“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Θα πεινάσεις κουφάλα νεκροθάφτη…

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Είμαι ο τελευταίος των ανθρώπων που θα μπορούσε να σας δώσει συμβουλές. Εχω κάνει τόσα λάθη στη ζωή μου – για τα οποία όμως δεν μετανιώνω - που «δεν έχω δικαίωμα δια να ομιλώ» όπως έλεγαν παλιά κάποιοι αυστηροί δικαστές. Όμως θα το τολμήσω να σας δώσω σήμερα μία φιλική συμβουλή και πετάξτε την στο καλάθι αν δεν σας κάνει.
Και η συμβουλή μου είναι: Ανάψτε τις μέρες αυτές μέσα σας ένα φως, ένα τόσο δα μικρό φως ελπίδας, αγάπης στη ζωή, αισιοδοξίας για κάτι καλύτερο που έρχεται. Τώρα θα μου πείτε τι με έπιασε και τα γράφω όλα αυτά σήμερα που πάλι μας πλάκωσαν από το πρωί τα μαύρα μαντάτα ότι υπάρχει νέα μαύρη τρύπα στα έσοδα που θα φέρει νέα μέτρα και νέες απολύσεις. Να σας πω λοιπόν γιατί σας προτρέπω να ανάψετε όλοι κι εγώ φυσικά μαζί σας, ένα μικρό φως ελπίδας μέσα μας. Γιατί αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι τα πιο σκοτεινά στη ζωή μας. Κυριολεκτικά κι όχι μεταφορικά. Χθες βράδυ έβλεπα στην τηλεόραση το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο, λουσμένο μέσα στα φώτα και τα χρώματα κι ένιωσα να σφίγγεται η ψυχή μου. Γιατί την ίδια ώρα ο παραλιακός δρόμος εκεί στο Φάληρο ήταν θεοσκότεινος (για οικονομία δεν ανάβουν τα φωτά στη Λεωφόρο Ποσειδώνος). Κι αμέσως μετά το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο, πλάνο στην τηλεόραση με το σκοτεινό κέντρο της Αθήνας, φωταγωγημένο μόνο από τις μολότοφ των κουκουλοφόρων. Στη ζωή έχω μάθει ότι υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: Της δράσης ή της εγκατάλειψης. Ελάτε να δράσουμε λοιπόν και να μην αφήσουμε το σκοτάδι να πνίξει τη ζωή μας. Ανάψτε ένα μικρό φως μέσα σας. Πιστέψτε ότι δεν είναι αυτή η Ελλάδα που ζούμε σήμερα – γιατί δεν είναι. Πιστέψτε ότι υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο – γιατί υπάρχει. Και κυρίως θυμηθείτε αυτό που λέγαμε στα νιάτα μας όταν μας έκλειναν πάντα τις πόρτες και ήθελαν να μας καταδικάσουν στον αφανισμό: «Θα σε κάνουμε να πεινάσεις κουφάλα νεκροθάφτη γιατί εμείς δεν θα πεθάνουμε ποτέ».

http://www.newsbomb.gr

Πόλεμος

Του Δημήτρη Μυ
Η διανομή του πλούτου πάντοτε ήταν μια υπόθεση απλή και άδικη: Ο δυνατότερος τσέπωνε τα περισσότερα. Οι δυσκολίες ξεκινούν όταν κάποιοι αισθάνονται πως δυνάμωσαν και μπορούν να διεκδικήσουν μια άλλη μοιρασιά.
● Κάπως έτσι ξεκινούν οι εντάσεις, οι τριβές και οι συγκρούσεις.
● Κάπως έτσι μπορεί να δει κανείς τον άγριο νομισματικό πόλεμο μεταξύ δολαρίου και του ευρώ, μεταξύ των ΗΠΑ και του υπόλοιπου κόσμου.
● Κάπως έτσι αποκτούν την πραγματική τους (ελάχιστη) διάσταση οι εγχώριες πολιτικές καρικατούρες, οι οποίες μπορούν να δουν λίγο μόνο μπροστά από τη μύτη τους. Μέχρι την καρέκλα που διεκδικούν...Ας αγνοήσουμε όμως – για λίγο – τις καρικατούρες και ας προσπαθήσουμε να δούμε το μεγάλο παιχνίδι. Όσο προσπαθεί κάποιος να βγάλει μια άκρη έχοντας κατά νου το παιχνίδι των αγορών και μόνο, πάντα θα έχει ένα μεγάλο κενό στο παζλ: Οι οικονομικοί - νομισματικοί πόλεμοι έχουν σαφές – ή υποκρύπτουν – σε κάθε περίπτωση ένα πολιτικό περιεχόμενο. Όσο κι αν οι νεοφιλελεύθεροι υποστηρίζουν πως το αόρατο χέρι της παγκοσμιοποιημένης αγοράς λειτουργεί προς όφελος της παγκόσμιας κοινότητας, η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Με άλλα λόγια όσο οι Ευρωπαίοι (Γερμανογάλλοι) αρνούνται να σπρώξουν 2 και βάλε τρισεκατομμύρια στη διεθνή πιάτσα, τόσο θα έρχονται οι (αμερικανικοί) οίκοι αξιολόγησης να απειλούν ότι θα τινάξουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα. Μιας και μιλάμε για τον πλούτο και τη διανομή του, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι, εκτός από το χαρτί και το άυλο χρηματιστηριακό χρήμα, υπάρχουν χειροπιαστά, πανάκριβα και στρατηγικά αγαθά, όπως η ενέργεια. Αν στην περίπτωση του νομισματικού πολέμου είναι δύσκολο να δει και να κατανοήσει κανείς τα στρατόπεδα (καθώς το χρήμα δεν έχει πατρίδα), στην περίπτωση της μάχης για την πρόσβαση και τη διανομή της ενέργειας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Όσα συμβαίνουν αυτήν την περίοδο στη Συρία και το Ιράν δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως έχουν να κάνουν με τον έλεγχο της μεγαλύτερης ενεργειακής δεξαμενής του πλανήτη. Η διαχείριση αυτής της δεξαμενής έχει να κάνει με το παγκόσμιο παιχνίδι επιρροής που εξελίσσεται με κλιμακούμενη ένταση μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας και Γερμανίας... Παρακολουθώντας την άγρια σύγκρουση για τη διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως αυτό που διακυβεύεται δεν είναι απλώς τραπεζογραμμάτια, αλλά γεωπολιτικές θέσεις:
● Θα κρατήσει η Γερμανία – και με τι κόστος – την Ευρώπη υπό τον έλεγχό της;
● Θα διατηρήσουν οι ΗΠΑ την επιρροή τους στη Νότια Ευρώπη και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ;
● Θα απομακρυνθεί το καθεστώς Άσαντ από τη Συρία και μαζί με αυτό η ρωσική παρουσία στη Μεσόγειο;
● Πώς θα απαντήσει η Κίνα, που καλύπτει το 30% των ενεργειακών της αναγκών από το Ιράν, στη δυτική προσπάθεια αποσταθεροποίησης των μουλάδων της Τεχεράνης;
Που βρίσκεται η Ελλάδα μέσα σε αυτόν τον χαμό; Στη γωνία, πτωχευμένη, πρώτη απώλεια στο ευρωπαϊκό πεδίο της μάχης, λάφυρο για τους νικητές...

Η Πολεμική Αεροπορία "οχυρώνει" το Καστελόριζο - Ειδικό rediness για το νησί...

Με την πρώτη σημαντική αλλαγή-προσθήκη, εδώ και χρόνια, σε ότι αφορά τον επιχειρησιακό σχεδιασμό  στην περιοχή γύρω από το Καστελόριζο (Μεγίστη), απάντησε η Πολεμική Αεροπορία στην πρόσφατη υπέρπτηση των δύο τουρκικών μαχητικών RF-4E σε ύψος μόλις 300 μέτρων επάνω από το νησί. Η περιοχή του Καστελόριζου, παρά το γεγονός ότι είναι κρίσιμης σημασίας σε ότι αφορά την εθνική πολιτική, αλλά και την άσκηση δικαιωμάτων ελέγχου της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο (ΑΟΖ με Κύπρο), εν τούτοις για μια σειρά λόγω που δεν είναι του παρόντως να αναλυθούν, δεν αποτελούσε τμήμα των καθημερινών επισκέψεων των ελληνικών μαχητικών, ίσως και γιατί οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες έκριναν ότι ίσως η συχνή παρουσία ελληνικών μαχητικών θα αποτελούσε «μαγνήτη» για μαχητικά της ΤΗΚ σε μια περιοχή που έτσι ή αλλιώς, έχει ιδιαιτερότητες σε ότι αφορά τον γενικότερο αμυντικό σχεδιασμό της. Μέχρι στιγμής την ίδια τακτική ακολουθούσε και η τουρκική Αεροπορία, αλλά φάνηκε ότι πλέον βάζει το κάδρο και το Καστελόριζο αναγκάζοντας την Π.Α. να προσθέσει στην λίστα της άλλη μια περιοχή «υψηλού κινδύνου». Τι σημαίνει «αλλαγή σχεδιασμού": Σημαίνει ότι πλέον το Καστελόριζο δέχεται τις συχνές επισκέψεις των ελληνικών μαχητικών. Υπάρχει ειδικό rediness για το Καστελόριζο από την Κρήτη (F-16 Block 52+) και σε περίπτωση που εντοπιστούν τουρκικά μαχητικά στην περιοχή απογειώνονται τα ελληνικά χωρίς καν να περιμένουν τα πρώτα να προσεγγίσουν το νησί.  Έγινε αναπροσαρμογή σχεδίων, ειδικά ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης των τουρκικών επικοινωνιών έχουν εγκατασταθεί στην ευρύτερη περιοχή και υπάρχει η σκέψη για μεταφορά αντιαεροπορικού συστήματος στο νησί το οποίο πέρα από τα MANPAD Stinger δεν διαθέτει κάτι άλλο. 'Όλα αυτά γιατί "Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο να τους απαγορεύσουμε να πετάνε επάνω από το νησί, σύμφωνα τουλάχιστον με τους νυν κανόνες εμπλοκής που εγκρίνει η πολιτική ηγεσία. Αλλά θέλουμε να γνωρίζουν ότι μπορούμε να τους κάνουμε την ζωή δύσκολη και κα νιώθουν την ανάσα μας" τόνιζε στο defencenet.gr ανώτατο στέλεχος της Π.Α. Πάντως σε ότι αφορά των Στρατό Ξηράς, όλες οι πληροφορίες που περιέρχονταν σε γνώση των ελληνικών υπηρεσιών και αφορούσαν επιχειρησιακά σχέδια προσβολής ελληνικών εδαφών, είτε αυτό θα συνέβαινε στην Θράκη είτε σε νησιά του Αιγαίου, το Καστελόριζο περιέχεται στα τουρκικά σχέδια ως βασικός στόχος. Είναι γεγονός ότι οι Τούρκοι θέλουν  να «τελειώνουν» με αυτή τη κουκίδα ελληνικής γης στην Α.Μεσόγειο…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εγκαταλείπει η Βουλγαρία το «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη»

Ύστερα από μήνες παλινωδιών, η βουλγαρική κυβέρνηση ανακοίνωσε και επισήμως σήμερα ότι τερματίζει τη συμμετοχή της στο έργο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Η Σόφια προτείνει η συμφωνία με τη Ρωσία και την Ελλάδα, που συνήφθη στις 15 Μαρτίου 2007, να τερματιστεί με αμοιβαία συγκατάθεση. "Η Βουλγαρία προτείνει η τριμερής διακυβερνητική συμφωνία να ακυρωθεί κατόπιν αμοιβαίας συναίνεσης. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει κοινή σύμφωνη γνώμη γι' αυτό, η βουλγαρική πλευρά θα αποχωρήσει μονόπλευρα ύστερα από τη λήξη της 12μηνής προθεσμίας", δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Συμεών Ντιάνκοφ. Υποστήριξε ότι η κυβέρνησή έφτασε σε αυτή την απόφαση επειδή το έργο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τους όρους της συμφωνίας του 2007 και εμφανίστηκε βέβαιος ότι δεν θα επιβληθούν κυρώσεις στο έργο του. Γνωστοποίησε ότι η Βουλγαρία θα καλύψει τις οφειλές της στη διεθνή κατασκευάστρια εταιρεία για τα τρία τελευταία χρόνια, με την έκδοση ομολόγων αξίας 6,4 εκατ. ευρώ. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, η κυβέρνηση Μπόρισοφ είχε προκαλέσει εμπλοκή στο έργο, επικαλούμενη περιβαλλοντικές ανησυχίες.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=330296