Kάθε ανθρώπινος
χαρακτήρας θεωρείται ασθενής, όταν απουσιάζει απ αυτόν η θεία Χάρη, που
τελειοποιεί και συνέχει τα πάντα, αφού «τά ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα
αναπληροί». Aυτό τονίζει και ο Kύριός μας, όταν λέει ότι «χωρίς εμού ου δύνασθε
ποιείν ουδέν» ( Ιω. 15,5).
Eκτός όμως της παρουσίας της Χάριτος, απαραίτητα
χρειάζεται και η ανθρώπινη πρόθεση και συνεργασία, σύμφωνα με τους ηθικούς
κανόνες της λογικής και τις θείες εντολές, που θα προκαλέσουν τη θεία επέμβαση.