ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ – ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Ξεκίνησε το «μοίρασμα της τρά­πουλας» στο Αιγαίο για τον καθορισμό των θαλάσσιων οικοπέδων που κρύβουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, με ισχυρούς παίχτες όπως Τουρ­κία, Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και φυσικά ΗΠΑ.

Οι συνομιλίες για τον ορισμό της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μπορεί να θυμίζουν… Αιγαίο Πέλαγος, όμως η λύση έρχεται από τα κοινά οικονομικά συμφέροντα που ορίζουν οι έρευνες για την εκμετάλλευση του πετρελαίου και των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Ο ορισμός της θαλάσσιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ελλάδας με τα γειτονικά κράτη που υπερκαλύπτονται τα χωρικά ύδατα τους λύνει και το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας, καθώς σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι δυνατή μόνο κατόπιν διακήρυξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους. Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει αποκαλύψει ότι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις διερευνητικές επαφές δεν συζητείται μόνο το θέμα της υφαλοκρηπίδας, αλλά έχουν ήδη ξεκινήσει – επί υπουργίας Πέτρου Μολυβιάτη και Ντό­ρας Μπακογιάννη- συζητήσεις για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών. Την κρίσιμη αυτή στιγμή οι ΗΠΑ έρχονται να επιβεβαιώσουν τη βούληση τους να παίξουν καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την παρτίδα σκακιού που παίζεται στο Αιγαίο.

Η σιδηρά κυρία του State Department Χίλαρι Κλίντον στις αρχές Φεβρουαρίου πραγματοποιεί υψηλού επιπέδου επίσκεψη στην Αγκυρα και σύμφωνα με πληροφορίες αμέσως μετά θα έρθει και στην Αθήνα. Το μενού των συνομιλιών περιλαμβάνει, εκτός από τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, το Σκοπιανό, την ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ καθώς και το διάλογο που διεξάγεται μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας για το Αιγαίο. Ο σύγχρονος «δρόμος του μεταξιού» για την αμερικανική εξωτερική πολιτική φέρει το όνομα εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου φυσικού πλούτου και σύναψη σημαντικών συμφωνιών με αμερικανικές εταιρείες. Οι συνομιλίες με Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο για την ΑΟΖ Η Αθήνα έχει ήδη καταλήξει σε συμφωνία με την Αλβανία για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας, των θαλασσίων ζωνών και φυσικά της ΑΟΖ, όμως τα Τίρανα δεν έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής, καθώς μετά τις πρόσφατες εκλογές ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εντι Ράμα προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, το οποίο με ψήφους 9-0 ψήφισε υπέρ της ακύρωσης της συμφωνίας. Τα τελευταία χρόνια έχουν ξεκινήσει οι συνομιλίες και με τη Λιβύη για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών. «Αγκάθι», όπως επισημαίνουν ανώτατοι παράγοντες του ΥΠΕΞ, αποτελούν οι ενστάσεις του Καντάφι να συμπεριλάβει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ ορισμένα μικρά ελληνικά νησιά νότια της Κρήτης. Η Ελλάδα από την πλευρά της δίνει το «πράσινο φως» στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στον κόλπο της Σίδρας.

Σε προχωρημένο επίπεδο βρίσκονται και οι συνομιλίες με την Αίγυπτο για τον καθορισμό της ΑΟΖ. Σύμφωνα με πληροφορίες οι νότιοι γείτονες μας φέρεται ότι εγείρουν ενστάσεις στην ΑΟΖ γύρω από το Καστελόριζο, οι οποίες δημιουργούν εμπλοκή οτο θέμα. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, φέρεται ότι έχει εγείρει θέμα οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών τους, κάτι όμως που μπορεί να γίνει μόνο όταν αμφισβητείται η κυριαρχία των υδάτων στο Καστελόριζο. Για τον καθορισμό της ΑΟΖ με την Κύπρο, η ελληνική πλευρά επισημαίνει ότι τα πράγματα είναι πιο εύκολα και κύκλοι του ΥΠΕΞ εκτιμούν όχι μόλις οι δύο χώρες κρίνουν ότι είναι προς αμοιβαίο συμφέρον, θα μπορέσουν γρήγορα να προχωρήσουν στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους. Στο παρελθόν η κυπριακή πλευρά είχε προσεγγίσει την ελληνική για τον καθορισμό της ΑΟΖ, χωρίς όμως η πρώτη να ανταποκριθεί στο αίτημα. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η Κύπρος έχει έλθει σε συμφωνία με το Ισρα­ήλ, με την Αίγυπτο και το Λίβανο. Η Κύπρος εγκαινίασε στις 16 Φε­βρουαρίου 2007 τον πρώτο γύρο υποβο­λής αιτήσεων αδειών έρευνας και αδειών εκμετάλλευσης υδρο­γονανθράκων (έληξε στις 16 Ιουλίου 2007) και δόθηκαν άδειες ερευνών σε εταιρείες. Σε ότι αφορά το Ισραήλ το ενδιαφέρον εστιάζεται στη στρατηγική συμφωνία που παίζει η Ελλάδα για τη μεταφορά ενδεχόμενων φυσικών πόρων που θα εξορυχτούν από το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία, προς την Ευρώπη. Θέμα αναγνώρισης της ΑΟΖ και του καθορισμού θαλάσσιων ζωών με το Ισ­ραήλ δεν υφίσταται καθώς δεν επικαλύπτονται οι θαλάσσιες ζώνες των δύο κρατών.

Εφημερίδα: ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ – ΣΕΛ. 72 & 73

http://gdailynews.wordpress.com
 

Η ΡΩΣΙΚΗ «ΑΡΚΟΥΔΑ» ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ ΓΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟ «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Χωρίς μεσσιανισμούς και υπερφυσικές κραυγές, αποκαλύπτουμε το παρασκήνιο της προετοιμασίας εμπλοκής των Ρώσων στα Ελληνικά πράγματα. Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, ο Πούτιν έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα με την παρούσα κυβέρνηση και προσωπικά με τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίον και απεχθάνεται (δεν το κρύβει άλλωστε). Το σοβαρότερο είναι ότι πέρασε μία περίοδος προβληματισμού και για τον χαρακτήρα του Ελληνικού λαού λόγω της αντιμετώπισης προς μία κυβέρνηση που σε κάποια άλλη χώρα θα είχε καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Αυτό είναι επίσης αιτιολογημένο αφού εάν κάποιος ξένος αναλυτής μελετήσει τις δημοσκοπήσεις θα λάβει μία τελείως διαφορετική εικόνα για την κριτική ικανότητα του Ελληνικού λαού.

Για να μην τρέφουμε βέβαια αυταπάτες, οι Ρώσοι δεν δρουν ορμώμενοι από κρίση φιλελληνισμού αλλά με γνώμωνα τα δικά τους συμφέροντα. Αυτά λοιπόν επιβάλλουν την συμμετοχή στις όποιες αλλαγές της κατάστασης στο Αιγαίο. Αυτές οι αλλαγές λοιπόν έδωσαν το κόκκινο φως για την ενεργή εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα, αμέσως μετά το Ερζερούμ. Γιατί; Οι πηγές μας αποκαλύπτουν ένα απίστευτο παρασκήνιο γύρω από την συνάντηση αυτή. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι γνώριζαν ότι πίσω από τα χαμόγελα και τους λεονταρισμούς, θα κρινόταν η τελική μορφή συνδιαχείρισης στην οποία ώθησαν συγκεκριμένα λόμπυ. Εδώ για να αποδίδουμε τα του καίσαρος, δεν είναι κάποια “προδοτική” διάθεση του Παπανδρέου που κινεί τα νήματα, αλλά μάλλον η φοβία και ατολμία του. Όλο το παιχνίδι προσεταιρισμού από τα συμφέροντα έχει στραφεί εδώ και καιρό στην Τουρκία, αφού η τελευταία θεωρείται ιδανικός μπαμπούλας για να επιβάλλει τις αλλαγές, ακόμα και με την απειλή πολέμου. Αυτό εξηγεί τις πληροφορίες που έχουμε για την στάση των Ρώσων. Ο Μεντβέντεφ λοιπόν, διεμήνυσε ξεκάθαρα στον Γιώργο Παπανδρέου ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ρωσία να δεχτεί αλλαγές, χωρίς την καίρια συμμετοχή Ρώσικων εταιρειών στη νέα κατάσταση. Ήταν μάλιστα τόσο ξεκάθαρος που ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε ευθέως το θέμα στον Ερντογάν κατά τη συνάντηση τους. Η απάντηση του Ερντογάν ήταν απόλυτη, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Τόσο απόλυτη που λέγεται ότι έθεσε ένα νέο Casus Belli, εάν η Ελλάδα επέμενε.

-Εδώ οφείλουμε να ανοίξουμε μία παρένθεση θυμίζοντας την αυτόνομη αντίδραση του Ρωσικού εκπροσώπου του στρατού μετά τις Τουρκικές απειλές για τους S300 και την εγκατάσταση τους στην Κύπρο, ότι εάν η Τουρκία προέβαινε σε οποιαδήποτε επίθεση είτε στο πλοίο ή στην Κύπρο, θα αποτελούσε αιτία πολέμου. Την ίδια στιγμή ακόμα και ο Γέλτσιν διαβεβαίωνε τον Κληρίδη ότι η τοποθέτηση τελούσε υπό Ρωσική εγγύηση.

–Όταν ο Πούτιν ενημερώθηκε για την αντίδραση Ερντογάν, έδωσε εντολή για ενίσχυση των δυνάμεων και προετοιμασία ενός Ρωσοτουρκικού μετώπου (!) ώστε να γίνει αντιληπτή η αποφασιστικότητα του, όποιες δεσμεύσεις και αν έχει ο Ερντογάν.

Οι “εκπρόσωποι”

Όπως προείπαμε ο Ρωσικός παράγοντας δίνει μεγάλη βαρύτητα στις διαθέσεις του Ελληνικού εκλογικού σώματος, αφού η δημιουργία μιας Ελληνικής αντίδρασης θα διευκολύνει την δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας. Εάν η συμφωνία για συνδιαχείριση γίνει με ομόφωνους όρους της Ελληνικής και της Τουρκικής πλευράς, τότε η όποια επέμβαση θα επισύρει τη μήνι της διεθνούς κοινότητας, ανοίγοντας διαφορετικά μέτωπα. Η ιδανική λοιπόν κατάσταση είναι η προσέγγιση της Ελληνικής πολιτικής σκηνής ώστε να δημιουργηθούν τετελεσμένες συμφωνίες που θα δώσουν την δικαιολογία και τη νομιμοποίηση των όποιων ενεργειών.

Σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες λοιπόν, διενεργήθηκε δημοσκόπηση για “νέο έντυπο” την οποία δεν ανέλαβε κάποια από τις γνωστές εταιρείες δημοσκοπήσεων αλλά πιστοποιημένος ιδιώτης σε συνεργασία με οργανωμένο call center σε πανελλαδική κλίμακα. Εκτός από την σφυγμομέτρηση της κυβερνητικής αποδοχής, το κυριότερο δείγμα ήταν αυτό της δημοφιλίας πολιτικών προσώπων. Κομματικά, διακομματικά, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο. Παράλληλα, έχουν δραστηριοποιηθεί τρεις πυρήνες προσέγγισης πολιτικών προσώπων ώστε να βολιδοσκοπηθούν οι διαθέσεις τους. Σε αυτούς βεβαίως δεν περιλαμβάνονται “λομπίστες” τους οποίους οι Ρώσοι έχουν χαρτογραφήσει και ξέρουν ήδη ότι είναι αδύνατον να αλλάξουν στρατόπεδο. Ο πρώτος πυρήνας είναι πασίγνωστος επιχειρηματίας που με το πρόσχημα του “ίδιου συμφέροντος” λόγω του επιχειρηματικών κλάδων που δραστηριοποιείται, κάνει επαφές σε ανώτατο επίπεδο, προβάλλοντας σχεδόν πάντα το έννομο συμφέρον που έχει για τις εξελίξεις. Στην κάλυψη του βοηθά και η απύθμενη έχθρα δεκαετιών με ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια που ταυτίζεται με συμφέροντα εταιρειών της δύσης. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι ενδιαφέρονται πολύ και για το παρασκήνιο της Siemens αφού διατηρούνται σχέσεις και με δύο (τουλάχιστον) πολιτικά πρόσωπα που λόγω θέσης κατέχουν πλήθος πληροφοριών. Ο Δεύτερος πυρήνας είναι Έλληνας του εξωτερικού, προσωπικός φίλος του Πούτιν και κρατά επαφές με πολιτικά πρόσωπα, ανθρώπους των media και στελέχη με ένα κοινό χαρακτηριστικό: Όλοι τους είχαν έρθει σε ρήξη με το εκσυγχρονιστικό μπλοκ, τις εποχές της παντοδυναμίας του. Φαίνεται ότι υπάρχει όψιμο ενδιαφέρον και για τους απογοητευμένους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και προσεγγίζονται βουλευτές που έχουν εκφράσει την αντίθεση τους με τις κυβερνητικές επιλογές.

Ο  τρίτος πυρήνας είναι μία ομάδα ανθρώπων που προσεγγίζουν βουλευτές και πολιτευτές μικρότερης εμβέλειας, εκδότες που δεν ανήκουν στον κύκλο των ευνοημένων, ανθρώπους των new media, αλλά και επιχειρηματίες που έχουν εκφράσει κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες. Οι συναντήσεις είναι σε καθημερινή βάση και λειτουργούν σε ομόκεντρους κύκλους.

Στο δια ταύτα. Η προφανής σκοπιμότητα είναι η δημιουργία πολιτικού μοχλού πίεσης που μπορεί να φτάσει ακόμα και στην ενίσχυση – ενδυνάμωση κάποιου πολιτικού σχηματισμού με πρόσωπα γνωστά από το πολιτικό σύστημα που θα συνδυάζεται με επιχειρηματικό υπόβαθρο και διείσδυση στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Αίσθηση μας είναι ότι υπάρχει διάθεση για ενίσχυση παντός είδους, ισχυρή μάλιστα, ασχέτως εάν αυτό δεν ανακοινώνεται στις συζητήσεις αφού το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στον Έλληνα είναι να του τάξεις χρήμα. Προέχει η αφιέρωση σε κοινό σκοπό, αν και η ευρύτητα των επαφών καθιστά δύσκολη μία κοινή ιδεολογική πλατφόρμα. Περιττεύει βέβαια να πούμε ότι η “αφορμή” των συζητήσεων είναι η οικονομική και εθνική κατάπτωση της Ελλάδας και οι τρόποι αντιμετώπισης και αναστροφής της πορείας. Είναι σίγουρο ότι αυτές οι ενέργειες θα ενταθούν όσο περνούν οι μέρες και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσον θα μπορέσει να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα αντίπαλο δέος στις παγιωμένες πολιτικές αντιλήψεις που βλέπουν μονόδρομο την Δύση. Αν αναλογιστούμε και την φοβία που διακατέχει τους Έλληνες, προϊόν της προπαγάνδας για την ανίσχυρη Ελλάδα που δεν μπορεί να τραβήξει τον δικό της δρόμο. Αυτή η φοβία ίσως να είναι η μεγαλύτερη ζημιά που άφησε πίσω της η διακυβέρνηση Καραμανλή αφού όλοι έχουν την αίσθηση ότι όποιος πάει κόντρα στα “μεγάλα αφεντικά” συνθλίβεται βυθίζοντας την χώρα σε τραγωδίες όπως ο Δεκέμβρης ή οι φωτιές. Τέλος, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στην πιάτσα έχουν ξεφυτρώσει και κάθε λογής σαλτιμπάγκοι, αυτόκλητοι εκπρόσωποι της “πρεσβείας”, της συνυφάδας του Πούτιν και ότι άλλο βάλει ο νους. Να θυμάστε, ότι αν κάποιος άγνωστος σας ζητήσει πεντοχίλιαρο, δεν τον άγγιξε ο πατριωτισμός σας. Απλώς σας θεωρεί ρωσόφιλο κουνέλι. Ο Πούτιν δεν θα σας έλεγε ούτε καλημέρα, ως γνωστόν τα κουνέλια τα προτιμά στιφάδο.

ΥΓ. Λυπόμαστε εάν απογοητεύσαμε με αυτό το άρθρο που δεν έχει κάτι το υπερφυσικό ή το ρομαντικό. Είναι δεδομένο όμως ότι κανείς δεν θα πεθάνει για την πατρίδα σου, εάν εσύ ο ίδιος την ξεπουλάς συστηματικά. 

http://olympia.gr/

ΕΝΤΟΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

 Αυξημένη τουρκική παρουσία στο Αιγαίο. 21 μαχητικά αεροσκάφη της τουρκικής ΠΑ, εισήλθαν παράνομα στο Αιγαίο και αναχαιτίστηκαν από ελληνικά αεροσκάφη.

Αναλυτικά:
ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΣΤΟ FIR ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΝ 31 ΙΑΝ 2011 ΗΤΑΝ:
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ : 3
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ : -
ΣΥΝΟΛΟ Α/Φ : 21
ΟΠΛΙΣΜΕΝΑ : 10
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ : 4
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 3
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : -
ΠΕΡΙΟΧΗ : ΒΟΡΕΙΟ & ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ
Όλα τα αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική

http://www.onalert.gr/

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

 Όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας υποστήριζαν σταθερά και αποφασιστικά την ιδέα της κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, σημειώνει σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Ιντερφάξ» ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης, χαρακτηρίζοντας τον αγωγό ως τον «πλέον πράσινο» στην Ευρώπη.  Μιλώντας στον υποδιευθυντή του πρακτορείου Βιατσεσλάβ Τέρεχοφ ο κ. Μανιάτης είπε ότι «αν κάποιος άλλαξε θέση, δεν είναι η Ελλάδα, αλλά οι Βούλγαροι εταίροι μας» και η κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα μόνο επιβεβαίωσε την προσήλωση της χώρας στο σχέδιο αυτό. «Η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει την προκαταρκτική μελέτη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του πετρελαιαγωγού», όπως σημείωσε ο κ. Μανιάτης, όπου επιβεβαιώνεται ότι θα πρόκειται για «τον πιο ασφαλή αγωγό από περιβαλλοντική άποψη εξ όσων έχουν κατασκευαστεί σε ευρωπαϊκό έδαφος» και με βάση τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων η κυβέρνηση έχει ήδη υποβάλει στη Βουλή το νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο ο πετρελαιαγωγός ανακηρύσσεται σε «σχέδιο εθνικής σημασίας» και επιλύονται όλα τα εκκρεμή ζητήματα και οι διαδικασίες για τις απαραίτητες απαλλοτριώσεις.  Σύμφωνα με τον υφυπουργό ΠΕΚΑ η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε συνεργασία με τη βουλγαρική πλευρά, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ΕΕ, έτσι ώστε να διευκρινιστούν όλα τα τεχνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα που αφορούν στη μεθοριακή ζώνη, και από τις δύο πλευρές των συνόρων και κάνει «παν το δυνατό για την προώθηση αυτού του σχεδίου». Η ελληνική πλευρά είναι ενήμερη για τα αρνητικά δημοσιεύματα και σχετικές δηλώσεις στο βουλγαρικό Τύπο «αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι σε τελική ανάλυση θα επικρατήσει η λογική και θα γίνει αντιληπτή η σημασία αυτού του σχεδίου, καθώς και τα οφέλη, που θα έχουν όχι μόνο οι τρεις χώρες μας, αλλά και όλη η Ευρώπη». Εν αναμονή της οριστικής βουλγαρικής θέσης για το θέμα του αγωγού και της εκτίμησης των περιβαλλοντικών συνεπειών, η οποία αποτελεί αδιαμφισβήτητο «εθνικό προνόμιο» και αναμένεται να ανακοινωθεί τους επόμενους μήνες, ο κ. Μανιάτης χαρακτήρισε «εν δυνάμει παράδοξη» τη θέση της Βουλγαρίας αν καταλήξει σε διαφορετικό συμπέρασμα, όταν η ελληνική πλευρά και οι ελληνικοί αρμόδιοι φορείς, στηριγμένοι στους κοινοτικούς κανόνες και νόμους κατέληξαν στο ότι ο Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη δεν αποτελεί απειλή για το περιβάλλον.   «Το δηλώσαμε ανοιχτά και ευελπιστούμε, ότι οι γείτονές μας και φίλοι μας στη Βουλγαρία, θα καταλήξουν επίσης, στο ίδιο συμπέρασμα», είπε ο κ. Μανιάτης, συμπληρώνοντας ότι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί φορείς, καθώς και τράπεζες, εκδήλωσαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στο έργο ως επενδυτές. Όπως σημείωσε ο κ. Μανιάτης η ελληνική πλευρά έχει συζητήσει στη Μόσχα και κατά την τελευταία επίσκεψη της υπουργού ΠΕΚΑ κ. Τ.Μπιρμπίλη την προοπτική να υποστηριχθεί το σχέδιο του αγωγού «σε οποιοδήποτε διεθνές επίπεδο συμπεριλαμβανομένων και οιονδήποτε κοινοτικών θεσμών», εκτιμώντας ότι «εάν δύο μέτοχοι του τριμερούς έργου τάσσονται υπέρ της υλοποίησής του, αυτό το γεγονός έχει μεγάλη σημασία για την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη», γι’ αυτό και το συγκεκριμένο σχέδιο θα μπορούσε να συζητηθεί και στο πλαίσιο του ενεργειακού διαλόγου μεταξύ της Ε.Ε. και της Ρωσίας και στην αρμόδια Κοινοτική Επιτροπή για ενεργειακά θέματα. «Ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη συμφέρει και την Τουρκία» παρατήρησε ο κ. Μανιάτης, σημειώνοντας ότι θα μειωθεί σημαντικά η επιβάρυνση των Στενών του Βοσπόρου και οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι, την ίδια στιγμή, που «ο αγωγός μας είναι πολύ πιο φτηνός και πιο προχωρημένος από άποψης σχεδίασης και προετοιμασίας» και θα μπορούσε να συνδυαστεί και να συνεργαστεί με τον επίσης υπό σχεδίαση αγωγό Σαμψούντα - Τζεϊχάν. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ. Μανιάτης διέψευσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει θίξει το ζήτημα του αγωγού σε επίσημες ή άλλες επαφές με την ελληνική πλευρά ή προσωπικά με τον ίδιο.  Αναφερόμενος στο θέμα των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα ο υφυπουργός ΠΕΚΑ είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση προχωρά στη σύσταση Εθνικού Φορέα για την άσκηση και διαχείριση για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου των αποκλειστικών δικαιωμάτων του στην αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της χώρας. «Ο αρμόδιος φορέας θα αναλάβει να προσδιορίσει τις περιοχές που θα δοθούν προς παραχώρηση για έρευνα, να διεξάγει τους σχετικούς διαγωνισμούς και να εποπτεύει τις συμβάσεις που θα συναφθούν. Όλοι οι διεθνείς διαγωνισμοί θα είναι πλήρως διαφανείς και θα εξασφαλίσουν το απαραίτητο επιχειρηματικό κλίμα, που θα ανταποκρίνεται στις πλέον υψηλές προδιαγραφές της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας», δήλωσε ο κ. Μανιάτης, προσθέτοντας ότι «σε πρώτη φάση θα ξεκινήσουμε από περιοχές όπου έχουμε ώριμα και αρκετά συμπληρωμένα ερευνητικά δεδομένα», όπως τμήματα της Αδριατικής και του Ιονίου Πελάγους μέχρι περίπου της ακτές της Βόρειας Αφρικής, δηλαδή την Ήπειρο, τη βορειοδυτική Πελοπόννησο και τον Πατραϊκό Κόλπο, περιοχές, οι οποίες «παρουσιάζουν σημαντικό ενδιαφέρον, που τεκμηριώνεται τόσο από πρόσφατες όσο κι από παλιότερες μελέτες που έχουν γίνει στην ευρύτερη περιοχή της Αδριατικής και του Ιονίου Πελάγους, τόσο στη θάλασσα, όσο και στην ξηρά».   «Η δεύτερη περιοχή αφορά στο Λιβυκό Πέλαγος και στην ευρύτερη περιοχή του Νότιου Αιγαίου, τη λεγόμενη Λεκάνη Ηροδότου, μεταξύ Κύπρου, Κρήτης και Αιγύπτου. Στη συγκεκριμένη περιοχή, πρόσφατα έγιναν έρευνες, αλλά δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για την ύπαρξη υδρογονανθράκων και, πολύ περισσότερο, δεν υπάρχει εκτίμηση πιθανών ποσοτήτων τους. Για να πιστοποιηθεί η ύπαρξη υδρογονανθράκων πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες γεωτρητικές έρευνες», είπε ο κ. Μανιάτης προσθέτοντας ότι «υπάρχει ενδιαφέρον και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, αλλά και εκεί, για να ποσοτικοποιηθούν τα αποθέματα, πρέπει να γίνουν σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις». 

http://www.onalert.gr