☦ “Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”
☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"
Παρασκευή 22 Απριλίου 2016
“είναι αδύνατο να ζεις με την φύση και να είσαι άθεος…”
Χθες βράδυ
κοιμηθήκαμε παρέα με βροχές και σκληρούς αέρηδες.
Το νερό κτυπούσε τα πορτοπαράθυρα και σε συνδυασμό με τον
δυνατό άνεμο προσπαθούσε να ξυπνήσει τους φόβους μας. Το ιλαρό φως του καντηλιού και η εικόνα Εκείνου που μας
αγαπάει δεν άφηναν περιθώρια στις σκιές να ξεμυτίσουν. Ένα ζεστό κρεβάτι, μια
όμορφη συντροφιά και η θαλπωρή των ανθρώπινων σχέσεων, είναι γεύση παραδείσου,
που όμως τα πάθη μας, και η τελειοθηρική εμμονή μας για κάτι δήθεν «ανώτερο»
και «ιδιαίτερο» δεν μας αφήνουν εκτιμήσουμε και να χαρούμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)