Οι πνευματικοί άνθρωποι έχοντας την καύχηση της επουράνιας αγάπης και της θείας φωτιάς, όσα ορατά αξιώματα αυτού του κόσμου και αν τους προσφέρεις, είτε βασιλεία, είτε πλούτο, είτε δόξα, τα σιχαίνονται, όπως κάποιος νιώθει αηδία βαδίζοντας ανάμεσα σε τόπους, όπου υπάρχει πολλή δυσωδία από νεκρούς.
Επίσης κατά τον ίδιο
τρόπο νιώθουν αηδία και αυτοί που είναι γεμάτοι από τη δύναμη τού εχθρού και
έχουν το πνεύμα του κόσμου. Αυτοί, όταν λέγεται πνευματικός λόγος για το φώς,
για τη βασιλεία, για την άλλη ζωή, και για τη σοφία, και για τη θεία δύναμη,
και για τον πλούτο, κατά τον ίδιο τρόπο νιώθουν αηδία και ακηδία, επειδή δεν
μπορούν να δεχθούν τα λόγια του Θεού.
~ Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
(Τα ευρισκόμενα Τόμος
Ε' σελ. 295)
trelogiannis