☦ «Μείνον μεθ’ ημών έως τέλους αιώνος…»

Όταν διαβάζεται στους Ιερούς Ναούς την ημέρα της Λαμπροτρίτης  η Αναστάσιμη Ή Ωδή  εκεί όπου ο Αναστάσιμος Κανόνας του Πάσχα λέει: «Αύτη η κλητή, και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων,…..»  ο Αναστάσιμος Κανόνας της Παναγίας  της Πορταϊτίσσης τον οποίο ψάλλουν την Τρίτη της Διακαινησίμου οι Αγιορείτες πατέρες, συνεχίζει και λεει:

“Μείνον μεθ’ ημών έως τέλους αιώνος• ορώντες γαρ Παρθένε, την Σην Αγίαν Εικόνα, εν τω μέσω ημών, ακλινείς εν πάση θλίψει τηρούμεθα• εγγύησις γαρ αύτη, της προς ημάς Μονής Σου.”

☦ Σήμερα τιμάμε την μνήμη των Αγίων Ραφαήλ, Νικόλαου και Ειρήνης

Οι Άγιοι μας μαρτύρησαν στη Νήσο Λέσβο την Τρίτη της Διακαινησίμου το 1463 γι' αυτό η μνήμη τους καθιερώθηκε να εορτάζεται την Λαμπροτρίτη. Την Τρίτη δηλαδή μετά την Κυριακή του Πάσχα.

Όταν ακατάπαυστα ζής μέσα στό θαύμα, στο μυστήριο, στα αναρίθμητα θαύματα, ή σκέψη σου σταματά, λές καί η φαιά ουσία έχει τελειώσει.

☦ Το Δοξαστικό των Αίνων της Πορταϊτίσσης ΗΧΟΣ Α’ «ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ»

«Θεοτόκε ἀειπάρθενε, θαυμαστὰ τὰ Σὰ πάντα πέλει, ἀληθῶς καὶ ἀκατάληπτα· ὁ γὰρ τῶν θαυμασίων Θεός, μεγαλεῖα ἐν Σοὶ ἐποίησε, σαρκωθῆναι ἐκ Σοῦ, εὐδοκήσας ὑπὲρ λόγον· ὅθεν θαυμαστῶς ἡμῶν προνοουμένη, μεγάλα τε καὶ ἔνδοξα, ποικίλοις τρόποις κατεργάζῃ, εἰς περιποίησιν ἡμῶν καὶ σωτηρίαν. Ἀλλ’ ὦ Πορταΐτισσα ὑπερένδοξε, δίδου ἡμῖν ἀεί, τὴν Σὴν βοήθειαν, καὶ σκέπε ἡμᾶς, ἐκ τῶν βελῶν τοῦ ἀλάστορος.»

☦ "ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ"

ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ

ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΤΑΓΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΓΥΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ !!!

☦ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ H ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ:

“…Και σας δίνω ετούτο ως σημάδι, όσο θα βλέπετε την Εικόνα μου σε αυτήν εδώ την Μονή  το έλεος και η χάρις του Υιού μου δεν θα λείψουν από εσάς”

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ. ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ !!!

ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

☦ “Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη - Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται”

(ΨΑΛΛΟΥΝ ΙΒΗΡΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ)

☦ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΜΜΑΟΥΣ

Από τις ωραιότερες εικόνες και τις πιο ζωντανές, που μας παρέδωσε στο άγιο Ευαγγέλιό του ο ιατρός Ευαγγελιστής, είναι κι αυτή της πορείας προς Εμμαούς (βλ. Λουκ. κδ’ 13-35). Έντεκα περίπου χιλιόμετρα έπρεπε να βαδίσει ο Κλεόπας κι ο σύντροφός του, για να φτάσουν στο χωριό Εμμαούς. Δεν τους κούραζε τόσο η πορεία όσο η ψυχική τους κατάσταση.

Βαρύθυμοι περπατούν. Σκυθρωπού. Είδαν τις ελπίδες τους να διαψεύδονται. Η συζήτησή τους είναι γεμάτη αμφιβολία. Κρύα η ψυχή. Στεγνό το δάκρυ. Παγωμένη η καρδιά. Χάος βασιλεύει μέσα τους.

☦ «Μένε μεθ’ ἡμῶν τῶν δούλων σου, μένε ἀεὶ ὦ Πορταΐτισσα...»

Φώτο: Ο Όσιος Γαβριήλ ο Ίβηρας ακολουθεί το πρόσταγμα της Παναγίας, βαδίζει επί της θαλάσσης και εξάγει επ’  ώμου την Εικόνα προς έκπληξη και θαυμασμό και φόβο πάντων των παρισταμένων και βλεπόντων.

Η ακτινοβολία της Παναγίας της Πορταϊτίσσης, η οποία αρχικώς έφερε την επωνυμία "ΕΛΕΟΎΣΑ", ανέκαθεν ήταν μεγάλη σε όλα τα ορθόδοξα Έθνη και για τον λόγο αυτό η Ιερά Μονή των Ιβήρων είχε ανά τον ορθόδοξο κόσμο 103 μεγάλα Μετόχια.

Καθώς το είπε η Θεοτόκος, πάντες οι εν Αγίω Όρει Μοναχοί θεωρούν την σεπτή Πορταϊτισσα ως εγγύηση και ασφάλεια για όλον τον Άθωνα, εφόσον βρίσκεται στην Μονή των Ιβήρων.

☦ «Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ•»

☦ Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’ «Τη Υπερμάχω»

«Από θαλάσσης μέχρι πόλου υπερέτρεξεν, η Θεία Χάρις του Αγίου χαρακτήρος Σου, ερχομένη θαυμασίως εν τη Αυτή Σου. Των Ιβήρων τη Μονή εν η καθίδρυσεν, ώσπερ Άνασσαν το όρος Αειπάρθενε, όθεν κράζομεν, χαίροις μόνη Θεόνυμφε.»

☦ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑΛΑΖΕΙ Ο ΑΘΩΝΑΣ (Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ) - ΝΩΝΤΑΣ ΣΚΟΠΕΤΕΑΣ

☦ Από το Συναξάριον του Μηναίου των Αγιορειτών Πατέρων διαβάζουμε: «ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ»

Τη αυτή ημέρα, Τρίτη της Διακαινησίμου, εορτάζομεν την προς την εν Άθω περιφανή των Ιβήρων Μονή δια θαλάσσης παράδοξον έλευσιν της θαυματουργού και Αγίας Εικόνος της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, της Κυρίας ημών ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΗΣ, γενομένην κατ’ αυτήν την ημέραν, εν έτει 1004.

Ξένως ημίν ήκες εν τη ση Εικόνι

Και της Ποίμνης σου πυλωρός ώφθης, Κόρη.

Θεοτόκου Πορταϊτίσσης τέρατ’ αείδω λιγυρώς.

☦Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν

«Χαίρων, ὁ ἱερὸς Γαβριήλ, καὶ καθυπείκων τῇ σεπτῇ ἐμφανείᾳ Σου, κατήλθεν ἀπὸ τοῦ ὄρους, καὶ ἐν θαλάσσῃ ἁγνή, ἴχνεσιν ἀβρόχοις εἰσπεπόρευται, καὶ πίστει ἀνέλαβε, τὴν ἁγίαν Εἰκόνα Σου, τῶν οἰκτιρμῶν Σου, γλυκασμὸν ἀποστάζουσαν, καὶ βραβεύουσαν, ἀληθῆ ἀγαλλίασιν· ὅθεν αὐτὴν δεξάμενοι, ὡς θείαν Σου ἔλευσιν, ἐν τῇ Μονῇ τῶν Ἰβήρων, πανευλαβῶς ἐναπέθεντο, ὑμνοῦντες αἰνοῦντες, Πορταΐτισσα Παρθένε, τὰ μεγαλεῖά Σου.»

☦ Δογματικό Θεοτοκίον του Γ’ Ήχου. “Πῶς μὴ θαυμάσωμεν”

Προσκυνώ την χάρη Σου Παναγία μου

☦ Η Ιερά και Λαμπρή Πανήγυρις της Παναγίας της Πορταϊτίσσης

☦ “Η πιο μεγάλη αμαρτία του καιρού μας είναι ότι οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να χάνουν την αίσθηση της αμαρτίας”

☦ «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται»

«Ἀναστάσεως ἡμέρα» προβάλλει γιὰ ἄλλη μία φορὰ ἐνώπιόν μας. «Πάσχα καινόν, ἅγιον… ἡμῖν ἀνέτειλε». Σκιρτᾶ ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση ἡ καρδιὰ ὅλων μας. Καὶ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος ξεσπᾶ καὶ αὐτὸς σὲ χαρμόσυνο καὶ πανηγυρικὸ ὕμνο. «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα». Ὅλα γέμουν καὶ πλημμυρίζουν ἀπὸ χαρά. Χαίρουν προπάντων οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἄγγελοι. Χαίρει καὶ εὐφραίνεται καὶ αὐτὴ ἡ κτίση.