Θεέ μου, Πάρε με! Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε!
Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι
αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού. Το ακόλουθο όμως
περιστατικό, το βεβαιώνει ξεκάθαρα. Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και
συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην
επαρχία και στην Αθήνα.
Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας, με κυνήγησε η
συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο). Πότε με τον έναν τρόπο, πότε με τον άλλον,
με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν
επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα, που λύγισα κι αρκετές φορές
είπα: «Θεέ μου, πάρε με!». Και τελικά, με πήρε!»…