«Θεοτόκε Αειπάρθενε, τών ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα καί Zώνην τού αχράντου σου σώματος, κραταιάν τή πόλει σου περιβολήν εδωρήσω, τώ ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα, επί σοί γάρ καί φύσις καινοτομείται καί χρόνος, διό δυσωπούμέν σε, ειρήνην τή πολιτεία σου δώρησαι, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.»
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Τώρα λοιπόν που μας περίζωσαν οι εχθροί και η διαστροφή της αμαρτίας, είναι ανάγκη να καταφύγουμε στα στρατηγικά πνευματικά μας όπλα, αυτά που για τους άπιστους και τους δόλιους θεομπαίχτες είναι ανύπαρκτα, ώστε η σωτηρία της Ελλάδος να ομοιάζει σαν ένα κακόγουστο παραμύθι.
Όποιος, ἀγαπητοί μου, ἀκούσῃ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ εὐαγγελίου, μπορεῖ νὰ σκανδαλισθῇ, νὰ νομίσῃ ὅτι ἡ πίστι μας εἶνε ἐναντίον τοῦ γάμου, τῆς οἰκογενείας, τῶν γονέων, τῶν παιδιῶν. Ἀλλὰ τὸ νόημα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Κυρίου εἶνε πολὺ διαφορετικό. Θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω τὴν ὀρθὴ ἔννοιά τους σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
