Σήμερον εμού, αύριο ετέρου...

«Να βγω λίγο στο μπαλκόνι, να δω τον ουρανό, τ΄άστρα, τις πλαγιές που φωτίζονται απ΄ το μισό φεγγάρι κι ύστερα να αποσυρθώ στο κελλί μου, το μικρό.

Με συγκίνηση πάντα εισέρχομαι σε αυτό, σαν να είναι ξένο σα να με φιλοξενεί μόνο γι΄ απόψε και το ευχαριστώ.

Σήμερον εμού, αύριο ετέρου, ουδέποτε ουδενός».

Από το βιβλίο «Αθωνικό Απόδειπνο», Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου (1952-2014).

Τον θέλει καθαρό

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Η Χάρη δεν έρχεται σ’ αυτόν που είναι υποδουλωμένος στην αμαρτία, αφού καμιά κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ φωτός και σκότους.

Το πνεύμα της Χάριτος, προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο, πρέπει να τον βρει καθαρό, για να αναπαυθεί σ’ αυτόν, γιατί δεν πρόκειται για την απλή απαλλαγή από τη δουλεία του διαβόλου, αλλά για το συμβιβασμό και τη συμφιλίωση με τον Θεό.

Σχέση Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού κατά τους Κολλυβάδες και δη κατά τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο

Με τη ευκαιρία της μεγάλης δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων και της κατ’ αυτήν τελέσεως του Μεγάλου Αγιασμού, επιθυμούμε ν’ αναφερθούμε στη σχέση αυτή του Μεγάλου, ως λέγεται, Αγιασμού, προς τον αποκαλούμενο Μικρό Αγιασμό, ο οποίος τελείται σε κάθε άλλη περίπτωση π.χ. Πρωτομηνιά, εγκαινισμούς οίκων, καταστημάτων κ. ά., με σκοπό να συμβάλλουμε στη αποφυγή των πολλών παρανοήσεων, αλλά και στην εξάλειψη των λανθασμένων απόψεων και εθιμικών διατάξεων σχετικά με τη σύγκριση των δύο Αγιασμών και την χρήση τους. Οδηγό σ’ αυτήν την προσπάθεια θα έχομε έναν από τους κυριώτερους εκπροσώπους της Φιλοκαλικής αναγέννησης του 18ου αιώνος, του κινήματος δηλ. των Κολλυβάδων, των Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το θέμα εκτενώς.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980 ειπώθηκε “ένα γεγονός στον Τίγρη ποταμό θα διακόψει το σφράγισμα του αντίχριστου”

Μετά τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή και στην ευρύτερη περιοχή της δηλ. στην Αν. Μεσόγειο ήρθαν στον νου λόγοι  που ακούσαμε μέσα σε μια ανήλια σπηλιά στις υπώρειες του ΑΘΩΝΑ στο Περιβόλι της Παναγίας μας. Δεκαετία του 80 και ένας καλός φίλος μας έφερε σε ΘΕΟΥ Κοινωνία με ένα  αγιορείτη ασκητή. Εδώ που φτάσαμε καλύτερα να μιλήσει το  προσωπικό βίωμα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ήταν ημέρες που ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα ερωτοτροπούσε με τα πακέτα Ντελόρ της ΕΟΚ και ετοιμαζόταν να σπρώξει τις ζωές μας στην κρεατομηχανή της Νέας εποχής. Δηλ. με λίγα λόγια όλα φαινόταν υπέροχα και η συντριπτική πλειοψηφία ετοιμαζόταν να ζήσει το όνειρο της ΕΕ που ερχόταν αλλά κανείς δεν γνώριζε με τι αντίκρισμα.

Σώζονται άραγε αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι; Μία αγιορείτικη διήγηση

Όταν κάποτε επισκέφθηκα τις σπηλιές του Αγίου Όρους, κάποια φορά συνάντησα έναν ασκητή με τον οποίο κάθησα να συζητήσω και να ρωτήσω κά­ποια πράγματα… Τον ερώτησα λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, αν σώζονται αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι… Κι εκείνος μου είπε:

«Θα σου πω, παιδί μου, τι συνέβη κάποτε, στην Μ. Ασία… Ζούσε, κάποτε, εκεί ένας Τούρκος ο οποίος αγαπούσε πολύ τους Χριστιανούς. Βοηθούσε πάρα πολύ την εκκλησία. Βοήθησε μάλιστα να γίνει κι ένα μοναστήρι…Όπου υπήρ­χε φτωχός, αυτός έτρεχε και βοηθούσε…

Δελτίο τύπου Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου Πενταλόφου Παιονίας Κιλκίς

«Ἕνας ἔκανε τό σχίσμα στόν οὐρανό καί αὐτός εἶναι ὁ Ἑωσφόρος. Ἕνας ἔκανε τό σχίσμα στή γῆ καί αὐτός εἶναι ὁ Πάπας. Ὅσοι τούς μιμοῦνται καί δέν ἐπανορθώνουν, θά κληρονομήσουν τήν μερίδα τοῦ Ἑωσφόρου»

Με αφορμή την εορτή τού οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ την Τετάρτη 1η Ιανουαρίου (παραμονή) ετελέσθη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου (ανήμερα) Όρθρος και πανηγυρικό ιερατικό συλλείτουργο προς τιμήν τού Αγίου.

Πλήθος πιστών ἀνῆλθε στό ὄρος Πάϊκο, γιά νά προσκυνήσει τήν θαυμαστή εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καί τεμάχιο ἐκ τῶν ἱερῶν λειψάνων του, ἑνός Ἁγίου τοῦ ὁποίου ἡ καρδιά ἦταν γεμάτη φῶς καί Ἀνάσταση. Ὁ Ἅγιος μετέδιδε τήν Ἀνάσταση μέ τήν ζωή του, μέ τήν προσευχή του ἀλλά κυρίως μέ τό φεγγοβόλο πρόσωπό του, ἀνέφερε στό κήρυγμά του ὁ σεβαστός Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π.Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος στή σύγχρονη ἐκκλησιαστική κατάσταση, μεταξύ ἄλλων εἶπε:

Το θαύμα με το κανδήλι στην Ιερά Μονή Ιβήρων

Θ.Π. : Όταν η Παναγία κουνούσε την μεγάλη κανδήλα του Καθολικού ανήμερα των Θεοφανείων (19/1/2013) σκορπούσε ρίγη συγκίνησης τόσο στους αγιορείτες μοναχούς όσο και στους επισκέπτες κοσμικούς που έτυχε να βρίσκονται στην Ιερά Μονή των Ιβήρων εκείνη την άγια ημέρα.

Η Κυρία Πορταϊτισσα όμως, όπως μας λένε κάποιοι που γνωρίζουν καλά κάποια πράγματα, δεν έπαψε ποτέ να κουνάει τις κανδήλες της είτε σε μεγάλες εορτές είτε σε καθημερινές, κάνοντας έτσι αισθητή την παρουσία της τόσο στους μοναχούς όσο και στους επισκέπτες κοσμικούς.

Οι μεν μοναχοί  από μεγάλη σεμνότητα και ταπεινότητα και επειδή δεν θέλουν να σκανδαλίζουν δεν ομιλούν περί αυτού του φαινομένου, πολλές φορές μάλιστα το αρνούνται κιόλας.

Οι δε κοσμικοί όταν γίνονται μάρτυρες τέτοιων θαυμαστών γεγονότων που δηλώνουν την παρουσία της Θεομήτορος στο ίδιο το σπίτι της το Άγιον Όρος, φοβούνται να το δημοσιοποιήσουν προς τα έξω για να μην χλευαστούν και "δαπανήσουν" έτσι άσκοπα την χάρη και την ευλογία που με τόσο κόπο πήραν.

Αν κλείσουν τα ΣΤΕΝΑ του ΟΡΜΟΥΖ θα πηγαίνουμε με τα πόδια στις δουλειές και στις μετακινήσεις μας;

Το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν προλαβαίναμε να μετρούμε τα πυρπολημένα δεξαμενόπλοια κοντά στα ΣΤΕΝΑ του ΟΡΜΟΥΖ (κόλπος του Ομάν). Σήμερα τι;

Ο ασκός του Αιόλου στην Μέση Ανατολή άνοιξε και έδειξε το στρατηγικότερο σημείο της. «θα γίνει ένας πολύ μεγάλος πόλεμος, θα ξεκινήσει από τα ΣΤΕΝΑ του ΟΡΜΟΥΖ και θα καταλήξει στα ΣΤΕΝΑ της ΠΟΛΗΣ, εκεί θα έχει πολλά επεισόδια, αλλά εκεί θα τελειώσει και το δράμα» 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

«Ο στρατηγός Γολαμάλι Αμπουχαμζέχ, διοικητής του επίλεκτου σώματος των Φρουρών της Επανάστασης στην επαρχία Κερμάν, αναφερόμενος και στο ενδεχόμενο επιθέσεων κατά πλοίων στον Κόλπο.

Κυριακή προ των Φώτων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Δεν υπάρχει αληθινή σοφία χωρίς αγάπη, ούτε και αληθινή αγάπη χωρίς σοφία. Σοφία χωρίς αγάπη είναι όπως η σοφία τού φιδιού, ιδιοτελής και φαρμακερή. Αγάπη χωρίς σοφία είναι μια νεροποντή, την ώρα που η άνυδρη γη αναζητά ένα ψέκασμα νερού. 
Πόσο αμέτρητη είναι η σοφία τού Θεού! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της, εκτός από τη θεϊκή αγάπη. Η αγάπη κι η σοφία τού Θεού, που αποκαλύφθηκαν στη δημιουργημένη φύση, είναι τα μέγιστα δώρα Του. Ακόμα κι αυτά όμως δεν είναι παρά σκιά, αν συγκριθούν με τη σοφία και την αγάπη που αποκάλυψε ο Θεός μέσω του Κυρίου Ιησού Χριστού, στο έργο τής σωτηρίας τού ανθρώπου. Πόσο μεγίστη είναι η σοφία κι η αγάπη τού Θεού που αποκαλύφθηκαν στην πρώτη Δημιουργία!