Γράφει ο Γιώργος
Δελαστίκ
Θρήνος και οδυρμός από την περασμένη Πέμπτη στο Βερολίνο
και στις Βρυξέλλες. Ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν πώς τους την έφερε ο Ρώσος
πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν! Είχαν πιστέψει και οι ίδιοι ότι μεθαύριο θα
υπέγραφαν τη συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ και δεν μπορούσαν να
πιστέψουν στα μάτια τους, όταν είδαν την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο του
Κιέβου να τα κάνουν όλα μπάχαλο μόλις μία εβδομάδα πριν από την υπογραφή,
ύστερα από θυελλώδη παρέμβαση των Ρώσων!
Εκεί που ετοιμάζονταν να πανηγυρίσουν τον θρίαμβο της πολιτικής της ΕΕ που φέρει το ψευδώνυμο «Ανατολική Εταιρική Σχέση» και στην ουσία συνιστά την αρπαγή από τη Γερμανία όλων των επί ευρωπαϊκού εδάφους νέων κρατών που προήλθαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, τώρα υποχρεώνονται να... κηδέψουν την πολιτική αυτή!
Εκεί που ετοιμάζονταν να πανηγυρίσουν τον θρίαμβο της πολιτικής της ΕΕ που φέρει το ψευδώνυμο «Ανατολική Εταιρική Σχέση» και στην ουσία συνιστά την αρπαγή από τη Γερμανία όλων των επί ευρωπαϊκού εδάφους νέων κρατών που προήλθαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, τώρα υποχρεώνονται να... κηδέψουν την πολιτική αυτή!
«Αρραβώνας που τινάχτηκε στον αέρα» είναι ο τίτλος της σχετικής ανάλυσης του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» στο τεύχος του αυτής της εβδομάδας. «Με απειλές και υποσχέσεις δισεκατομμυρίων κέρδισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν το στοίχημα για την Ουκρανία και ξεπέρασε τη Δύση. Η αποτυχία της συμφωνίας σύνδεσης απειλή τη συνολική «Ανατολική Εταιρική Σχέση»» προσθέτει ο υπότιτλος του περιοδικού. Δεν έχει καθόλου άδικο. Αυτή η πολιτική της ΕΕ είχε ως στόχο την Ουκρανία (με 45 εκατομμύρια κατοίκους), τη Λευκορωσία (9,5 εκατ.), τη Μολδαβία (3,5 εκατ.) και τις τρεις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες του Καυκάσου: το Αζερμπαϊτζάν (9,5 εκατ.), τη Γεωργία (4,5 εκατ.) και την Αρμενία (3 εκατ.).
Από την απλή ανάγνωση του πληθυσμού των χωρών αυτών, αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως ότι σχεδόν όλο το παιχνίδι γίνεται για την Ουκρανία, η οποία έχει τα 45 από τα συνολικά 85 εκατομμύρια κατοίκους των κρατών που αναφέραμε. Με δεδομένο ότι τον Σεπτέμβριο διέκοψε και η Αρμενία τις διαπραγματεύσεις σύνδεσής της με την ΕΕ, ύστερα από συνάντηση που είχαν στη Μόσχα ο Πούτιν με τον Αρμένιο πρόεδρο Σερζ Σαρκισιάν, συν το γεγονός ότι η ίδια η ΕΕ δεν θεωρεί ακόμη έτοιμες για σύνδεση τη Λευκορωσία και το Αζερμπαϊτζάν, η αποχώρηση και της Ουκρανίας δεν αφήνει σχεδόν τίποτα όρθιο. Απομένουν μόνο η Γερμανία με τη Μολδαβία, δύο ασήμαντα κράτη με συνολικό πληθυσμό γύρω στα 8 από τα αρχικά 85 εκατομμύρια κατοίκων που είχε βάλει στόχο να προσεταιριστεί η ΕΕ. Οσο καλή διάθεση και να έχει κανείς, δύσκολα μπορεί να το χαρακτηρίσει αυτό ως επιτυχία για την ΕΕ. Χώρια που κατά τη γνώμη μας είναι άκρως αμφίβολο αν η Γεωργία θα αφεθεί από τη Ρωσία να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τους κανόνες της ΕΕ. «Κουρέλια έγιναν οι ελπίδες της Ευρώπης να αγκυροδέσει την Ουκρανία στη Δύση μέσω διμερούς συμφώνου» έγραφαν χαρακτηριστικά στην πρώτη τους σελίδα οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Για «θρίαμβο» της εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν μιλούσε η βρετανική εφημερίδα, τονίζοντας ότι ο Ρώσος πρόεδρος «σταμάτησε την κατάρρευση μιας συμμαχίας (σ.σ.: Ρωσίας - Ουκρανίας) που η Μόσχα θεωρεί ως θεμέλιο της εύθραυστης αυτοκρατορίας της».
Δεν έχει ούτε η γαλλική εφημερίδα «Μοντ» διαφορετική άποψη όπως γίνεται καθαρό από πρωτοσέλιδο άρθρο της, όπου γράφει μεταξύ άλλων: «Η Ρωσία κέρδισε λοιπόν μια παρτίδα. Είναι ανώφελο να κρύβουμε το πρόσωπό μας πίσω από πέπλο: Η ρήξη στις συνομιλίες με την Ουκρανία μερικές μέρες πριν από την υπογραφή στο Βίλνιους είναι μια βαριά αποτυχία για την Ευρώπη».
Το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» δεν επιχειρεί καθόλου να συγκαλύψει την έκταση της ήττας. Είναι ωμό στις εκτιμήσεις του και πολύ συγκεκριμένο. «Πρόκειται για διπλωματική χρεοκοπία της ΕΕ, η οποία εκθέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την επιρροή της στα ανατολικά σύνορα, αλλά θίγει τα θεμέλια της εξωτερικής της πολιτικής» τονίζει. «Αυτή η πολιτική είχε ως στόχο, αν και αυτό λεγόταν λιγότερο ανοικτά, να περιορίσει την πολιτική της Ρωσίας και να ορίσει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η Ευρώπη στην Ανατολή» ομολογεί το γερμανικό περιοδικό.
Η επίσης γερμανική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», σε πρωτοσέλιδο κι αυτή δημοσίευμά της, δεν κρύβει την έκπληξη που υπέστησαν οι Γερμανοί και οι γραφειοκράτες της ΕΕ, οι οποίοι νόμιζαν ότι έχουν πλέον τον Ουκρανό πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς στο τσεπάκι τους. «Η ΕΕ βρέθηκε απροετοίμαστη ενώπιον της αλλαγής πορείας της Ουκρανίας. Στην αντιπροσωπεία της ΕΕ στο Κίεβο έγινε συνάντηση κρίσης. Ευρωπαϊκές πηγές μίλησαν για «βόμβα» και για πολύ σοβαρή κατάσταση» υπογραμμίζει. Φυσικά, οι Γερμανοί είναι επίμονοι. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η μάχη για την Ουκρανία τελείωσε οριστικά. Θα συνεχιστεί. Είναι βέβαιο, όμως, ότι αυτόν τον κρισιμότατο γύρο, τον κέρδισε ο Πούτιν.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013