ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ΣΤΕΝΑΞΟΝ
ΓΗ- «Είναι ηθικά αποδεκτό να λαμβάνουμε εμβόλια κατά της Covid-19 που έχουν χρησιμοποιήσει κυτταρικές σειρές από αποβλημένα έμβρυα στη
διαδικασία έρευνας και παραγωγής τους», εξηγεί το σημείωμα που ενέκρινε ο Πάπας
και δόθηκε στη δημοσιότητα .
Μετά τα παρακάτω που εκθέτει η Καθημερινή, τι έχετε να πείτε αξιοθρήνητοι...ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ;
Το Βατικανό
προέτρεψε τους Καθολικούς να εμβολιαστούν κατά της Covid-19, εξηγώντας ότι όλα τα εμβόλια που αναπτύχθηκαν είναι «ηθικά αποδεκτά»,
συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παρασκευάστηκαν από κύτταρα προερχόμενα από
ιστούς αποβλημένων εμβρύων του περασμένου αιώνα.
Ένα σημείωμα της Συνέλευσης του Βατικανού για το Δόγμα της Πίστης που δημοσιεύθηκε «σχετικά με την ηθική της χρήσης ορισμένων εμβολίων κατά της Covid-19», το οποίο υπενθυμίζει τις θέσεις της Εκκλησίας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, στόχευε να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένα αιτήματα που ελήφθησαν τους τελευταίους μήνες.
ΦΩΤΌ (ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ Ν.ΚΑΡΒΑΛΗ)
Περνούσε μια
Λιτανεία με ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ αλλά οι χωλοί ζητιάνοι δεν ήθελαν να γίνουν καλά.
Πάντα ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος ομιλούσε σχηματικά , αλλά το μήνυμα του το περνούσε σε αυτούς που μπορούσαν να το δεχτούν.
ΣΤΟΝ ΣΕΜΝΟ ΕΡΓΑΤΗ
ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ως ύστατο χαίρε στον σεμνό εργάτη του Ευαγγελίου, ιερομόναχο
Αυγουστίνο Μύρου, θα ήθελα να αφιερώσω λίγα λόγια, «εις μνημόσυνον αιώνιον» της
αγιασμένης μορφής του.
Ο Θεός ευδόκησε να συναντηθούν οι ζωές μας κατά την πρώιμη νεότητά μας, όταν νεαροί φοιτητές διανύσαμε από κοινού μια ολόκληρη τετραετία (1970-1974) στη Θεολογική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Ο τότε Παναγιώτης Μύρου ξεχώριζε μέσα στους συμφοιτητές μας για τη σεμνότητά του. Το πρόσωπό του απέπνεε τη δροσερή αγνότητα της αληθινής ευσέβειας. Τα μάτια του ακτινοβολούσαν πεντακάθαρα, σαν μάτια μικρού παιδιού. Παρά την αθόρυβη παρουσία του, ήταν τω Πνεύματι ζέων. Είχε όλα τα γνωρίσματα εκείνα που καθιστούσαν τη μορφή του τοις πάσι συμπαθητική. «Μυρίπνοον άνθος του Παραδείσου», όντως όνομα και πράγμα. Η παρουσία του σημάδεψε έντονα τα αξέχαστα φοιτητικά μας χρόνια.
Ένα καλός φίλος έγκριτος επιστήμονας στο χώρο του, ο Χρ.Χ με την κοινωνική του διεισδυτικότητα στα επίκαιρα δρώμενα, μας δίνει ένα πετυχημένο μήνυμα με αίσθημα λεπτού χιούμορ που ανταποκρίνεται στην ενδόμυχη ευγένεια του Έλληνα και της Ελληνίδος, την οποία πρέπει να αναδείξει μέχρι να δούμε που θα φτάσει η αλήθεια κόντρα στο ψέμα.
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
"τον
συναντήσαμε την επόμενη της χειροτονίας του ως μητροπολίτου Καστορίας στην Ιερά
Μονή Πετράκη. Πήραμε την ευχή από ένα μεγάλο χαμογελαστό παιδί και του
ευχηθήκαμε να διαποιμάνει την πατρίδα του παππού μας, που γεννήθηκε στα χρόνια της κορύφωσης του
Μακεδονικού Αγώνα στα μέρη της Μητρόπολης, που του επιφύλαξε ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ
ΘΕΟΣ"
"έκτοτε μόνο καλά λόγια ακούγαμε για τον σεπτό αυτό ιεράρχη με την πλούσια πνευματική δράση "
Φωτίζει ὁ Θεὸς καὶ τὸν πιὸ ἀγράμματο ἄνθρωπο ν᾿ αποστομώνῃ
τὸν πιὸ αὐθάδη ἐπιστήμονα. Ἐγὼ δὲ θὰ ξεχάσω στὸ χωριό μου ἕναν παπᾶ ἀγράμματο,
ποὺ ἔβαλε στὴ θέσι του ἕναν αὐθάδη φοιτητή.
Ἦρθε ἕνας τελοιόφοιτος φοιτητὴς τῆς ἰατρικῆς στὸ χωριό
μου, ἄθεος καὶ ὀπαδὸς τοῦ Δαρβίνου. Ὁ φοιτητὴς ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἦταν πολὺ σπάνιο
πρᾶγμα, κομήτης ἦτο.
Ἄ α α! κάνανε καὶ τὸν κοιτάζανε, λέει σπουδαῖα πράγματα! Καὶ αὐτὸς ἔλεγε· Δὲν ὑπάρχει Θεός καὶ τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο. Νά λοιπὸν καὶ ἔρχεται ὁ παπᾶς καὶ τοὺς ρωτᾷ·
