Αγιότητα και
συμβιβασμός δεν ... ταιριάζουν.
Κάποτε οι Άγιοι....
κατέφευγαν στα βουνά και τις σπηλιές... μακρυά από τις πολιτείες, για να
αποφύγουν τους συμβιβασμούς και τις "εκπτώσεις" στην πίστη.
Αετοί που τρέφονταν με
την ελευθερία του πνεύματος...
Σήκωναν τα χέρια κι
άνοιγαν οι ουρανοί...
Ένα τους και μόνο
δάκρυ γινόταν ποταμός Θείου ελέους..
Σήμερα έχουμε "Αγίους" υποτελείς και εξαρτώμενους...
Πίσω από Αγία Τράπεζα ήταν τα σκαλοπάτια,
που έφταναν ως τον Θρόνο Της και στου Θεού τα μάτια…
Θωρούμε την Βασίλισσα, Ουράνια Πλατυτέρα
Άδουμε το Άξιον Εστί για την Ενδοξοτέρα…
Άραγε είν’ αγγελόφωνοι όλοι οι υμνωδοί Της;
Μετανιωμένων οι φωνές
αγγίζουν το θρονί Της…
Κι έπειτα στον Αη Νικόδημο, στον Θείο
τον αστέρα
Αυτόν που’ λεγε πως η Κυριακή μόνο χαράς είν’
μέρα…
Μας ψιθυρίζει μυστικά πολέμου του Αοράτου,
αυτά που τον επλήρωσαν Δόξης
της ακηράτου …
Για αγρύπνια ετοιμάζονταν, στα μέρη της Καψάλας,
Άραγε θα αξιωθώ και εγώ ποτέ, ο άθλιος ο τάλας;
«ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΙΝΑ ΠΟΙΩΣΙΝ ΥΜΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΚΑΙ ΥΜΕΙΣ
ΠΟΙΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙΣ ΟΜΟΙΩΣ»
«Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως, και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιοϋσι. Και εάν δανείζητε παρ' ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχάριστους και πονηρούς, γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λκ. 6, 31, 36).
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ
Ο Άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του
Φέλιξ Βόινο-Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 στο Κέρτς της
χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε
ήταν ιδιόμορφο, καθώς ο πατέρας του ήταν ρωμαιοκαθολικός, ενώ η μητέρα του, αν
και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη
λατρευτική ζωή της Εκκλησίας.
Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο. Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του με άριστα το 1903 και παρακολουθεί μαθήματα Οφθαλμολογίας.
"Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΗΤΑΝ
ΙΑΤΡΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΣΤΙΣ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ.
Ο ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΗΤΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ - ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΥΜΠΤΩΣΗ - ΗΤΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΑΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΑΝ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ"
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁ Παράκλητος, ἀδελφοί μου, παράλληλα μέ τά δῶρα, χαρίσματα
ὡς πνευματικούς καρπούς «ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη…ἐγκράτεια», ἀνέδειξε στήν κοινωνία
τῶν ἀνθρώπων καί τούς χαρισματούχους, δηλαδή, πάντας τούς Ἁγίους.
Πνευματοφόροι, οἱ Ἅγιοι Πάντες, τήν μνήμη τῶν ὁποίων ἑορτάζουμε σήμερα, ὁμολόγησαν τόν Χριστόν, Σωτῆρα τοῦ κόσμου, ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· καί ἀφοῦ ἔλαβαν τόν Σταυρόν τόν Τίμιον στούς ὤμους των, ἀκολούθησαν τό Ἐσφαγμένο Ἀρνίον, ὅπου ἄν ὑπάγει.
(Του μητροπολίτου Ροστοβίας Δημητρίου - του Ρώσου νεοφανούς αγίου και θαυματουργού, την οποία έλεγε καθημερινά)
Υπεραγία Θεοτόκε
Παρθένε, σκέπε με, και διαφύλαττε τον δούλο σου από παντός κακού ψυχής τε και
σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.
Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Παναγία Δέσποινα μου
Θεοτόκε, ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ τοϋ ἁμαρτωλοῦ καί ἀναξίου δούλου σου τήν ἀκήδειαν,
τήν λήθην, τήν ἄγνοιαν, τήν ἀμέλειαν, καί πάντας τούς πονηρούς λογισμούς, καί αἰσχρούς,
καί βλασφήμους, ἀποσόβησον ἐκ τῆς ἀθλίας καί ταλαιπώρου μου καρδίας, καί ἐκ τῆς
μεμολυσμένης μου ψυχῆς, καί τοῦ ἐσκοτισμένου μου νόος, καί κατάσβεσον μου τήν
φλόγα τῶν παθῶν καί ἐλέησον με ἀπό τῶν ἐπερχομένων μοι πονηρῶν ἐνθυμήσεων καί
προλήψεων, καί πασώντών κακῶν μου έλευθέρωσον πράξεων, τῶν ἔν νυκτί καί ἥμερα, ὂτι
ὑπερευλογημένῃ ὑπάρχεις, καί τό ὄνομα Σου τό Ἄγιον δεδοξασμενον εἰς τούς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. Αμήν
