Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ και τα “τέκνα των Αβάρων”, οι σημερινοί αντίχριστοι.

Φωτο από echedoros-a.gr
Στις παρέες μεταξύ φραπέ και τσιγάρου κλισέ έκφραση είναι ¨ρε παιδιά ξεφύγαμε πολύ¨… Και που να δούμε αυτό που έρχεται…Για αυτό μας προϊδεάζει  μια τοποθέτηση...
¨To μπαράζ επιθέσεων κατά των Ορθοδόξων τόπων λατρείας στην Αν. Ουκρανία  συμπίπτει με την παρέμβαση του  αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας SBU ο Valentyn Nalyvaychenko. Αυτός είχε στοχοποιήσει απροκάλυπτα με δηλώσεις του την Ορθοδοξία. Όρισε το δίπολο Ορθοδοξία – Ευρασία ως τον άξονα του κακού.
“Οι πολιτοφύλακες αυτοάμυνας της Νέας Ρωσίας είναι δηλητηριασμένοι και εμποτισμένοι από την ευρασιατική και ορθόδοξη ιδεολογία. Η βάση της αντίστασης είναι ο ορθόδοξος φονταμενταλισμός και ο ευρασιατισμός.
Ανέθρεψαν μια ολόκληρη γενιά ρώσων στρατιωτικών με την πεποίθηση ότι η Ουκρανία θα πρέπει να εξολοθρεύσει τους Ουκρανούς που έχουν μια διαφορετική οπτική κι έναν άλλο τρόπο ζωής από τον δικό τους φασιστικό ευρασιατικό προσαναντολισμό.Το επικίνδυνο είναι ότι υπάρχει ένα νέο κύμα φονταμενταλιστικής Ορθοδοξίας. Πρόκειται για μια επικίνδυνη ιδεολογία που χρησιμοποιήθηκε σε αυτόν τον υβριδικό πόλεμο.» (novorossia.su 16.06.14)  Πηγη Dimpenews  resist  19 Ιουνίου 2014 http://olympia.gr/

Δηλ τον κύριο αυτόν δεν τον ενοχλεί ο ισλαμικός φονταμενταλισμός με τα σημερινά ειδεχθή εγκλήματα του και τον ανησυχεί η ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ.

Στα χνάρια και αυτός του ΥΠΕΞ της Σουηδίας  Καρλ Μπιλντ (Nils Daniel Carl Bildt)  που δήλωσε τον Μάιο που πέρασε ¨η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ είναι η κύρια απειλή για τον Δυτικό Πολιτισμό¨

Ας υπενθυμίσουμε στους παραπάνω ότι εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες δεν αισθανόμαστε ότι αποτελούμε κίνδυνο- απειλή για κανένα λαό, πόσο μάλλον να θέλουμε να τον εξολοθρεύσουμε...

Όμως καλό θα είναι για αυτούς να θυμηθούνε  και κάποια ιστορικά στοιχεία για την γενιά τους…
οι Άβαροι ήταν νομαδικός λαός της Ευρασίας, που εμφανίστηκε στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη  ( βλ. και σημερινή Ουκρανία)κατά τον6ο αιώνα. Κυριάρχησαν στην πεδιάδα της Παννονίας μέχρι τον 9ο αιώνα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της εποχής, μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους Ούννους αλλά είχαν μακριά μαλλιά, στολισμένα με κορδέλες σε δύο πλεξούδες, μία συνήθεια που υιοθέτησαν από τους Τούρκους. el.wikipedia.org

Να τους θυμίσουμε βρε παιδιά τι έγινε τέτοιες μέρες του Ιουνίου του 626;

Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 626 υπήρξε κομβικό σημείο στις σχέσεις του Βυζαντίου με τους Αβάρους (29 Ιουνίου - 30 Ιουλίου 626) http://constantinople.ehw.gr/forms/fmain.aspx

Ο Ηγεμόνας των Αβάρων με 110.000 μαχητές ήλθε προ των τειχών της Κωνσταντινούπολης. Η πρώτη προσπάθεια των Ελλήνων να τους αντιμετωπίσουν απέτυχε. Όμως στη θάλασσα, ο Βυζαντινός Στόλος κατόρθωσε να βουλιάξει τα «ακάτια» (τα μικρά σλαυικά πλοία που υποστήριζαν την πολιορκία). Και η θαλασσοταραχή δημιούργησε πανικό στους πολιορκητές.

Ο Γεώργιος Πισίδης ήταν αυτόπτης μάρτυς και αποδίδει  τη σωτηρία της Πόλης στην Παναγία η οποία όπως λέει «τέντωνε τα τόξα, έφερνε ασπίδες και κτυπούσε και πλήγωνε τους εχθρούς ... αναποδογύριζε τα σκάφη ...». αλλά και στο Πασχάλιο Χρονικό ο Ηγεμόνας των Αβάρων ακούγεται να φωνάζει φοβισμένος: «βλέπω μια γυναίκα να περιτρέχει το τείχος και να δίνει εντολές στους Έλληνες πολιορκούμενους».  

Όσοι Άβαροι γλίτωσαν υποχώρησαν στις στέπες της Σκυθίας. (Ρωσία βλ. Ουκρανία). Από τότε διαλύθηκε το κράτος τους και δεν απείλησαν πια το Βυζάντιο.  Όταν οι Άβαροι υποχώρησαν έφθασε και η είδηση ότι ο Ηράκλειος μπήκε στην Πρωτεύουσα της Περσίας και «πήρε τον Τίμιο Σταυρό που οι Πέρσες είχαν αφαιρέσει από την Παλαιστίνη».      

Ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος δεν διστάζει να πει: «Ἀν σήμερον ὑπάρχει Ἑλληνισμός τοῦτο ὀφείλεται κατά πρῶτον λόγον εἰς την ματαίωσιν τῆς πρώτης ταύτης ὑπό τῶν βαρβάρων πολιορκίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως...».     

Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης για τον σύγχρονο Ελληνισμό έχει και άλλη αξία: Στις περιγραφές για πρώτη φορά εμφανίζονται Νεοελληνικές λέξεις και εκφράσεις. Το «Πασχάλιο Χρονικό» που είναι η βασική πηγή πληροφοριών για τα γεγονότα του 626 – 628, ονομάζει «παλληκάρια» τους νέους που ακολουθούσαν ως εθελοντές και βοηθούσαν τους στρατιώτες. Εκείνα τα «παλληκάρια» αγωνίστηκαν γενναία και με αυτοθυσία εναντίον των Αβάρων.

Πολλούς αιώνες αργότερα, στην Ελληνική Επανάσταση «παλληκάρι» είναι ο γενναίος και ατρόμητος νέος μαχητής που υπό τις διαταγές του «καπετάνιου» αγωνίζεται  με αυτοθυσία για την πατρίδα. users.sch.gr/geioanni/index.htm

Λοιπόν ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ, όσοι αισθάνεστε έτσι  σε πείσμα των καιρών…

Βλέπεται ότι οι ¨ σημερινοί Άβαροι σηκώσαν κεφάλι¨ και τα έβαλαν με τον ΧΡΙΣΤΟ και την ΠΑΝΑΓΙΑ.

Η κατάσταση δεν έχει ξεφύγει απλώς, αλλά κάποιοι ¨ξύνονται¨ στην παιδαγωγική ράβδο του ΘΕΟΥ γιατί θέλουν να ζήσουν ακόμη μία φορά το ¨ΘΕΙΚΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ¨ πάλι έξω από τα τείχη της ΠΟΛΗΣ.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας