε μέχρι σήμερα ότι η Σαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι και πως εμείς οι πιστοί είμαστε οι ταξιδιώτες. Το ταξίδι αυτό σιγά σιγά τελειώνει, αφού όπως γνωρίζετε η σημερινή Κυριακή είναι η τελευταία Κυριακή αυτής της ευλογημένης περιόδου. Σε μια εβδομάδα θα εορτάσουμε την πανηγυρική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα και στη συνέχεια θα δούμε βήμα βήμα το Χριστό να πορεύεται προς τον Σταυρό και την Ανάσταση.
Λίγες, λοιπόν, μέρες πριν
από αυτά τα σημαντικά για τη σωτηρία μας γεγονότα, η Εκκλησία προσπαθεί να μας προετοιμάσει
ακόμα περισσότερο. Γι’ αυτό ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο το Χριστό να μιλάει στους
μαθητές του, και διαχρονικά σε όλους εμάς, γι’ αυτά τα οποία θα συμβούν όταν θα
φθάσουν στα Ιεροσόλυμα.
Πιο συγκεκριμένα, ενώ ο
Ιησούς με τους μαθητές του ανηφορίζουν προς τα Ιεροσόλυμα, ξαφνικά αρχίζει να τους
μιλάει γι’ αυτά που πρόκειται να του συμβούν. Τους λέει δηλαδή ότι θα συλληφθεί
και θα παραδοθεί στους αρχιερείς και αφού τον κρίνουν, θα τον χλευάσουν, θα τον
εμπαίξουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον ταπεινώσουν και στο τέλος θα τον καταδικάσουν
σε θάνατο. Τότε, πλησιάζουν το Κύριο δύο από τους μαθητές του, οι υιοί Ζεβεδαίου,
ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης και του υποβάλουν ένα αίτημα. Ζητάνε από τον Διδάσκαλό τους
όταν θα φθάσει στα Ιεροσόλυμα και ανεβεί στην εξουσία, να τους θυμηθεί και να τους
τοποθετήσει στον θρόνο του, έναν στα δεξιά και έναν στα αριστερά του. Δηλαδή, χωρίς
να έχουν καταλάβει τίποτα από αυτά που τους έλεγε ο Χριστός και έχοντας άλλες προσδοκίες
για Εκείνον, ζητούσαν να τους δώσει τις ανώτερες θέσεις της κυβέρνησης. Και ο Χριστός
τους απάντησε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε».
Το σημερινό Ευαγγέλιο,
αδελφοί μου, παρουσιάζει τον Κύριο να προσπαθεί να πει στους μαθητές Του για όλα
αυτά τα οποία θα συμβούν σε λίγες ημέρες. Τους μιλάει για το Σταυρό, για τα πάθη
Του, για την Ανάστασή Του και γενικά για όλα αυτά τα μεγάλα και σωτήρια για τον
άνθρωπο γεγονότα. Βλέπετε, όμως, οι μαθητές αγκιστρωμένοι στα γήινα και βιοτικά
δεν μπορούν να καταλάβουν όλα αυτά που τους λέει ο Σωτήρας. Παρ’ όλο που έχουν ζήσει
κοντά στο Χριστό και έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια να συμβαίνουν τόσα και τόσα,
εκείνοι βρίσκονται και πάλι στο ίδιο επίπεδο, αφού δεν πιστεύουν ακόμα όσα τους
λέει ο διδάσκαλός τους.
Αυτά τα ίδια λόγια, λίγες
μέρες πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα, έρχεται σήμερα ο Χριστός να τα απευθύνει και
σε εμάς, αδελφοί μου. Μας θυμίζει με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα πρόκειται να του συμβούν.
Και το ερώτημα είναι το εξής:
– Εμείς είμαστε έτοιμοι
να ζήσουμε αυτά τα γεγονότα όπως θέλει ο Χριστός; Σήμερα καταδικάζουμε την συμπεριφορά
των υιών Ζεβεδαίου, που ενώ ο Χριστός τους μιλούσε για τα πάθη Του και την Ανάστασή
Του, εκείνοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν όσα τους έλεγε και ουσιαστικά ονειρεύονταν
θέσεις σε κυβερνήσεις και επίγεια δόξα. Αν σκεφτόμαστε και εμείς έτσι και ζούμε
σύμφωνα με το συμφέρον μας και το συμφέρον των δικών μας ανθρώπων, πως θα γίνουμε
συνοδοιπόροι του Κυρίου;
Για να ζήσουμε τα γεγονότα
της Μεγάλης Εβδομάδας όπως θέλει ο Χριστός, ένα πράγμα απαιτείται από εμάς. Η μετάνοια.
Τι σημαίνει μετάνοια; Μετάνοια σημαίνει αλλαγή του νου, αλλαγή του τρόπου ζωής μας.
Λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Μετάνοια είναι να μισήσει κανείς την αμαρτία
και να αγαπήσει την αρετή. Να απομακρυνθεί από το κακό και να εκτελεί το αγαθό».
Έλεγε ένας αγιορείτης γέροντας:
«Η πνευματική ζωή, παιδιά μου, αρχίζει από την στιγμή που αρχίζουμε να βλέπουμε
τα δικά μας αμαρτήματα. Καταλαβαίνουμε τότε πως κάτι μας λείπει και κάτι μας χρειάζεται.
Καταφεύγουμε, λοιπόν, στον Κύριο και τον παρακαλούμε να μας ελεήσει, ώστε να μετανοήσουμε
και να διορθωθούμε».
Στον βίο της οσίας Μαρίας
της Αιγυπτίας, που η Εκκλησία μας εορτάζει και σήμερα Κυριακή Πέμπτη των Νηστειών,
διαβάζουμε ότι όταν η Οσία έφθασε στα Ιεροσόλυμα κατά την ημέρα της Υψώσεως του
Τιμίου Σταυρού, και προσπαθούσε να εισέλθει μαζί με το πλήθος των προσκυνητών στο
Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, σαν κάποιος να της εμπόδισε την είσοδο. Αφού προσπάθησε
τρεις φορές, υποχώρησε για λίγο και στάθηκε παράμερα σε κάποιο σημείο της αυλής.
Στη συνέχεια διηγείται η ίδια: «Τότε συναισθάνθηκα την αιτία που με εμπόδιζε να
προσκυνήσω τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου. Διότι άγγιξε την καρδιά μου λόγος σωτήριος,
ο οποίος μου φανέρωσε ότι η ακαθαρσία των έργων μου ήταν αυτή που μου έκλεινε την
είσοδο. Άρχισα, λοιπόν, να θρηνώ και να φωνάζω από τα βάθη της καρδιάς μου». Στην
συνέχεια η Αγία Μαρία απευθύνθηκε στην Παναγία και υποσχέθηκε πως αν αξιωθεί να
προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, θα εγκαταλείψει τον κόσμο και την αμαρτία. Έτσι, λέει
η Αγία: «Βρέθηκα μέσα στο Ναό και αξιώθηκα να προσκυνήσω τον ζωοποιό Σταυρό, είδα
τα μυστήρια του Θεού και αισθάνθηκα πόσο πρόθυμος είναι ο Κύριος να δεχτεί τη μετάνοιά
μας».
Αδελφοί μου, Ο Χριστός φαίνεται στο σημερινό Ευαγγέλιο να μιλάει στους μαθητές Του για τα γεγονότα που σε λίγες ημέρες θα του συμβούν και εκείνοι δεν μπορούν να καταλάβουν όλα αυτά που τους λέει. Η Εκκλησία επιλέγει σήμερα, τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής, να θυμίσει μέσα από το Ευαγγέλιο και σε εμάς τα λόγια του Κυρίου σχετικά με το πάθος Του. Και μας καλεί, αφού μετανοήσουμε και άρα αφήσουμε πίσω κάθε τι που μας κρατάει κολλημένους στα μίζερα πράγματα αυτού του κόσμου, να ζωντανέψουμε στις καρδιές μας, όπως έκανε η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, την ελπίδα της εν Χριστώ σωτηρίας. Την σωτηρία που θέλει να προσφέρει ο Χριστός σε όλους μας με τα πάθη Του και την Ανάστασή Του. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου π. Μελχισεδέκ Αμπελικάκης