Κυριακή ΙΓ’ Λουκά: Σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο που επιθυμούσε να κληρονομήσει την αιώνια ζωή (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ιη΄, χωρία 18 έως 27)

Αποσπάσματα από την ομιλία ΞΓ΄

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε· διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;) Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό και ο οποίος πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα να μην πω ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον ήλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για το ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθ΄όσον λέγει ότι «έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον παρακαλούσε» και ότι «ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε» (Μαρκ. 10, 21). Αλλ΄ όμως είναι μεγάλη και τυραννική η δύναμη των χρημάτων και αυτό γίνεται φανερό και από την περίπτωση αυτή· διότι και αν ακόμη είμαστε ως προς τα άλλα ενάρετοι, αυτή τα καταστρέφει όλα τα άλλα.

Ποιος ο σκοπός της νηστείας και της μετανοίας;

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Ποῖος ὁ σκοπὸς τῆς νηστείας καὶ μετανοίας;  Ποῖος ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον λαμβάνομεν τὸν κόπον δι᾽ αὐτάς;

Σκοπός των εἶναι ἡ κάθαρσις τῆς ψυχῆς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν, ἡ εἰρήνη τῆς καρδίας, ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θεοῦ· μᾶς γεμίζουν μὲ υἱοθεσίαν καὶ εὐλάβειαν, καὶ μᾶς δίδουν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

«Η Αγία Αικατερίνη του Θεοβάδιστου Όρους Σινά» (Φωτεινά Μονοπάτια)

Η Αγία Αικατερίνα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ο υμνωδός την ονομάζει «πανεύφημον νύμφην Χριστού» την Αγίαν Αικατερίναν και πολύ δικαίως γιατί η Αγία ως μόνον νυμφίον της ψυχής της είχε κάνει τον Χριστόν. Η ζωή της πραγματικά πολύαθλος κατέπληξε τους πάντας. Η σοφία και η γνώσις, όλη η επιστήμη του καιρού της είχε γίνει κτήμα της. Όλα όμως τα περιφρόνησε για την αγάπη του μοναδικού Νυμφίου, του Χριστού.

Και όμως η σοφία του κόσμου αυτού δεν την παραπλάνησε, ούτε η γήινη φιλοσοφία. Την έθεσε στην υπηρεσία της αληθινής φιλοσοφίας, για να ελκύση στην πίστι του Χριστού τους φιλοσόφους του καιρού εκείνου και τους ρήτορας.

Μία Βασίλισσα λόγω καταγωγής φιμώνει την "ασεβή" συμφωνία των Πρεσπών

Κάπου εκεί, μεταξύ 1984- 1985, συναντήσαμε στην Θεσσαλονίκη , στην μικρή γκαλερί του γνωστού σε όλους μας λογοτέχνη – ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου τον έτερο σπουδαίο Έλληνα , πεζογράφο , ποιητή και αυτοδίδακτο ζωγράφο Νίκο – Γαβριήλ Πεντζίκη που παρουσίαζε σε έκθεση τα δημιουργήματα του. Η συνέχεια ήταν ενδιαφέρουσα. Το θέμα της ονοματολογίας των Σκοπίων είχε ήδη ανάψει από τις φιλοσκοπιανές οργανώσεις στα πανεπιστήμια του Καναδά και της Αυστραλίας. Και οι δυο ανωτέρω εξέχουσες προσωπικότητες ήταν λάβροι κατά της ιστορικής αυτής εν θερμώ πλαστογραφίας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Γνώστες και οι ανωτέρω  δύο της  κλασικής και βυζαντινής περιόδου της συμβασιλευούσσης Θεσσαλονίκης μετά τις ποιητικές αθυροστομίες τους για τους γείτονες μας  με « μύησαν»  σε ένα ιστορικό μυστικό της άλλης , της πραγματικής Μακεδονίας που έδενε την περίοδο των Πτολεμαίων διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τις πρωτοχριστιανικές μνήμες του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,  των περιόδων της Αν. Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας με  το σήμερα.