“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ!

Του Σάββα Δ. Βλάσση*

Έχει καταστεί σαφές ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος που ξεκίνησε με νέα δυναμική η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται προ αδιεξόδου. Ο Γ. Παπανδρέου, αμέσως μετά την εκλογική νίκη του 2009, θέλησε να «ξεπαγώσει» τον διάλογο και να εγκαινιάσει μία νέα προσπάθεια, από το σημείο που διακόπηκε το 2004. Πολύ σύντομα, έγινε αντιληπτό ότι αυτό ήταν αδύνατο, για τον απλούστατο λόγο ότι η Τουρκία θέτει πλέον νέες αυθαίρετες απαιτήσεις. Οι ενδείξεις συντείνουν στο συμπέρασμα ότι το νέο «αγκάθι», είναι η απαίτηση της Τουρκίας να εξαιρεθεί το Καστελλόριζο από οποιαδήποτε διευθέτηση για την υφαλοκρηπίδα κι ενδεχόμενη κήρυξη ΑΟΖ από την Αθήνα.  Στο ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ, επιχειρήθηκε να καταστεί σαφές στην τουρκική πλευρά ότι η στάση της δεν γίνεται αποδεκτή. Η ουσία βρισκόταν όχι σε αυτά που διακήρυξε δημοσίως ο πρωθυπουργός, όσο στην κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχε με τον Ταγίπ Ερντογάν. Δεν υπάρχουν ενδείξεις που να συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι αναμένεται κάποια σοβαρή θετική ανατροπή, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι, λόγω των εκλογών στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία, έδειξε ότι επεδίωξε μια διαφορετική προσέγγιση στην συνεννόηση με την Ελλάδα. Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που συναντήθηκε μαζί του, αποκόμισε την εντύπωση αυτή. Σύντομα όμως, διαπίστωσε ότι η εικόνα αυτή αλλοιωνόταν. Αναφέρει στο βιβλίο του: «Τα εσωτερικά προβλήματα του Ερντογάν ήταν εμφανή. Αργά αλλά σταθερά γινόταν αισθητή η σύγκλιση ή σύμπλευση με αυτούς απέναντι στους οποίους στην αρχή είχε τόσο έντονα κρατήσει αποστάσεις». Όλα αυτά, από το 2004 ήδη...Ο νυν πρωθυπουργός, θέλησε προφανώς να εκμεταλλευθεί τον «παράγοντα» Ερντογάν. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μαζί του, δέχθηκε την τουρκική απαίτηση – «πρόταση» για καθιέρωση «Κώδικα Συμπεριφοράς» των αεροπορικών δυνάμεων στο Αιγαίο, με πρόσχημα την μείωση της εντάσεως. Αποτέλεσμα οι «πιο ήπιες» αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών που εισέρχονται στο FIR Αθηνών. Υποτίθεται ότι από τουρκικής πλευράς, θα σταματούσαν οι υπερπτήσεις και άλλες πιο προκλητικές ενέργειες. Για άλλη μια φορά, ενώ η Ελλάδα τήρησε την άτυπη συμφωνία, η Τουρκία υπαναχώρησε. Πρέπει να τονιστεί όμως, ότι υπάρχει μια σημαντική διαφορά σε αυτή την δεύτερη φάση του ελληνοτουρκικού διαλόγου, σε σχέση με την πρώτη της περιόδου 1999-2004. Τότε, υπήρχε η πίεση προς την Τουρκία που έθεταν οι προβλέψεις της συμφωνίας του Ελσίνκι. Σήμερα, η Τουρκία δεν υφίσταται καμμία απολύτως πίεση, γι’ αυτό και παρουσιάζεται ανελαστική. Κάτι το οποίο διαπίστωσε αμέσως ο Ερντογάν, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, αναπροσαρμόζοντας την στάση του, όπως αντιλήφθηκε τότε και ο Κ. Σημίτης. Σήμερα, αν και στο εσωτερικό μέτωπο δείχνει να επικρατεί έναντι του παραδοσιακού πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, είναι φυσιολογικό, για λόγους εσωτερικών ισορροπιών, να παρουσιάζεται συμβιβαστικός ως προς τις πάγιες θέσεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ειδικώς με Ελλάδα και Κύπρο. Με δεδομένο ότι αμέσως μετά τις εκλογές επιδιώκει να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις μέσω αλλαγής του Συντάγματος, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα θελήσει να προκαλέσει περισσότερο το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο, με κάποια ριζική αλλαγή πλεύσεως στα ελληνοτουρκικά. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να έχει καταλήξει σε δύο βασικά συμπεράσματα:
α) Εφόσον δεν υπάρχει καμμία πίεση προς την Τουρκία, όπως το Ελσίνκι, αυτή δεν έχει κανέναν λόγο να μεταβάλει τις θέσεις της έναντι της Αθήνας. β) Παρά το δημόσιο προφίλ του Ερντογάν, η Τουρκία εξακολουθεί να είναι ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ.
Η κατάσταση αδιεξόδου στον ελληνοτουρκικό διάλογο και η εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία, είναι δυνατό να οδηγήσει σύντομα την Άγκυρα σε τυχοδιωκτικές πρακτικές. Κάποια τεχνητή ένταση είναι πιθανό να αποβλέψει στην «υπέρβαση» του αδιεξόδου κι εξυπηρέτηση του τουρκικού στόχου. Το επίκεντρο αυτής, γεωγραφικώς, είναι αναμενόμενο να αφορά το επίμαχο ζήτημα του διμερούς διαλόγου: το Καστελλόριζο.  Σε πολιτικό επίπεδο, ο Ερντογάν θα παρουσιαστεί με ενισχυμένο το προφίλ του, εν όψει των επερχομένων εκλογών. Ιδίως μετά το πολιτικό κόστος που είχε γι’ αυτόν η ανοικτή τοποθέτηση του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ. Πέραν τούτου, μια ελεγχόμενη κρίση, θα προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον και μεσολάβηση των ΗΠΑ, ώστε Ελλάδα και Τουρκία «να τα βρουν σύντομα». Έτσι, το σημερινό τέλμα θα έχει αρθεί. Οποιαδήποτε ένταση, έστω και μικρής ή μεσαίας εντάσεως, που θα εμπλέξει το πολεμικό δυναμικό των δύο πλευρών στο Καστελλόριζο, είναι ικανή συνθήκη ώστε να οδηγήσει στην «καθιέρωση» της τουρκικής ενστάσεως ως προς αυτό. Δημιουργώντας συνθήκες αποδοχής της τουρκικής αξιώσεως για «προσωρινή» (στην ουσία μόνιμη) εξαίρεση του συγκεκριμένου συμπλέγματος από οποιαδήποτε διευθέτηση, χάριν μιας γενικότερης «προόδου». Δηλαδή μιας συμφωνίας που θα καλύπτει μόνο το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου, τουλάχιστον έτσι όπως το οριοθετεί η Τουρκία. Ουσιαστικώς θα πρόκειται για «γκριζοποίηση» του Καστελλορίζου, όχι ως προς την κυριαρχία επ’ αυτών, αλλά ως προς την αναγνώριση των ελληνικών δικαιωμάτων για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στην περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον της Αθήνας πρέπει να εστιαστεί στο Καστελλόριζο, με προσπάθεια στρατιωτικής ενισχύσεως κι επαυξήσεως των δυνατοτήτων επεμβάσεως των Ενόπλων Δυνάμεων εκεί.

http://www.enkripto.com

ΣΕ ΕΞΑΡΣΗ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΥΡΡΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΤΕΧΝΙΚΗ ΈΝΤΑΣΗ, ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ, Η ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟ 2011 ;

Ένα επικίνδυνο πολιτικό παιγνίδι στην Τουρκία θα ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς μιας Τεχνητής έντασης με την γείτονα χώρα σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες. Μιας τεχνητής Έντασης με μεγάλο ρίσκο εξομάλυνσης ενόψει των Τεράστιων συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Στην ένταση αυτή επενδύουν και ενισχύουν πολλοί και μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι (!!!) οι οποίοι μέχρι πρότινος είναι έξω από το παιγνίδι και ψάχνουν μια τρύπα για να εισέλθουν στην διανομή της Πίτας. Το ανησυχητικό είναι ότι υπάρχουν πολλά γνωστά και άγνωστα αίτια που ενισχύουν μια τέτοια κρίση ως αφορμή και ό φόβος όσων γνωρίζουν είναι πως η κατάσταση έχει μεγάλες πιθανότητες να ξεφύγει. Αν ξεφύγει τότε οι πιθανότητες ήττας της χώρας μας είναι μεγάλες καθώς υπάρχουν πολλά στρατηγικά σημεία που μπορούν να βληθούν και οι δυνάμεις άμυνας ελάχιστες. Φυσικά από την άλλη το Τουρκικό κατεστημένο έτσι και καταφέρει ένα τόσο σημαντικό πλήγμα δεν είναι χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα. Συνεπώς οι μέχρι σήμερα συμφωνίες με την πολιτική ηγεσία της Γείτονος είναι άσκοπες καθώς θα ενισχυθεί ή εθνικιστική αντιπολιτευτική δύναμη προκειμένου να διατηρηθούν τα νεοκατακτηθέντα…..Εδώ έρχεται κα συνδέεται ο φόβος της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας με τον τίτλο «που πότε και πώς».
Οι μόνοι που δείχνουν να είναι ευτυχείς με ένα τέτοιο συμβάν είναι οι συνδαιτυμόνες της σημερινής ηγεσίας , οι οποίοι ελπίζουν σε μια εξέλιξη από όπου θα μπορέσουν να αντλήσουν εκλογική δύναμη, πεπεισμένοι ότι θα ισχύσει η συμφωνία Ερζερούμ !!!. Η όλη κρίση έχει διαρρεύσει οτι θα ξεκινήσει από την χρήση – κατάχρηση των περιοχών στην Γκρίζα Ζώνη, όπως νησίδες στον 25ο Παραλληλο κλπ. Στην ΕΥΠ λένε πώς από καιρό γνωρίζουν την πληροφορία και στις αρχές του μηνός Ιανουαρίου καταρτίστηκε σχέδιο αντιμετώπισης πιθανής ξαφνικής κρίσης. Ήδη μονάδες βαρέων αρμάτων μάχης και πυροβόλων μεγάλου βεληνεκούς έχουν πάρει θέση Μάχης, στα σύνορα της χώρας με την Γείτονα . Επίσης τα νησιά του Αιγαίου που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια έχουν ενισχυθεί με μονάδες των ειδικών Δυνάμεων .
Το περίεργο στην ιστορία αυτή είναι μεγάλο μέρος των όσων γνωρίζουν περισσότερα έχουν προβεί σε ενέργειες οικείου εφοδιασμού ειδών διατροφής μακράς διάρκειας. Για το πότε θα γίνει υπάρχουν δύο εκτιμήσεις . Η πρώτη κάνει λόγο για τις αρχές Φεβρουαρίου ενώ μια άλλη δίνει έναν ορίζοντα μέχρι τον Ιούνιο του 2011. Οι πληροφορίες αυτές όμως έχουν επεξεργαστεί και από την Ρωσική πλευρά η οποία σε μια τέτοια αφορμή θα εκφράσει με τον δικό της τρόπο την άποψη της για τα θέματα της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.

http://amynias.blogspot.com/

ΜΕΤΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΟΖ ΚΥΠΡΟΥ – ΕΛΛΑΔΟΣ

Η πρόσφατη υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Ισραήλ (μετά την Αίγυπτο και το Λίβανο) συνιστά ένα ακόμη βήμα προς τη διεθνή κατοχύρωση κυριαρχικών δικαιωμάτων του Κυπριακού κράτους στις θαλάσσιες του ζώνες. Η συμφωνία αυτή έχει υπομνήσει την επιτακτική ανάγκη κατοχύρωσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και Ελλάδος στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Καστελλορίζου. Η απουσία συμφωνίας, μεταξύ Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας, για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δημιουργεί μία γκρίζα ζώνη με ορατό το ενδεχόμενο αυτό το κενό να καλυφθεί από μία συμφωνία καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Ήδη, η κυβέρνηση της Αιγύπτου αποφάσισε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πάνω σε αυτό το θέμα αποδεχόμενη, εκ των πραγμάτων ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα. Αυτή η πιθανότητα, σε περίπτωση που εξελιχθεί σε γεγονός θα έχει ως συνέπεια, εκτός από την απώλεια του φυσικού πλούτου νοτίως του Καστελλορίζου και ανατολικώς της Κρήτης, να αποτελέσει την αλυσίδα αμφισβήτησης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, που είναι άλλωστε πάγια στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας. Πριν από δύο χρόνια, όταν η Τουρκία προκάλεσε μία περιορισμένης κλίμακας κρίση με την ενέργειά της να κάνει έρευνα για πετρέλαια 80 μίλια νότια του Καστελλορίζου, με νορβηγικό πλοίο, επεξέτεινε τη στρατηγική των διεκδικήσεων της στο Αιγαίο, και στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Καστελορίζου. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι περιοδικές κρίσεις δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως πολιτικές συμπτώσεις ή σπασμωδικές αντιδράσεις κάποιων φιλοπόλεμων κύκλων του στρατιωτικού κατεστημένου της Άγκυρας, αλλά προσχεδιασμένες κινήσεις τακτικής που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο δηλαδή την διαρκή αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος της Κύπρου επί συγκεκριμένων θαλασσίων ζωνών.
Για την Ελλάδα το πρόβλημα του Αιγαίου περιορίζεται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή στο δικαίωμα εκμετάλλευσης του βυθού και του υπεδάφους του στο θαλάσσιο χώρο πέρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και η διαδικασία που προτείνει είναι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία επιδιώκει πολιτική λύση, δηλαδή στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πέρα από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, με βάση τη διμερή διαπραγμάτευση. Το κομβικό σημείο της Τουρκικής διεκδίκησης είναι ο ισχυρισμός ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ως εκ τούτου η οριοθέτησή της θα πρέπει να γίνει με βάση τη μέση γραμμή από βορρά προς νότο, μεταξύ τουρκικών παραλίων και των παραλίων της ηπειρωτικής Ελλάδος. Σε περίπτωση υιοθέτησης αυτής της λύσης συνεπάγεται ότι τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα περιβάλλονται από τουρκική υφαλοκρηπίδα με τις όποιες συνέπειες για την ασφάλειά τους. Επιπλέον, τέτοια εξέλιξη δημιουργεί ένα ντόμινο τουρκικών διεκδικήσεων, όπως χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος και αποκλειστική οικονομική ζώνη. Σε ό,τι αφορά την περιοχή μεταξύ Καστελλορίζου και Κύπρου, ο βραχυπρόθεσμος τακτικός στόχος της Τουρκίας είναι να αναγκάσει την Ελλάδα να αναδιπλώνεται για να δείξει τη θέση της για τις συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας. Ο λόγος είναι απλός. Η Τουρκία έχει ήδη οριοθετήσει αυθαίρετα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη την οποία διεκδικεί μεταξύ Καστελλορίζου και Κύπρου καθώς επίσης έχει ορίσει επί χάρτου τρεις περιοχές έρευνας για την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων (ΤΡΑΟ). Μία εξ αυτών ήταν σε εκείνη που διεξήγαγε τις έρευνες, πριν από δύο χρόνια, το Νορβηγικό σκάφος και η οποία εφάπτεται της υφαλοκρηπίδας του Καστελορίζου. Μακροπρόθεσμα, η Άγκυρα επιχειρεί να εξασφαλίσει δύο τακτικά σημεία που θα τις επιτρέψουν να προχωρήσει σε υλοποίηση του στρατηγικού της στόχου: α) την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδας της ύπαρξης περισσοτέρων της μίας διαφορών στο Αιγαίο, β) την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδας της ύπαρξης γκρίζων ζωνών και συγκατάθεσής της για παραπομπή του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο ν’ αποφανθεί για την κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελορίζου. Το βασικό επιχείρημα της Άγκυρας παραπέμπει στο σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών ότι δηλαδή στρατηγικός στόχος της Ελλάδας είναι να εγκλωβίσει την Τουρκία στα δικά της χωρικά ύδατα ούτως ώστε να ελέγξει τα τρία βασικά λιμάνια της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Μερσίνα) καθώς επίσης και τις ναυτικές οδούς που εξασφαλίζουν τη διασύνδεση της Τουρκίας με τον κόσμο και κατ’ επέκταση να μετατρέψει την Τουρκία σε κράτος ξηράς, όπως επεχείρησαν οι δυτικές δυνάμεις με τη Συνθήκη των Σεβρών. Για τη δε θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελορίζου και Κύπρου, η Τουρκία φοβάται ότι αν Αθήνα και Λευκωσία επιβάλουν ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται εντός του τομέα θαλασσίων αρμοδιοτήτων των χωρών - μελών της Ε. Ε., τότε με τον τρόπο αυτό θα παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις της σχετικά με τις οικονομικές ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο. Συνεπώς, είναι στρατηγικής σημασίας να γίνει συντονισμός διπλωματικών ενεργειών στη βάση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θαλάσσης (1982) μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα των δύο κρατών να έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Επομένως είναι σημαντικό, η Ελλάδα να εγκαταλείψει το απηρχαιωμένο αίτημα για καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και να υιοθετήσει αυτό που εισήγαγε η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης δηλαδή να προχωρήσει απευθείας σε καθορισμό ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία. Κατά αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η θέση της Ελλάδος για τις Ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο καθώς επίσης θα ενισχυθεί και η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας που έχει δώσει άδεια έρευνας πετρελαίων σε διεθνείς εταιρίες στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη.

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

http://www.antibaro.gr/node/2491

ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΚΑΙ ΕΡΖΕΡΟΥΜ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ


Την εθνική «κόκκινη γραμμή» στα θέματα εξωτερικής πολιτικής επιθυμεί να βάλει ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, που ο ίδιος ζήτησε και η οποία τελικώς θα διεξαχθεί αύριο, Δευτέρα 24 Ιανουαρίου.
«Δεν υπάρχει τίποτε για συνεκμετάλλευση, δεν μοιραζόμαστε με κανέναν τον δικό μας εθνικό πλούτο» η ξεκάθαρη θέση Σαμαρά επί των Ελληνοτουρκικών, τα οποία αναμένεται να καταλάβουν μεγάλο μέρος της συζήτησης. Ο πρόεδρος της ΝΔ θα κατηγορήσει για ακόμα μια φορά την κυβέρνηση για «μυστική διπλωματία» κάτι το οποίο ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει αντικρούσει σε υψηλούς τόνους, ακόμα και στην αίθουσα του κοινοβουλίου. Αφορμή για τα ελληνοτουρκικά ζητήματα, αλλά και πρόσθετα επιχειρήματα, φαίνεται πως έδωσε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η πρόσφατη επίσκεψη Παπανδρέου στο Ερζερούμ, όπου παρευρέθη στην ετήσια συνδιάσκεψη των Τούρκων πρεσβευτών.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα ζητήσει η Ελλάδα να ανακηρύξει, όπως έχει δικαίωμα, την δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), θέμα στο οποίο αντιδρά η Τουρκία παρότι εκείνη έχει ήδη τη δική της, στη Μαύρη Θάλασσα. Συνομιλητές του προέδρου της ΝΔ, τονίζουν ότι θα τεθούν επί τάπητος όλα τα εθνικά θέματα. Στην ατζέντα θα είναι το Κυπριακό αλλά και το Σκοπιανό για το οποίο η ΝΔ εκτιμά πως η Ελλάδα είναι ενισχυμένη μετά το βέτο στο Βουκουρέστι. Για το Κυπριακό, πάγια θέση του κόμματος είναι ότι η όποια λύση, οφείλει να είναι σύμφωνη με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και το ευρωπαϊκό κεκτημένο και ότι η Τουρκία θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι της Ε.Ε. αν θέλει να συνεχίσει την ευρωπαϊκή της πορεία. Πάντως, συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, τονίζουν ότι ο πρόεδρος του κόμματος «Δε θα απογοητεύσει» το ακροατήριο του, αλλά αντιθέτως θα αρθρώσει πολλά ενδιαφέροντα επιχειρήματα. Επίσης επιθυμούν να σταματήσουν συζητήσεις και δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για προβολή ενός «νέου πατριωτισμού», επιτηδευμένη διατύπωση διαφορετικών θέσεων και διακριτού στίγματος από το ΛΑΟΣ. καθώς και για αλλαγή τακτικής από τη δεκαετή στάση Καραμανλή.

http://www.newsbomb.gr