☦ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΟ ΑΪΒΑΛΙ (Φώτης Κόντογλου)

Τα μικρασιατικά Θεοφάνεια από τον Φώτη Κόντογλου - Αϊβαλι 1920

«…Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχνανε και στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο…».

Ξεκινούσε η συνοδεία από τη Μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουρ­γία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορ­τή πιο επίσημη.

☦ Η σιωπή που αναβλύζει Θεό…

Μερικές φορές η σιωπή είναι η καλύτερη προσευχή που μπορείς να κάνεις, όταν δεν βγαίνουν λόγια διότι η καρδιά πονά.

Στάσου σε στάση προσευχής και σώπασε, μόνο ότι πήγες να σταθείς μπροστά Του είναι και αυτό μια έξοδος θέλησης και αγάπης προς εκείνον. Αν δεν μπορείς να ψελλίσεις κάτι, δεν πειράζει. Να βυθιστούμε στην καρδιά μας και τότε θα τον ακούσουμε αφού πρώτα αφουγκραστούμε την δική μας κατάσταση. Το βρέφος του εαυτού μας….

☦ "Μην νομίσεις, ότι επειδή 3 μέρες εγκρατεύτηκες και νήστεψες τρομάζεις μ' αυτό τον σατανά…”

“…Να σε κατηγορήσουν και να μην μιλήσεις, να σε βρίσει ο άλλος και να μην μιλήσεις, να σε ταράξει ο άλλος και να υπομείνεις αυτό είναι το τέλειο και αυτό πειράζει το σατανά. Γιατί αν έχεις όλες τις αρετές, δεν έχεις όμως ταπεινοφροσύνη, τίποτα δεν έκανες.”

Όσιος Άνθιμος της Χίου 1869-1960

Κύριε Ελέησόν Με

☦Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ

Έλαχε στον κλήρο μας να γεννηθούμε στον κόσμο κατά μια τρομακτικά ταραγμένη περίοδο. Δεν είμαστε μόνο παθητικά θεατές, αλλά μέχρι ένα σημείο συμμέτοχοι στον ισχυρό αγώνα ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία…

☦ ''Φως! Περισσότερο φως!''

«Σήμερα τον Χριστιανισμό τον μισούν παντού! Για τους ανθρώπους του κόσμου ο Χριστιανισμός είναι ένας ζυγός που τους εμποδίζει να ζουν χωρίς περιορισμούς, τους στερεί την ελευθερία ν' αμαρτάνουν ελεύθερα!

Κάποτε ο Γκαίτε εκφράστηκε ως εξής για το θέμα αυτό: ''Μισώ δυό πράγματα μόνο: τους κοριούς και τον Χριστιανισμό!''. Τί ιεροσυλία, πόσο γελοίο! Την ώρα που πέθανε όμως φώναξε: ''Φως! Περισσότερο φως!''.

☦ Αγίου Εφραίμ Ν.Μάκρης 3 Ιανουαρίου και 5 Μαΐου

Ο  Άγιος Εφραίμ  γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384μ.Χ. Ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας Μόρφη. Οι γονείς του όταν βάπτισαν τον Άγιο του έδωσαν το όνομα Κωνσταντίνος. Σε μικρή ηλικία ο Άγιος Εφραίμ ορφάνεψε από πατέρα. Από εκείνη την στιγμή η μητέρα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου την φροντίδα της οικογένειας. Στην φροντίδα αυτή συμπεριέλαβε και την χριστιανική αγωγή των παιδιών της. Ο Άγιος από μικρός έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τον Θεό και την Χριστιανική πίστη.

☦ «Βουλομένων γάρ οὐ τυραννουμένων το τῆς σωτηρίας μυστήριον»

Ἡ εὐχή, λοιπόν, γιά νά τήν ἀκούσει ὁ Θεός, πρέπει νά εἶναι ἡ ἀρχή μίας καλῆς θέλησης καί τό τέλος μίας φιλότιμης προσπάθειας. «Βουλομένων γάρ οὐ τυραννουμένων τό τῆς σωτηρίας μυστήριον», λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής. Δηλαδή, ἡ σωτηρία ἀνήκει σ’ ἐκείνους πού τή θέλουν κι ὄχι σέ τυραννουμένους. Μέ τό ζόρι δέν πιάνει ἡ εὐχή καί τά πράγματα τότε ἀκολουθοῦν τό φυσικό τους δρόμο· δέ γίνεται θαῦμα.

☦ Χειρόγραφη επιστολή του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ του Λεπρού για τον Γέροντα του δείχνει τι αντιμετώπιζαν καθημερινά. Ότι τα πνευματικά ήταν χειρότερα από τα σωματικά προβλήματα.

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ο Όσιος Νικηφόρος έστειλε με επιστολή του από την Αθήνα, στις 22 Ιουλίου 1961, στην Ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Παναγίας Βοηθείας. Της γράφει, λοιπόν:

«Θέλω να σας πληροφορήσω μερικά από τα θαύματα του αγιωτάτου μας Πατρός, όσα ενθυμούμαι. Γνώριζε όμως, κυρά Γερόντισσα, ότι εγώ στο Λωβοκομείο της Χίου επήγα το 1914. Ο άγιος μας Γέροντας είχε πάει στα 1912. Λοιπόν σ’ αυτά τα δύο χρόνια δεν γνωρίζω πόσα ετέλεσε. Ετώρα σου γράφω εκείνα τα οποία είδαν οι οφθαλμοί μου.

☦ Ας μας δίνει ο Άγιος Νικηφόρος λίγη από την δύναμη, την Ιώβειο υπομονή, την ταπείνωση, την Χάρη του!

Από απόψε η σεπτή μνήμη του Οσίου Νικηφόρου του λεπρού.

Αντικρίζοντας τις μελανές σελίδες της ζωής του Αγίου αντιλαμβάνεσαι ότι η ασθένεια, ο πειρασμός, η δοκιμασία, ο πόνος, παρά την σκοτοδίνη που απλώνει στο τοπίο μέσα σου, μέσα από την στεναχώρια, μπορεί να γίνει, με την Χάρη του Θεού, από εμπόδιο στη θέα Του, το σκαλί για να Τον πλησιάσεις ακόμα πιο κοντά…