Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Τα γεγονότα της Συρίας εμπλέκουν όλη τη Μέση Ανατολή

Οι εμπνευστές της άλωσης -και διάλυσης- των μεσογειακών χωρών δεν μπορούν άλλο να καθυστερήσουν αναμένοντας την εκ των έσω πτώση του καθεστώτος Άσαντ, και αναλαμβάνουν πολεμική δράση 

Γράφει ο Μακεδών 
Οι εμπνευστές της άλωσης -και διάλυσης- των μεσογειακών χωρών είτε με δόρυ την διαβόητη «αραβική άνοιξη», είτε με «ειρηνικά» μέσα -το ΔΝΤ και τη Γερμανία-, δεν μπορούν άλλο να καθυστερήσουν αναμένοντας την εκ των έσω πτώση του καθεστώτος Άσαντ, και αναλαμβάνουν πολεμική δράση. 
Φαινόταν αρχικά πως με την άρνηση της Ρωσίας να δεχθεί εμπλοκή του αμερικανικού στρατού -είτε με τον μανδύα του ΝΑΤΟ είτε του ΟΗΕ- ο ρόλος έπεφτε στην Τουρκία, που ανυπομονούσε να της δοθεί το πράσινο φως, έστω και αν δημιουργούσε μόνον μια «ζώνη προστασίας» της μέσα στο συριακό έδαφος. Ούτως ή άλλως, μόνοι τους οι μισθοφόροι απέναντι σε συντεταγμένο στρατό, δεν έχουν ελπίδα επιτυχίας. 
Υπήρχε όμως προβληματισμός, που τελικά απομάκρυνε την προοπτική εμπλοκής της Τουρκίας, η οποία ενδυναμούμενη θα πρόβαλε πολλές απαιτήσεις σε μελλοντική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Άλλωστε, πολλές φορές σ’ αυτήν την στήλη σημειώσαμε, πως οι ισχυροί δεν επιτρέπουν την ενίσχυση κρατών που μπορούν να καταστούν ανταγωνιστικά. 
Προ μηνών υπήρξε ανταλλαγή πυρών, όταν η Συρία απάντησε σε πυρά που προέρχονταν από την Τουρκία. Ο Σύριος υπουργός πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη, κ. Μπασάρ Τζααφάρι είχε δηλώσει: 

«Δεν πρέπει να ζητήσουμε εμείς συγγνώμη από την Τουρκία επειδή την βομβαρδίζουμε, αλλά η Τουρκία από εμάς για όσα έχει κάνει κατά της Συρίας. Περιμένουμε την τουρκική κυβέρνηση 20 μήνες τώρα, να απολογηθεί για τις ενέργειές της στη Συρία και το κακό που έχει προκαλέσεις. Δεν έχουν ακούσει οι Σύροι καμία έκφραση συμπάθειας και αλληλεγγύης για τους αθώους Σύρους πολίτες που σκοτώθηκαν από τις τρομοκρατικές εκρήξεις στο Χαλέπι, ούτε σε ό,τι αφορά τους θανάτους των Σύρων από τα τουρκικά όπλα και τους τρομοκράτες που φιλοξενεί στο έδαφός της η Τουρκία»!

Αλλά, ακόμη και αν οι μισθοφόροι ήσαν σε θέση να ανατρέψουν το καθεστώς, υπήρχε προβληματισμός στις ΗΠΑ σχετικά με το τι θα ακολουθούσε σε περίπτωση που οι αντικαθεστωτικοί προχωρήσουν στην πλήρη διάλυση του μηχανισμού ασφαλείας του σημερινού καθεστώτος στη Συρία. Μιλάμε για κατάσταση πλήρους αναρχίας, η οποία θα συνοδεύεται από βία μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας. 
Όπως έγινε γνωστό από δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post, η κυβέρνηση Ομπάμα προειδοποίησε τους αντικαθεστωτικούς να μη διαλύσουν την υπάρχουσα υποδομή και να μη προβούν σε αντίποινα, σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος ή απώλειας του Μπασάρ Αλ Άσαντ, καθώς αυτό θα βύθιζε τη χώρα στο χάος. 
Υπάρχει όμως φόβος και γενίκευσης των θρησκευτικών συγκρούσεων. Είχε δηλώσει στην «Καθημερινή» της Λευκωσίας ο Τουρκοκύπριος διεθνολόγος κ. Μεχμέτ Χάσγκιουλερ, ότι η κρίση στη Συρία άρχισε να μετατρέπεται σε εμφύλιο πόλεμο και ότι αυτή η εξέλιξη ενδέχεται να πυροδοτήσει πόλεμο μεταξύ των θρησκευτικών δογμάτων σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. 
Συγκεκριμένα, ένας πόλεμος μεταξύ των αλεβιτών και των σουνιτών στη Συρία μπορεί να προκαλέσει στη Μέση Ανατολή αλυσιδωτές αντιδράσεις και να αποτελέσει έναυσμα για διαμάχες μεταξύ σιιτών και σουνιτών. Οι αναλύσεις που κυκλοφορούν στην τουρκική πρωτεύουσα βρίσκονται σε συμφωνία με την προσέγγιση του Τουρκοκύπριου καθηγητή. 
Οι Τούρκοι αναλυτές εκφράζουν έντονη ανησυχία για την κορύφωση της έντασης μεταξύ σουνιτών και σιιτών, όχι μόνον επειδή οι Ιρανοί είναι σιίτες (ενώ οι Τούρκοι σουνίτες), αλλά μέχρι τώρα οι αλεβίτες δεν έχουν επιδείξει πουθενά διάθεση συγκρούσεων. Τώρα υποχρεώνονται να πάρουν τα όπλα, και δεν ξέρει κανείς πώς θα αντιδράσουν οι αλεβίτες της Τουρκίας. 
Και ήρθε η ώρα του Ισραήλ. Η δράση της Χεζμπολάχ, με την βοήθεια του Ιράν, δεν μπορεί να επιτραπεί από το Ισραήλ, που δεν λησμονεί τις τελευταίες ανεπιτυχείς εξορμήσεις εναντίον της στον Λίβανο. Μια Χεζμπολάχ, που θα είχε επιτυχίες κατά του Άσαντ, δεν θα παρέμενε ήρεμη στη συνέχεια. 
Γι’ αυτό και ο υπογραφόμενος υποθέτει πως δεν θα μείνει ούτε ο Λίβανος ανεπηρέαστος από τα γεγονότα. Κατ’ αρχήν ο Λίβανος αποτελεί μια παραφωνία, θα λέγαμε, στα δρώμενα της Μεσογείου. Είναι η μόνη χώρα της Μεσογείου με ενεργειακά αποθέματα και ακόμη ούτε το ΔΝΤ, ούτε οι μισθοφόροι την επισκέφθηκαν. Πολύ σύντομα θα υπάρξουν κι εκεί εξελίξεις, ελπίζοντας ότι θα προφτάσει η Κύπρος να πάρει από τον Λίβανο εγκεκριμένη από το κοινοβούλιό του την συμφωνία για την ΑΟΖ. 
Είχαμε πει ότι δεν θα πλήξουμε αυτό το καλοκαίρι. Ίσως, και η αναμενόμενη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, να αρχίσει από το έδαφος της Συρίας. ΠΗΓΗ
Πηγή: Βόρεια