Να μην κάνουμε το καλό με υπολογισμό, για
να πάρουμε μισθό, αλλά να αγωνιζόμαστε από αγάπη για τον Χριστό. Ό,τι κάνουμε,
να το κάνουμε καθαρό, για τον Χριστό, να προσέχουμε να μην έχει μέσα το
ανθρώπινο στοιχείο, φιλαυτία, ιδιοτέλεια κ.λπ. Διαφορετικά ξεφτύζει και η πίστη
μας και η αγάπη μας.
(Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης)
epanosifi
Κύριε, άκουσα τον
λειτουργό Σου σήμερα να δέεται υπέρ των δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντων
αδελφών ημών.
Κι ο νους μου καρφώθηκε σ’ αυτούς. Θέλω να τους βρω, να τους ανακαλύψω κι ύστερα πύρινη δέηση να αναπέπψω γι’ αυτούς. Ποιοι είναι, Κύριε; Ποιοι είναι αυτοί που δικαιολογημένα στέκουν την ώρα της Θείας Λειτουργίας μακριά από τον Οίκο Σου;
Συχνά ἀναλογίζομαι τήν προειδοποίηση τῶν πατέρων: «διαφυλάξτε τήν καρδία σας». Μοῦ φαίνεται πολύ φανερό ὅτι ἡ προδιάθεση τῆς καρδίας μου ἔχει νά κάνει μέ τό πῶς ἀντιλαμβάνομαι καί ἀντιδρῶ σέ ὁτιδήποτε ὑπάρχει στό περιβάλλον μου. Μία ἀγχώδης καρδία ἀντιλαμβάνεται ὁτιδήποτε σάν ἀπειλῆ, ὡς μία ἐπικείμενη καταστροφή ἤ δυστυχία. Μία θυμωμένη καρδία ἀντιλαμβάνεται τό παραμικρό ἐμπόδιο ὡς μία μεγάλη πρόκληση. Μία θλιμμένη καρδία δυσκολεύεται νά βρεῖ χαρά σέ ὁτιδήποτε γύρω της. Εἶναι λοιπόν φανερό πώς δέν εἶναι ὁ κόσμος πού μᾶς καταδιώκει ,ἀλλά οἱ ἴδιες οἱ καρδίες μας πού χρησιμοποιοῦν τόν κόσμο ὡς ὅπλο ἐναντίον μας.
Ζούμε σε μία χώρα που κατά τ' άλλα, οι ρίζες της είναι βαθιά ριζωμένες στο χώμα. Θρησκεία, αξίες, ιδανικά, παράδοση και πολιτισμός που όμως, καταπατήσαμε (σιγά - σιγά και σταθερά) και κάποιοι εναπομείναντες, παλεύουμε, να κρατήσουμε ακόμα ζωντανά.
Ο π. Γαβριήλ έβλεπε
την εικόνα του Θεού σε κάθε άνθρωπο, δεν ξεχώριζε κανέναν, συμπαθούσε πάντα
τους αδύναμους. Και μας κάλουσε όλους σε ταπείνωση.
Ο γέροντας συχνά δίδασκε: «Για τον Θεό, όλες οι αμαρτίες είναι σαν τα βότσαλα στη θάλασσα - δεν υπάρχει τέτοια αμαρτία που να ξεπερνά το έλεός Του».
