“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

☦ 24 Μεγαλυνάρια για τον Άγιο Νεκτάριο επίσκοπο Πενταπόλεως τον Θαυματουργό

☦ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΚΑΤ' ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ

Τα 24 αυτά Μεγαλυνάρια για τον Άγιο Νεκτάριο συνέγραψε ο Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ο μακαριστός πατέρας Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

Ακοιλίδωτον ζωήν εν εσχάτοις τοις καιροίς,

ω Νεκτάριε σοφέ, εβιώσω ιερώς.

Βλέψον Πάτερ προς ημάς, ως φιλόστοργος πατήρ,

και παράσχου συμπαθώς, δωρεάς τας πατρικάς.

Γνώσει θείαν λαμπρυνθείς, ουρανόφωτος αστήρ,

ανεδείχθης επι γης, ως θεράπων του Θεού.

Διανοία καθαρά, λειτουργήσας τω Θεώ,

εδοξάσθης θαυμαστώς, θαυμασίοις πολλαπλοίς.

Έχει λύχνον σε λαμπρόν, Αίγινα ως αληθώς,

δαδουχούντα πάσα γη, των θαυμάτων τας αυγάς.

☦ Θαύμα Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Όταν ο Άγιος Νεκτάριος βρισκόταν σε σχετικά νεαρή ηλικία έκανε ένα ταξίδι, κατά πάσα πιθανότητα στους Αγίους Τόπους. Κάποια στιγμή, και ενώ βρισκόταν πάνω στο πλοίο, έσκυψε πάνω από την κουπαστή. Τότε κόπηκε η αλυσίδα που είχε περασμένο ένα σταυρό και ο σταυρός έπεσε στην θάλασσα.

Ο Άγιος λυπήθηκε πολύ και άρχισε να προσεύχεται. Ο σταυρός αυτός, αν και ξύλινος, ήταν πολύτιμος για τον Άγιο, αφού του τον είχε δώσει η γιαγιά του όταν έφυγε από την Σηλυβρία για να πάει στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 14 ετών.

☦ Οι τελευταίες στιγμές του Αγίου Νεκταρίου στο Αρεταίειο

Στο απόμακρο για κείνο τον καιρό νοσοκομείο της Αθήνας, το Αρεταίειο, η γραμματεία έπαιρνε απ’ έξω εντολή και έδινε μέσα εντολή να κρατήσουν κάποιο κρεββάτι στον μικρό παθολογικό θάλαμο για έναν γέροντα καλόγερο, από την Αίγινα.

Τον έφεραν κάποιο μεσημέρι δυο καλόγρηες κι ένας μέτριος στο ανάστημα σαραντάρης που από την πρώτη στιγμή που μπήκαν ανησυχούσε και κρυφόκλαιγε. Έκαναν τις διατυπώσεις της εισόδου και παραμονής του στο θεραπευτήριο και η μια από τις δυο καλόγρηες, έφυγε.

Στον θάλαμο που τον τοποθέτησαν ήταν άλλα τέσσερα κρεββάτια ωστόσο μόνο τα δύο ήταν πιασμένα. Στο διπλανό του γέροντα της Αίγινας αναπαυόταν ένας άντρας περίπου σαραντάρης που έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων. Ήταν επαρχιώτης οικογενειάρχης, είχε πέσει σ’ ένα γκρεμό από το ζώο του, χτύπησε κι από τότε τον έσερναν με τα φορεία. Στο παρακάτω, έμενε κάποιος γέροντας συνταξιούχος δάσκαλος, με ουρολογική κι αυτός πάθηση.

☦ Το μεγαλύτερο θαύμα του αιώνα έγινε στην Ρουμανία από τον Άγιο Νεκτάριο

Σε ένα χωριό της Ρουμανίας δεν υπήρχε ιερέας, και οι κάτοικοι πήγαιναν συχνά στον Πατριάρχη με το αίτημα, την πλήρωση της κενής θέσης. Όμως ο Πατριάρχης δεν είχε την δυνατότητα να ικανοποιήσει το αίτημα των ανθρώπων.

Πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά, τίποτε ο Πατριάρχης τους έλεγε τα ίδια λόγια, ότι δεν έχω ιερέα να σας στείλω στο χωριό. Εντωμεταξύ άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, τα παιδιά και οι μεγάλοι ήταν αβάπτιστοι.

Μια μέρα σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας ιερέας όλο το χωριό ανάστατο ήρθε παπάς φώναζαν. Πήγαν εκεί οι κάτοικοι, τον καλωσόρισαν και του είπαν: πως ήρθες στο χωρίο αφού ο πατριάρχης μας είχε πει ότι δεν έχει παπά να μας στείλει;

☦ Προσευχή εις την επέτειον του Αγίου Νεκταρίου

Kύριε ημών Ιησού Χριστέ, Σε προσκυνούμεν και Σε ευχαριστούμεν εκ βάθους καρδίας, διότι διά της θεϊκής αγάπης Σου, μάς εχάρισες πλήθος μορφών Αγίων, διά να αποτελούν τα ιδανικά πρότυπά μας, διά να μεσιτεύουν και ικετεύουν για μάς και διά να δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές Όνομά Σου, με τα θαυμαστά έργα, τη ζωή και τα θαύματά των.

Ευλόγησον Κύριε, την πανήγυριν αυτήν, πού επιτελούμεν σήμερον προς τιμήν του αγίου ενδόξου Πατρός ημών, Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού.