ΤΑΥΤΑΣ ΤΑΣ ΕΣΧΑΤΑΣ
ΗΜΕΡΑΣ!
Ταύτας τας εσχάτας ημέρας, όπου τα χνώτα του Αντιχρίστου μολύνουν γην και θάλασσαν και πάσαν πνοήν ζωής, ως δρόσον χάριτος αναψύχουσαν, ως αύραν Προφήτου Ηλιού αναρριπίζει ο Θεός την ενέργειαν της νοεράς προσευχής εις τα στήθη και την καρδίαν της Εκκλησίας, ως αντίδοτον ψυχικής και σωματικής υγείας και σωτηρίας δια τας ημέρας που έρχονται και θα έλθουν.
Με το ζόρι έβγαιναν οι λέξεις από το στόμα του αδελφού που μας μιλούσε στο τηλέφωνο, σε σημείο που δεν τον είχαμε ξανακούσει ποτέ να μιλάει έτσι, τόσο τρομαγμένος….
-χαθήκαμε, έλεγε,
χαθήκαμε όλοι !!!!
Το ίδιο πράγμα έλεγε
ξανά και ξανά….
Χρόνια προσκυνητής του
Αγίου Όρους, που ήξερε πότε έπρεπε να μιλάει και πότε έπρεπε απλά να σιωπά….
Που ήξερε πότε έπρεπε να δίνει σημασία και πότε να προσπερνά….
Ο Παπά Φώτης ήταν πολύ καλός γνώστης της Ελληνικής Ιστορίας και μάλιστα της Εκκλησιαστικής, όμως η αγάπη του για τους Δογματικούς Πατέρες της Εκκλησίας ήταν μοναδική, σε σημείο μάλιστα πάνω σε αποκόμματα χαρτονένια που τα έβρισκε από εδώ και εκεί να γράφει σε αυτά τους Λόγους των Θεοφόρων Πατέρων και να τα μοιράζει στον κόσμο αντί ευλογίας. Πάντα μέσα στο ταγάρι του είχε ένα μικρό ψαλιδάκι με το οποίο αποσπούσε από αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών Εικόνες Αγίων γιατί θεωρούσε μεγάλη ασέβεια να ρίχνονται στα σκουπίδια.