«Ἀπόλαυση ἦταν νὰ βλέπει κανείς το πῶς ὁ Γέροντας Παΐσιος καὶ ὁ
Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο.
Γέροντα, εἶπε κάποιος ἀδελφὸς στὸν Γέροντα Παΐσιο, θέλω νὰ σᾶς δῶ γιὰ κάποιο μου πρόβλημα ποῦ τὸ συζήτησα καὶ μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο.
– Ἂν τὸ συζήτησες μὲ τὸν
Γέροντα Πορφύριο δὲν χρειάζεται καὶ μ’ ἐμένα, γιατί ἐκεῖνος εἶναι ἔγχρωμη
δορυφορικὴ τηλεόραση, ἐνῶ ἐγὼ εἶμαι ἀσπρόμαυρη.
Ἔτσι ταπεινὰ φρονοῦσε ὁ
Γέροντας. Ὁ δὲ Γέροντας Πορφύριος μᾶς ἔλεγε:
– Ἡ Χάρη ποῦ ἔχει ὁ
Γέροντας Παΐσιος ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὴ δική μου, γιατί αὐτὴ τὴν ἀπέκτησε
μετὰ ἀπὸ κόπο καὶ ἀσκητικοὺς ἱδρῶτες, ἐνῶ ἐμένα ὁ Θεός μου τὴν ἔδωσε ἐντελῶς
δωρεὰν ὅταν ἤμουν πολὺ μικρός, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἀδελφοί».
ekklisiaonline