☦ «Ωδήν επινίκιον» εις την Πορταϊτισσα

Υμνείν Πορταϊτισσα, απαρχομένω, τα ένδοξα θαύματα της σεπτής Εικόνος σου, χάριν εν λόγω μοι δος, και γνώσεως μαρμαρυγήν Θεοχαρίτωτε.

Μονήν Πορταϊτισσα, την των Ιβήρων, οικείν καθηρέτισας, υπέρ πάσας Δέσποινα, τας εν τω Άθω Μονάς· ω εξαιρέτου, προς αυτήν σου αγαπήσεως.

Νοείν συγκατάβασιν την σην ου σθένει, ο νους ο ανθρώπινος· συ γαρ Κόρη γέγονας, της των Ιβήρων Μονής και θυρωρός και οικουρός· τις ου θαυμάσεται;

Ως μέγιστα πέλουσι Θεογεννήτορ, τεράστια άπαντα, άπερ εξετέλεσας δια Εικόνος της σης, Πορταϊτίσσης της σεπτής, Νύμφη Ανύμφευτε.

Θηβαίος Πολίτης

☦ Δάκρυα σταλάζει ο Άθως (Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ)

Τον Γαβριήλ τον ασκητή τίποτα δεν βυθίζει

Εκεί  που πάτησε η Αγνή  Αγίασμα αναβλύζει.

Σταυροί  με αλμύρα πάνω τους, κυματοθραύστες πίστης,

κι  άψυχα ακόμα ψέλνουνε  το Δόξα εν υψίστοις!

Κυρά μου σε παρακαλώ, την πόρτα να μην κλείσεις

Ψίθυρος δίπλα στις καρδιές  μάνας Πορταϊτίσσης

Καντηλοφώτιστο θρονί, ήλιος μες στο σκοτάδι.

Ένα παράθυρο ανοιχτό, καρτέρι για σημάδι!

«…..Πόσο νόημα αποκτούν τα γραφτά   του λόγιου  Δεσπότη,  ιδίως όταν  εισέρχεσαι στο παρεκκλήσι της Πορταϊτισσας . Δεν έχεις ανάγκη τίποτα να θυμηθείς από όλα όσα έχεις διαβάσει ή έχεις ακούσει ..

Γεμίζει η ψυχή σου από την θέα Της! Να αρθρώσει λέξη η γλώσσα ή ο νους δεν καταφέρνει! Μόνο της ψυχής τα μάτια, δεν χορταίνουν να ρουφάνε την κάθε ιερή στιγμή! Παράκληση ξεκινά μπροστά στην Πορταϊτισσα.

☦ Ποιος ο σκοπός της νηστείας και της μετανοίας;

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Ποῖος ὁ σκοπὸς τῆς νηστείας καὶ μετανοίας;  Ποῖος ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον λαμβάνομεν τὸν κόπον δι᾽ αὐτάς;

Σκοπός των εἶναι ἡ κάθαρσις τῆς ψυχῆς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν, ἡ εἰρήνη τῆς καρδίας, ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θεοῦ· μᾶς γεμίζουν μὲ υἱοθεσίαν καὶ εὐλάβειαν, καὶ μᾶς δίδουν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

☦ Νηστεία και εγκράτεια (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΗΣ ποτέ πνευματική διαύγεια, σωστή κρίσι και θεϊκά αποτελέσματα στον πόλεμο κατά των παθών σου, αν δεν αγαπήσης τη νηστεία και δεν ασκηθής σε γενικότερη εγκράτεια όλων των επιθυμιών σου. Αλλιώς θα δαπανήσης τη ζωή σου μέσα στο σκοτάδι της συγχύσεως και της αλογίας και θα πάρης ως αμοιβή τη στέρησι της ουράνιας μακαριότητος. Φυλάξου από την πολυφαγία και το πιοτό. Σ’ αυτά τα δύο βρίσκεται η αρχή κάθε αμαρτίας και προ παντός της πορνείας. Η ακράτεια γεννά όλα τα κακά. Από την πολυφαγία και τη μέθη βαρύνεται η ψυχή, θολώνει ο νους, επαναστατεί η σάρκα, αποθρασύνεται ο σατανάς και αποξενώνεται ο άνθρωπος από τη θεία αγάπη.

☦ “Διὰ βρώσεως ἐξήγαγε, τοῦ Παραδείσου ὁ ἐχθρὸς τὸν Ἀδάμ…” +Καλή Σαρακοστή+

☦ “Τώρα είναι ο Γολγοθάς, η Σταύρωση και μετά η Ανάσταση”

Βιάζονται μερικοί να στολίσουν τα σπίτια τους για τα Χριστούγεννα δύο μήνες πριν (και ίσως για το Πάσχα από τον Δεκέμβρη) και να αλλάξουν την διάθεσή τους, προς Χαρμόσυνη και Αναστάσιμη. Μην βιάζεσαι στον αγώνα σου αδερφέ μου. Τώρα είναι ο Γολγοθάς, η Σταύρωση και μετά η Ανάσταση. Έτσι και τα Χριστούγεννα, πρέπει πρώτα να νηστεύσεις, να μετανοήσεις, να καθαριστείς από τα πάθη σου, να σε βρει η Γέννηση του Χριστού καινό και κενό από κάθε άλλη αμαρτωλή επιθυμία. Ζήτα να επιθυμήσεις μόνο Χριστό. Ζήτα Του. Έτσι θα έρθουν και τα Χριστούγεννα και θα δεις πως ούτε οι κλειστές πόρτες, ούτε κανένας δεν θα μπορεί να σε σταματήσει να κοινωνήσεις τον Χριστό και ο Χριστός να σε κοινωνήσει. Οι καημένοι νομίζουν ότι με ένα βράχο στον Τάφο του Χριστού θα εμποδίσουν την Ανάστασή Του.

☦ Τότε αιφνιδίως θέλει έλθη η δίστομος ρομφαία και θα θανατώσει τόν πλάνον και τους οπαδούς αυτού»

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ

Ο Όσιος Νείλος έζησε τον 16ο αιώνα. Κατήγετο από ένα χωρίον της Τριπόλεως της Πελοποννήσου. Ασκήτευσεν εις το Άγιον Όρος και εκοιμήθη την 12ην Νοεμβρίου του έτους 1651. Εκ του τάφου του Οσίου ανέβλυσεν ευωδέστατον μύρον δι' αυτό και ονομάζεται μυροβλήτης.

☦ "Κρατήστε κοντά σας ανθρώπους των οποίων η πίστη και οι αρχές είναι ακλόνητες…. "

☦ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΣΤΑΦΥΛΗΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο καλός Σαμαρείτης (στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής Η΄ Λουκά) είναι ο Χριστός.

Κατέρχεται από την Άνω Ιερουσαλήμ, διότι ευδόκησε «ουκ εκ Σαμαρείας, αλλ’ εκ Μαρίας σαρκωθήναι». Έρχεται στην Ιεριχώ, στη γη του βασανισμού και του πόνου, όπου βρίσκεται ημιθανής ο άνθρωπος, «δεινώς πληγωθείς» από τους νοητούς ληστές-δαίμονες, που έχουν συλήσει τον νου του. Έχει χάσει πλέον ο άνθρωπος τη δυνατότητα να σκέπτεται και να βαδίζει ορθά. Κείται «γυμνός αρετών εν τη του βίου οδώ». Ολόκληρος, ψυχή και σώμα, είναι μια μεγάλη πληγή. «Μέγα τραύμα ο άνθρωπος». Δεν μπορεί να τον βοηθήσει, «διά το ανίατον», ούτε ο ιερεύς ούτε ο λευΐτης. Ούτε άνθρωπος ούτε άγγελος. Μόνο ο Θεός γίνεται αυτεπάγγελτος βοηθός του, χρησιμοποιώντας δύο μόνο, αλλά αναγκαιότατα πράγματα για τη θεραπεία του: «Έλαιον και οίνον». Το πρώτο υποδηλοί την αγάπη, την απέραντη ευσπλαχνία που έφερε τον Θεό από τον ουρανό στη γη. Το δεύτερο συμβολίζει το ζωοποιό και πανάχραντο αίμα του, που από τον σταυρό έρρευσε στην καρδιά του πληγωμένου από την αμαρτία ανθρώπου.

☦ Διδασκαλίες Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Τὴν χρυσήλατον σάλπιγγα, τὸ θεόπνευστον ὄργανον, τῶν δογμάτων πέλαγος ἀνεξάντλητον, τῆς Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα, τὸν νοῦν τὸν οὐράνιον, τῆς σοφίας τὸν βυθόν, τὸν κρατῆρα τὸν πάγχρυσον, τὸν προχέοντα, ποταμοὺς διδαγμάτων μελιρρύτων, καὶ ἀρδεύοντα τὴν κτίσιν, μελῳδικῶς ἀνυμνήσωμεν.

☦ Είναι μακάριος εκείνος που έχει όχι έναν σταυρό αλλά…πέντε

Γέροντα, το σταυρουδάκι που μου δώσατε το φορώ συνέχεια και με βοηθάει στις δυσκολίες.

– Να, τέτοια σταυρουδάκια είναι οι δικοί μας σταυροί, σαν αυτά που κρεμούμε στον λαιμό μας και μας προστατεύουν στην ζωή μας. Τι νομίζεις, έχουμε μεγάλο σταυρό εμείς;

☦ Στάρετς Σέργιος : “Γιατί πολλοί ψυχικά ασθενείς έχουν ως κέντρο τον εαυτό τους”

Ένας ακόμη σύγχρονος Στάρετς, ο Στάρετς Σέργιος, συμφωνεί με τα λεγόμενα του Γέροντος Πορφυρίου και του Γέροντος Παϊσίου, που μόλις παρουσιάσαμε: «Στή βάση των ψυχικών ασθενειών», παρατηρεί ο Στάρετς Σέργιος, «βρίσκεται η υπερηφάνεια. Θεμέλιο των ψυχικών ασθενειών είναι η θεώρηση του εαυτού μας ως κέντρου των πραγμάτων. Όλοι οι ψυχικά ασθενείς έχουν ως κέντρο τον εαυτό τους».