☦ Γέρων Θωμάς Μικραγιαννανίτης 27 Αυγούστου (1942 - 2016)

☦Ο Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός

Είναι εκατοντάδες οι Άγιοι Μάρτυρες που βασανίστηκαν και μαρτύρησαν για τον Κύριο μας και θυσίασαν τη ζωή τους για να μην αρνηθούν την πίστη τους. Στα δεκατέσσερα εκατομμύρια ανέρχονται μόνο οι γνωστοί Μάρτυρες των δύο πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού.

Άγνωστος ο αριθμός εκείνων, που δε γνωρίζουμε. Ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλεγόταν και ο Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός, ο οποίος έζησε την εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι ορδές των βαρβάρων της Ασίας, οι Τούρκοι, είχαν κατακλύσει το χώρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μεθυσμένοι από τις νίκες τους έσφαζαν και σκότωναν τους Χριστιανούς, αφού κατά τη Μωαμεθανική θρησκεία τους θεωρούνταν άπιστοι.

☦Το Μέγα και Αγγελικό Σχήμα των μοναχών

Πρόλογος

Η Ακολουθία του Μεγάλου και Αγγελικού Σχήματος τελείται στις Ιερές Μονές, όταν πρόκειται να ενταχθεί στην «κοινωνία» των μεγαλόσχημων μοναχών ένας δόκιμος ή ένας ρασοφόρος μοναχός, ο οποίος από «κοσμοπολίτης» θέλει να γίνει «ουρανοπολίτης»[1].

Η διαπίστωση, που μας ώθησε στην έκδοση αυτή είναι ότι οι νεώτεροι, που προσέρχονται στην Ιερά Μονή μας για να γίνουν μοναχοί, και πιο πολύ οι καταγόμενοι από άλλες χώρες, λόγω της ελλείψεως λατρευτικής αγωγής, της απομακρύνσεως από τα λειτουργικά κείμενα, αλλά και της γλωσσικής δυσκολίας, επειδή δεν γνωρίζουν την αρχαία ελληνική γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο το κείμενο της Ακολουθίας, δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και να κατανοήσουν τα λεγόμενα. Έπρεπε λοιπόν να θεραπεύσουμε την ανάγκη, ώστε οι υποψήφιοι μοναχοί να «γινώσκουν, α αναγινώσκονται». Κρίναμε, λοιπόν, ότι πολύ πνευματική ωφέλεια θα προερχόταν, αν παραθέταμε παράλληλα με το κείμενο και την απόδοση του στη νεοελληνική γλώσσα.

☦ “ίνα εν αυτώ οψόμεθα φως το απρόσιτον”

Μεταφέραμε στην Γερόντισσα την θλίψη μας για την απόφαση του Ανδρέα Κονάνου να αποσχηματισθεί κι εκείνη μας απάντησε:

«Όταν σβήσουν τα φώτα της σκηνής και η πιο επιτυχημένη ακόμα παράσταση τελειώσει, σαν τον ηθοποιό ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ξεντυθεί το κοστούμι του ρόλου, να βγάλει τα φτιασίδια από το προσωπό του για να το δει καθαρό έστω και αν ταλαιπωρημένο στον καθρέπτη και να αναγνωρίσει τον εαυτό του.

☦«Μπαμπά, δός μου καί ἐμένα ἀπό αὐτά τά ὡραῖα κόκκινα στολίδια πού ἔχεις μπροστά σου;»

Ανεξάλειπτο το αγγελικό σχήμα, ευπρόσδεκτη η μετάνοια
Ο Μακάριος ο Γρηγοριάτης τό ἔτος 1922 ἔφυγε διά νά μονάσῃ στό ῞Αγιον ῎Ορος, καί ἐβύθισε σέ μεγάλο πένθος τούς γονεῖς του καί ἰδιαίτερα τήν μητέρα του, διότι σ᾿ αὐτόν ἐστήριζε ὅλες τίς ἀνθρώπινες ἐλπίδες της.

Ἀφοῦ ἦλθε στό Μοναστήρι, μετά τρία χρόνια ἐκάρη Μοναχός. Τότε ἀρρώστησε καί βγῆκε στήν Θεσσαλονίκη διά νά ὑποβληθῆ σέ ἐγχείρησι κήλης. Τό ἔμαθε ἡ μητέρα του, ὅτι ὁ υἱός της εἶναι ἄρρωστος στήν Θεσσαλονίκη καί ἦλθε ἀμέσως κοντά του. Τόν παρεκίνησε νά κατέβῃ στήν Ἀθήνα γιά νά κάνῃ ἐκεῖ τήν ἐγχείρησι.

☦ Τέτοιες ώρες η Ελλάδα είναι σαν ένα παιδάκι που το χτυπούν άτακτα παιδιά και αυτό τρέχει στο φουστάνι της ΜΗΤΕΡΑΣ του

Σε λίγες ώρες τα Ιεροσόλυμα θα εορτάσουν την ΚΟΙΜΗΣΗ της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Δύσκολες μέρες για όλους, τα βλέμματα όλων στραμμένα στην ΜΗΤΕΡΑ μας και Αγνή ΜΗΤΕΡΑ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και τι δεν έχουμε να ΤΗΣ  πούμε σαν ένα παιδάκι που το χτυπούν άτακτα παιδιά και αυτό τρέχει στο φουστάνι της ΜΗΤΕΡΑΣ του. Ας πούμε και εμείς κάτι για να τιμήσουμε έστω και από  απόσταση λόγω ειδικών συνθηκών την ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ μας.  

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα: Η Αχειροποίητη Εικόνα του Θεομητορικού Μνήματος και η Ιστορία Της

Απολυτίκιον Παναγίας της Ιεροσολυμιτίσσης

Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς• και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι• Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

☦"Δειλινό στο Όρος"

Ο ήλιος έπεφτε στην δύσι. Τα πρωϊνά του Όρους είναι μυρωμένα· μαγεμένα. Το σκοτάδι της νύκτας διαλύεται, ενώ οι μοναχοί βρίσκονται στα Καθολικά των Ιερών Μονών, λέγοντας το «Δόξα σοι τω δείξαντι το φως...». 

Το διώχνουν θά 'λεγε κανείς οι γλυκύτατες μελωδικές φωνές, τα γλυκόηχα κτυπήματα των σημάντρων και τα ζεστά κτυπήματα των ταλάντων. Αλλά και τ' απογευματινά στο Όρος είναι γεμάτα γαλήνη. Πέρασε μια μέρα πάλης και η νύκτα τώρα απλώνει το πέπλο της, μέσα στο οποίο ο μοναχός θα κρύψη πολλούς αγώνες, άφθονα δάκρυα και πολλές πνευματικές ασκήσεις.

☦Τί ἐστιν Μοναχός;

Μοναχός σημαίνει “νούς ορών τον Θεόν”

Γέροντας Χριστόδουλος Κατουνακιώτης

pemptousia

☦Γέροντα, ποιά εἶναι ἡ ἀνώτερη πνευματική ἐργασία γιά ἕναν μοναχό;

–Δὲν θυμᾶσαι τί ἀπάντησε ὁ Ἀββᾶς Σισώης σὲ ἐκεῖνον τὸν μοναχὸ ποὺ τοῦ εἶπε ὅτι ὁ νοῦς του βρίσκεται συνέχεια κοντὰ στὸν Θεό; «Αὐτὸ δὲν εἶναι σπουδαῖο· σπουδαῖο εἶναι νὰ ἔχης τὸν ἑαυτό σου ʹʹὑποκάτω πάσης τῆς κτίσεωςʺ»(1).

☦ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Πολλοί ἅγιοι Μάρτυρες, ὅταν δὲν ἤξεραν τὸ δόγμα, ἔλεγαν: «Πιστεύω ὅ,τι θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες». Ἄν κάποιος τὸ ἔλεγε αὐτό, μαρτυροῦσε. Δὲν ἤξερε δηλαδή νὰ φέρη ἀποδείξεις στούς διῶκτες γιὰ τὴν πίστη του καὶ νὰ τούς πείση, ἀλλὰ εἶχε ἐμπιστοσύνη στούς Ἁγίους Πατέρες. Σκεφτόταν; «Πῶς νὰ μήν ἔχω ἐμπιστοσύνη στούς Ἁγίους Πατέρες; Αὐτοί ἦταν καὶ πιὸ ἔμπειροι καὶ ἐνάρετοι καὶ ἅγιοι. Πῶς ἐγώ νὰ δεχθῶ μία ἀνοησία; Πῶς νὰ ἀνεχθῶ νὰ βρίζη ἕνας τους Ἅγιους Πατέρες;» Νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὴν παράδοση.

☦"Ο πόλεμος θα γίνει για τις αμαρτίες"

Μάϊος 2014, Αριζόνα

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Βλέπετε την φωτογραφία αυτή του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή. Είχα μεγάλο Γέροντα, ήταν πυρ – πυρ, άνθρωπος φαινόμενο. Όλο τα επουράνια σκέπτονταν, μ’ αυτά ζούσε. Δύο λέξεις μας έλεγε συνεχώς, υπομονή, υπομονή και προσευχή και εδώ μας βοηθάει, όσο του επιτρέπει η Πρόνοια του Θεού.

Σαν υποτακτικοί του, ποτέ δεν μαλώσαμε μεταξύ μας. Άλλοι απέξω μας δημιουργούσαν προβλήματα, συκοφαντούσαν τον Γέροντα, τον κατηγορούσαν, αλλά ο Γέροντας Ιωσήφ έλεγε, « αυτοί ας λένε, εμείς να μην πούμε».

☦Μέχρι να μάθει η ψυχή να διατηρεί τη Xάρη…

“Τόσο αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο ,που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Όποιος έχασε τη χάρη, όπως εγώ, αυτός ας πολεμά με γενναιότητα τους δαίμονες. Γνώριζε πως εσύ ο ίδιος είσαι ο ένοχος: έπεσες στην υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία. Όμως, ο πολυέλεος Κύριος σε αφήνει να μάθεις τι σημαίνει να ζεις με το Άγιο Πνεύμα και τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τους δαίμονες.