Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
-« Όλα ξεκίνησαν την 11 Σεπτεμβρίου του 2001 και όλα θα
τελειώσουν ένα Σεπτέμβριο.»
-«Δεν έχουμε κλιματική αλλαγή, αλλά κλιματική καταστροφή
και σε λίγο πυρηνικό χειμώνα κατά τόπους »
-« Η αποστασία των ημερών μας προσπαθεί να φτάσει την
αποστασία του ΑΔΑΜ και της ΕΥΑΣ αλλά εμποδίζεται από τον ΣΤΑΥΡΟ του Κυρίου μας
Ιησού Χριστού.»
-«αλόγιστο γεγονός η ανθρωπότητα να τρέχει δίχως εμπόδια κατοστάρι για την κόλαση»
Στὴν ὄψη τῆς Παναγίας ἔχει τυπωθεῖ αὐτὸ τὸ μυστικὸ κάλλος ποὺ τραβᾷ σὰν μαγνήτης τὶς εὐσεβεῖς ψυχὲς καὶ τὶς ἡσυχάζει καὶ τὶς παρηγορᾷ. Κι᾿ αὐτὴ ἡ πνευματικὴ εὐωδία εἶναι τὸ λεγόμενο Χαροποιὸν Πένθος ποὺ μᾶς χαρίζει ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ, ἕνα βότανο ἄγνωστο στοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν πήγανε κοντὰ σ᾿ αὐτὸν τὸν καλὸν ποιμένα. Τούτη τὴ χαροποιὰ λύπη τὴν ἔχουνε ὅλα ὅσα ἔκανε ἡ ὀρθόδοξη τέχνη, καὶ τὰ εὐωδιάζει σὰν σμύρνα καὶ σὰν ἀλόη, κἂν εἰκόνισμα εἶναι, κἂν ὑμνωδία, κἂν ψαλμωδία, κἂν χειρόγραφο, κἂν ἄμφια, κἂν λόγος, κἂν κίνημα, κἂν εὐλογία, κἂν χαιρετισμός, κἂν μοναστήρι, κἂν κελλὶ κἂν σκαλιστὸ ξύλο, κἂν κέντημα, κἂν καντήλι, κἂν ἀναλόγι, κἂν μανουάλι, ὅτι καὶ νἆναι ἁγιωτικό.
"Εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησιν. η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα". Έτσι είναι γραμμένο στους Ψαλμούς κι είναι τούτο μια αιώνια αλήθεια, που εφαρμόζεται και στο βίο και στο παράδειγμα του αγίου Μύρωνος επισκόπου Κρήτης, του οποίου σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη. Ξεκίνησε από γεωργός και καλλιεργητής των χωραφιών του και, με την καλοσύνη της ψυχής του και την αγιότητα του βίου, έφθασε Επίσκοπος και καλλιεργητής ψυχών. Είχε μίαν ιδιαίτερη αγάπη στους φτωχούς. τούδιναν τα χωράφια του γεννήματα κι εκείνος εμοίραζε με τα δύο του χέρια - η μάνα γη γεννά, για να τρων κι εκείνοι που έχουν κι εκείνοι που δεν έχουν.
Αυτές τις ημέρες είναι απαραίτητο να λέμε καθημερινά την
ευχή που έλεγε ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος.
«Αθέων Αγαρηνών τα
βέλη σύντριψον Δέσποινα, και πάσαν επιβουλήν δαιμόνων ματαίωσον, λαόν χριστεπώνυμον
σκέπων και φυλάττων, ίνα πόθω σε δοξάζωμεν», από τον κανόνα του οσίου Νικολάου του
Κατασκεπηνού, η πλέον κατάλληλη προσευχή για την περίοδο που διανύουμε!
Θηβαίος Πολίτης
Να δίνουμε στο εαυτό μας το δικαίωμα να στεναχωρηθεί. Η
θλίψη δεν είναι κατάρα. Τα συναισθήματα, οι πόνοι, οι καημοί πρέπει να
εκφράζονται, αλλιώς όπως έλεγε και άγιος Πορφύριος γίνονται αρρώστιες.
Απλά να θυμόμαστε,
ότι όσο μεγάλη κι αν είναι η νύχτα πάντα, μα πάντα ξημερώνει.....
Παπα- Λύβιος
Κλείνει τα μάτια ο
Μοναχός και σιγανά μιλάει
Του στέλνει λόγια ο Κύριος , το στόμα του οδηγάει !
Η αγκαλιά Του είν
ανοιχτή, ουράνιος Αρραβώνας!
Μα αν δεν υπάρξουν
δάκρυα θα έρθει ο Κανόνας !
Μαύρα φοράει η
Παναγιά πενθεί την αμαρτία!
Σώζει τον κόσμο απ
την οργή , έχει τα δευτερεία !
Πορταϊτίσσης Άγιο Φως το έλεος σκορπίζει
Και στη Βαβέλ του
Αμαλήκ δίκαιος μόνο ελπίζει…
Του Νώντα Σκοπετέα
Στο αρχονταρίκι του πρώτου ορόφου που κοιτά στο καθολικό αναζητήσαμε ανάπαυση και λόγον αγαθό το τελευταίο μας βράδυ στο Όρος. Συναντήσαμε τον Μοναχό Γ. που διαρκώς ανιχνεύει την σπίθα στα μάτια και στην ψυχή κάθε επισκέπτη –προσκυνητή στην Μονή Κουτλουμουσίου. Παλαιός συνενορίτης μου στα μέρη του Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων στην Αθήνα. Τον θυμάμαι σαν παιδί, να μπαινοβγαίνει εκείνος και να διακονεί στο Ιερό. Και τώρα Μοναχός Κοινοβιάτης , της Ριζαρείου τέκνο πεφιλημένο και του Αγίου Νεκταρίου απόγονος εκλεκτός . Ξεκινά να μας μιλά ..Έχει τα μάτια του κλειστά κάτω από ένα ζευγάρι με γυαλάκια. Σαν κάποιος να του ψιθυρίζει τούτα τα λόγια :
Ο άγιος Τριαντάφυλλος ανήκει στην κατηγορία των μαρτύρων εκείνων που ονομάζονται νεομάρτυρες, οι οποίοι έζησαν και μαρτύρησαν κατά τη φοβερή περίοδο της τουρκοκρατίας (1453-1821). Την εποχή αυτή, όπως όλοι γνωρίζουμε, σ’ όλα εκείνα τα μέρη που άλλοτε απλωνόταν η μεγάλη αυτοκρατορία του Βυζαντίου με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη κυμάτιζε η ημισέληνος. Οι Τούρκοι περιφρονούσαν και μισούσαν τους χριστιανούς και τους ονόμαζαν γκιαούρηδες. Καμπάνες δεν επέτρεπαν να χτυπούν. Τις μεγάλες εκκλησίες τις γκρέμιζαν ή τις έκαναν τζαμιά, και υποχρέωναν τους χριστιανούς να βγαίνουν έξω από τα χωριά τους και εκεί, σε ερημικά εξωκκλήσια, να λατρεύουν το Χριστό. Σε μερικά δε μέρη της απέραντης τουρκικής αυτοκρατορίας σκληροί και φανατικοί πασάδες καταπίεζαν τόσο πολύ το λαό, ώστε τον ανάγκαζαν ν’ αφήσει τη θρησκεία του τη χριστιανική και ν’ ασπασθεί τη δική τους θρησκεία.
ΠΡΟΚΟΠΙ ΕΥΒΟΙΑΣ -Βλέποντας ότι εισακούστηκαν οι προσευχές των κατοίκων της περιοχής του Προκοπίου κατά την περιφορά των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Ιωάννη του Ρώσσου, εχθές Παρασκευή τις βραδινές ώρες, μετά από απόφαση νέα λιτανεία – περιφορά θα πραγματοποιηθεί σήμερα.
Του Μητροπολίτου Χαλκίδος κ.Χρυσοστόμου
Ελπίδα ουράνια μέσα
στην συμφορά!
Εχθές το βραδάκι
δόθηκε αρμοδίως η εντολή να εκκενωθεί και το Νέο Προκόπιο Ευβοίας, αφού η φωτιά
αχόρταγη και ορμητική κατέβαινε από τα βορειότερα προς Μαντούδι και Προκόπι...
Ασθενοφόρα και λεωφορεία μετέφεραν τον κόσμο και όσους πολλούς ξεσπιτωμένους φιλοξενούσε ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος στον Ξενώνα Του, στο Ιερό Προσκύνημα....
ΓΕΡΟΝΤΑΣ: «Σήμερα πήγα
και προσκύνησα τον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ, η Λάρνακα του κρότιζε , σαν να ήθελε να βγει
έξω και να λιτανευθεί.»
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας