Αποκάλυψη: Γιατί δεν κάνουν Άγιο τον πατέρα Παΐσιο;

Συμπληρώθηκαν 18 χρόνια από την 12η Ιουλίου 1994, που εκοιμήθη ο δημοφιλέστερος Αγιορείτης μοναχός όλων των εποχών, πατήρ Παΐσιος Εζνεπίδης (1924 – 1994). Γιατί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αρνείται όλα αυτά τα χρόνια να κάνει Άγιο τον πατέρα Παΐσιο, κάτι που επιθυμούν βαθύτατα 10 εκατομμύρια Έλληνες. Θυμίζουμε ότι ο Βαρθολομαίος την προ-περασμένη Κυριακή στην Καστοριά έκανε Αγία την μακαριστή γερόντισσα Σοφία της Κλεισούρας (1883 – 1974), μια πονεμένη Πόντια που έζησε 50 χρόνια σε μία σπηλιά της Καστοριάς και δεν την ήξερε κανείς! Η πληροφορία του stoxou.gr λέγεται ότι είναι απολύτως έγκυρη, γιατί προέρχεται από ανώτατο Αρχιερέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου: 

"Μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια.."

Για όσους γεννήθηκαν μεταξύ του 1960 και 1980 !!!

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.  Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.