Είναι εγκώμιο με λαμπρό ύφος και ουσιαστικό περιεχόμενο.
Προσφέρει στην αρχή μία έκθεση σχετικά με την παιδεία και την αρετή τού Δημητρίου,
για τη διδασκαλική του προσφορά προς τους νέους στον τόπο τής Καταφυγής και για
το μαρτύριό του.
Δίνει όμως και αλληγορική ερμηνεία στα επεισόδια, κάθε
φορά που προσφέρονται. Έτσι το μαρτυρικό σώμα είναι η κρήνη του Θεού η γεμάτη
μύρα και ο κήπος των αρετών και των χαρίτων, ενώ τα στόματα των τυράννων είναι
οι πύλες τού Αδη. Είναι ολοφάνερο ότι το λείψανο του αγίου Δημητρίου βρισκόταν
ακόμη στον ναό του, γιατί λέγεται εδώ, ότι το σώμα του «ανίησι μύρα», αναδίδει
τώρα μύρα.
