162 ΔΙΣ. ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ

Ανοιχτό παραμένει το θέμα του κατοχικού «δανείου», σύμφωνα με τον Υφυπουργό Εξωτερικών (διορισθείς προσφάτως ως εις εκ των στενών συνεργατών του Γ. Παπανδρέου…) Δημήτρη Δόλλη. Όπως είπε πριν από λίγο στη Βουλή: «Καμία κυβέρνηση, ούτε εμείς έχουμε παραιτηθεί από τις αξιώσεις μας, τόσο για το κατοχικό δάνειο, όσο και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Διατηρούμε το δικαίωμα χειρισμών για να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή λύση». Αυτά ως επίσημη απάντηση από την κυβέρνηση διότι ο ερωτών βουλευτής του ΚΚΕ, Σπύρος Χαλβατζής, είπε πως «καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να διεκδικήσει, ούτε το υποχρεωτικό κατοχικό δάνειο, ούτε τις οφειλές της Γερμανίας έναντι των θηριωδιών του πολέμου και της Κατοχής».Η ιστορία έχει ως εξής: 

Έχουν περάσει 66 χρόνια από την απελευθέρωση της χώρας από τη γερμανική κατοχή και το θέμα των Γερμανικών επανορθώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσαν τα στρατεύματά της παραμένει σε εκκρεμότητα. Πρόκειται για ένα τεράστιο εθνικό, οικονομικό και κυρίως ηθικό ζήτημα. Η κυβέρνηση  δεν μπορεί για οποιοδήποτε πολιτική σκοπιμότητα να μην προχωρά στην διεκδίκηση των αποζημιώσεων από τη Γερμανία, η οποία, σύμφωνα με το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», οφείλει στη χώρα μας:

7,100 δισ. δολάρια (αγοραστικής αξίας 1958) πλέον τους τόκους, που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων για τις καταστροφές που προξένησαν στη χώρα τα κατοχικά γερμανικά στρατεύματα.

Την εξόφληση του κατοχικού δανείου ύψους 3,5 δισ. δολαρίων, πλέον τους τόκους.

Την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής.

Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που έκλεψαν τα γερμανικά στρατεύματα και οφείλουν να μας επιστρέψουν.

Συνολικά οι οφειλές της Γερμανίας προς τη χώρα μας, σύμφωνα με το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης», ξεπερνούν, σε σημερινή αξία, τα 162 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους .

Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, με διάφορες μεθοδεύσεις, κατάφεραν μέχρι τη σύναψη της οριστικής συνθήκης ειρήνης(2 συν 4) που υπεγράφη στη Μόσχα το 1990, να αναβάλλουν την εξόφληση του χρέους τους προς την Ελλάδα. Από το χρονικό αυτό σημείο και μετά, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι παραπάνω αναφερόμενες οφειλές είναι απαιτητές από τη χώρα μας.

Άραγε, γιατί σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε, δεν τα ζητάνε από τη Μέρκελ που το «παίζει» σιδηρά κυρία;

 ΠΗΓΗ:http://www.antinews.gr/?p=74189

ΠΑΖΑΡΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ;

Από το Καστελόριζο ήταν που ο πρωθυπουργός την αποφράδα ημέρα της 23ης Απριλίου 2010, ανακοίνωσε το δέσιμο της χώρας μας στο άρμα του ΔΝΤ. Για το ξεπούλημα του Καστελόριζου πληθαίνουν τώρα ανησυχητικές πληροφορίες, ότι διεξάγονται παρασκηνιακές διεργασίες ανάμεσα στην Αθήνα και την Αγκυρα.
Ως γνωστόν, όπως επισήμανε πρόσφατα κατά τη διάρκεια συνεδρίου για ενεργειακά θέματα, ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Περιβαλλοντικής Ερευνας και Κατάρτισης του Παντείου Πανεπιστημίου, Γρηγόρης Τσάλτας, «από το 2001 έως το 2010, βρίσκεται σε εξέλιξη απόπειρα μονομερούς τουρκικής οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας της περιοχής νοτίως των τουρκικών παραλίων μη λαμβάνοντας υπόψη τη νησιωτική παρουσία του Καστελόριζου». Να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία προβαίνει σε συστηματικές προκλήσεις στη συγκεκριμένη περιοχή με στόχο την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας (βλέπε http://www.antinews.gr/?p=10164 «Τουρκία: στο Καστελόριζο είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα»). Μόλις προ μηνός μάλιστα, στις αρχές Νοεμβρίου, εξαιτίας παραβιάσεων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στην περιοχή του Καστελόριζου, το ελληνικό Πεντάγωνο απέσυρε τη φρεγάτα «Θεμιστοκλής» από την ΝΑΤΟΪκή άσκηση «Μπλέ Φάλαινα», όπου μετείχαν ελληνικές και τουρκικές δυνάμεις. Ο στόχος της Αγκυρας είναι σαφής: Τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) στη ζώνη νοτίως του Καστελόριζου, νοτίως της Κρήτης («κοίτασμα του Ηρόδοτου»), νοτίως της Κύπρου και των θαλασσίων περιοχών της Αιγύπτου και αυτά που κατέχει νομίμως, ή μη το Ισραήλ.

Η Τουρκία θέλει λοιπόν, να μπει σφήνα στην περιοχή (βλέπε: Χάρτης 1. Το στρατηγικό σημείο του Καστελόριζου). Τι ζητάει η Τουρκία; Απλά, ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα και, ως εκ τούτου, αυτομάτως περιορίζεται η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη... (ΑΟΖ, Χάρτης 2. Η ΑΟΖ που πρέπει, και δικαιούται βάσει των διεθνών κανόνων, να χαράξει η Ελλάδα). Η Τουρκία όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι το Καστελόριζο έχει υφαλοκρηπίδα, διότι είναι κατοικημένο νησί. Όπως και να ’χει, το Καστελόριζο έχει μεγάλη στρατηγική σημασία, διότι αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία... Εφόσον πάντως, υπερισχύσει η τουρκική άποψη, και περάσει ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα, είναι προφανές ότι η Άγκυρα αποκτά πρόσβαση στα μεγάλα κοιτάσματα της περιοχής (Χάρτης 3. Η ΑΟΖ της Τουρκίας με βάση τα σημερινά δεδομένα)...Έτσι, περιορίζεται η ελληνική ΑΟΖ και βέβαια τα ελληνικά δικαιώματα στα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης. Ουσιαστικά δηλαδή, προωθείται, και εκεί, η συνεκμετάλλευση με την Τουρκία. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει ορίσει την ΑΟΖ της σε αντίθεση με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που σε μεγάλο βαθμό τα έχουν βρει για να προχωρήσουν στις έρευνες και την εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων της περιοχής, με στόχο, κυρίως, την εξαγωγή τους στη Δ.Ευρώπη.

Το σχέδιο για να κάνει τα στραβά μάτια η Ελλάδα απέναντι σε αυτή την τουρκική θέση, προκειμένου να πάρει η Αθήνα «ανταλλάγματα» στο Αιγαίο, λέγεται πως είναι μια παλιά αμερικανική πρόταση. Οι Τούρκοι, στο μέσον της δεκαετίας του 1980, οπότε είχε υποβληθεί η πρόταση, την είχαν αρνηθεί. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, ουσιαστικά θα αποτελεί την επανάληψη των αποτελεσμάτων των επαφών Ανδρέα Παπανδρέου-Τουργκούτ Οζάλ, οπότε η Ελλάδα απεμπόλησε την εκμετάλλευση των έξι κοιτασμάτων που υπάρχουν Ανατολικά της Θάσου. Να σημειωθεί ότι στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, έχει πραγματοποιήσει επανειλημμένως έρευνες το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών) για τη μελέτη υδριτών (στερεό μεθάνιο). Πρόκειται για το πρόγραμμα «Αναξίμανδρος», τα αποτελέσματα του οποίου δείχνουν ότι εκεί υπάρχουν πολύ ελπιδοφόρα κοιτάσματα. Πάντως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στην αρχή της δεκαετίας του 2000, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προσπάθησε να μπλοκάρει τις έρευνες του ΙΓΜΕ (!). Ο τουρκικός Τύπος, πάντως, κατ’επανάληψη έχει αναφέρει ότι είναι δικαίωμα της Αγκυρας να κάνει έρευνες, όπως έπραξε το 2008 με νορβηγικό ερευνητικό σκάφος, 80 μίλια νότια του Καστελόριζου, ερευνών, αφού, κατά τους ίδιους ισχυρισμούς, εκεί είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα (!). Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται αντίστοιχοι τουρκικοί ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν στόχο να «φυλακίσουν» την Τουρκία μέσα στα χωρικά της ύδατα, ότι δεν παραιτείται από τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο και τις οικονομικές ζώνες, και πως γι’αυτό δίδει άδειες έρευνας σε διεθνείς εταιρείες.

Όπως και να ’χει τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για την Τουρκία, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές Ελλάδας και Κύπρου, είναι θάλασσα της ΕΕ. Πολύ περισσότερο, στην υπόθεση εμπλέκεται και το Ισραήλ, λόγω των αυξημένων ωφελημάτων που προσδοκά από την εκμετάλλευση της περιοχής. Αξιον προσοχής είναι η ένταση στις ισραηλο-τουρκικές σχέσεις, η οποία, εκτός των άλλων, οφείλεται και στις τουρκικές βλέψεις και παρενοχλήσεις σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Να σημειωθεί ότι η Τουρκία επανειλημμένως έχει προσπαθήσει ν α παρεμποδίσει τις κυπριακές έρευνες νοτίως της μεγαλονήσου. Ετσι, για παράδειγμα, στις 13 Νοεμβρίου 2008, πολεμικό της σκάφος εμπόδισε δύο ερευνητικά σκάφη υπό ξένη σημαία, 27 ναυτικά μίλια νοτίως της Κύπρου, επειδή –λέει- βρίσκονταν στην τουρκική ΑΟΖ (!). Το ενδιαφέρον είναι ότι τις ίδιες ημέρες (14-18/11/2008) στη περιοχή τυο Καστελόριζου έκανε την εμφάνισή του το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος Malene Ostervold, που, συνοδευόμενο από τουρκική φρεγάτα, προσπάθησε να κάνει γεωφυσικές έρευνες μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Στην περιοχή έσπευσε ελληνική κανονιοφόρος, και λίγο έλειψε να κλιμακωθεί επικίνδυνα η ένταση. Η Νορβηγία, με διάφορες εταιρείες της, έχει απευθυνθεί στην Ελλάδα για έρευνες και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, «δουλεύει» μαζί με την Αίγυπτο, και τότε εμφανίστηκε και με την Τουρκία.   

Υπόμνημα

Χάρτης1. Το στρατηγικό σημείο του Καστελόριζου Το Ελληνικό τμήμα της λεκάνης του Ηρόδοτου σε σχέση με το Αιγυπτιακό και Κυπριακό τμήμα της λεκάνης και τις πρόσφατες ανακαλύψεις φυσικού αερίου σε Ισραήλ και Αίγυπτο και τις παραχωρήσεις Κύπρου και της Αιγύπτου. Σαφείς είναι και οι γεωφυσικές γραμμές που περνούν μέσα από το ελληνικό τμήμα της λεκάνης του Ηρόδοτου. Κίτρινο τετράγωνο, παραχώρηση El Dabaa ( θαλάσσιο βάθος 3000 μέτρα) στην Statoil. Ερευνητικό γεωτρύπανο Discover Americas.

Χάρτης 2. Η ΑΟΖ που πρέπει, και δικαιούται βάσει των διεθνών κανόνων, να χαράξει η Ελλάδα. Με μωβ χρώμα φαίνονται οι περιοχές που έχει παραχωρήσει ή θέλει να παραχωρήσει η Τουρκία για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Ως φαίνεται έχει παραχωρήσει και περιοχές που μπαίνουν σφήνα στην ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ. Οι στόχοι της Αγκυρας είναι μεγαλύτεροι. Αγκάθι στα σχέδιά της, όπως φαίνεται στο χάρτη, είναι το Καστελόριζο (Μεγίστη).

Χάρτης 3. Η ΑΟΖ της Τουρκίας.

ΠΗΓΗ: http://anaxfiles.blogspot.com/2010/12/blog-post_03.html?

ΝΕΑ ΓΕΩΤΡΗΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΠΡΙΝΟ - 1,5 ΕΚΑΤ. ΒΑΡΕΛΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΔΙΝΕΙ

 

Η γεώτρηση, που ξεκινά σήμερα στον Πρίνο στην Καβάλα θα φτάσει την ετήσια παραγωγή πετρελαίου το 1,5 εκατομμύριο βαρέλια για το 2011, ποσότητα 50% μεγαλύτερη από την τρέχουσα χρονιά με ρυθμό 5.000 την ημέρα.

Ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης βρέθηκε σήμερα στα εγκαίνια της νέας γεώτρησης στο κοίτασμα του Πρίνου, και επισήμανε ότι σύντομα θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τη σύσταση εθνικού φορέα έρευνας και αξιοποίησης υδρογονανθράκων, προκειμένου, όπως είπε, να υπάρξουν και στην Ελλάδα επενδύσεις για έρευνα όπως γίνεται σε όλες τις γειτονικές χώρες και ότι "μετά και τις θετικές έρευνες των επιστημόνων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, ξεκαθάρισε ότι η έρευνα και η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων είναι θέμα υψηλής προτεραιότητας για την κυβέρνηση".

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr