Άγ. Γρηγόριος, ο πράος και φιλόσοφος επίσκοπος Νύσσης

Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης (10 Ιανουαρίου)

Ο άγιος Γρηγόριος, γιος του αγίου Βασιλείου και της αγίας Εμμέλειας, αδελφός του Μ. Βασιλείου και της Αγίας Μακρίνας,  γεννήθηκε γύρω στο 331 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ανατράφηκε μέσα στο κλίμα αρετής και ευσέβειας που καλλιεργούσαν οι τόσοι άγιοι της οικογένειάς του. Την θύραθεν παιδεία πήρε από τον πα­τέρα του, δάσκαλο της ρητορικής, αφομοίωσε απεριόριστες φιλοσοφικές, λογοτεχνικές και επιστημονικές γνώσεις και έγινε πρωτεργάτης της μεταστροφής της αρχαιοελληνικής παιδείας στον Χριστιανισμό. Βαπτίσθηκε σε νεαρή ηλικία, χειροτονήθηκε αναγνώστης και έγινε δάσκαλος της ρητορικής.

Η ΣΠΕΡΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ)

Εάν ο Θεός είναι άυλος, πού βρέθηκε η ύλη, πώς προήλθε το ποσό από το άποσο, και το ορατό από το αόρατο; Και από αυτό που δεν έχει μέγεθος και δεν ορίζεται, αυτό που ορίζεται με κάθε όγκο και αναλογία; Και όλα τα άλλα, όσα φαίνονται περί τής ύλης, πώς ή από πού τα παρήγαγε, Αυτός που δεν έχει τίποτα τέτοιο στη φύση Του;

Επειδή μία είναι η λύση για το καθένα από τα προαναφερθέντα περί τής ύλης: Το ότι δεν μπορούμε να υποθέσουμε ούτε αδύνατη τη σοφία τού Θεού, ούτε τη δύναμη άσοφη· αλλά αυτά είναι μαζί. Και στα δύο φαίνεται, ότι ταυτόχρονα και με τον ίδιο τρόπο συνεμφανίζονται το ένα με το άλλο. Επειδή και το σοφό Του θέλημα φανερώθηκε στη δύναμη τών ενεργούμενων, και η ενεργητική Του δύναμη τελειώθηκε στο σοφό θέλημα.

Οι δύο καλόγεροι (Γεροντικόν)

Δυο καλόγεροι που πήγαιναν σε προσκύνημα , έφτασαν στο πέρασμα ενός ποταμού. Εκεί είδαν μια πολύ όμορφη κοπέλα, που αναρωτιόταν τι να κάμει, μιας που το ποτάμι ήταν βαθύ και δεν μπορούσε να το περάσει.  Χωρίς πολλά πολλά, ο ένας από τους δύο καλόγερους , την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε στην άλλη όχθη , όπου την άφησε στην στεριά στις όχθες του ποταμού. Ύστερα οι καλόγεροι συνέχισαν το δρόμο τους.

"Όσοι ομιλούν περί Εκκλησίας..."

Από το βιβλίο « ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ» ΣΕΛ. 206

ΜΟΝΑΧΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ

Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης - Λόγος εἰς τήν Προσευχήν

«…Ἡ προσευχὴ εἶναι φύλακας τῆς σωφροσύνης, χαλιναγωγεῖ τὸν θυμό, καταστέλλει τὴν ὑπερηφάνεια, καθαρίζει ἀπὸ τὴ μνησικακία, διώχνει τὸ φθόνο, καταργεῖ τὴν ἀδικία, ἐπανορθώνει τὴν ἀσέβεια.

Ἡ προσευχὴ εἶναι δύναμη τῶν σωμάτων, φέρνει χαρὰ στὸ σπίτι, χορηγεῖ εὐνομία στὴν πόλη, παρέχει ἰσχὺ στὴν ἐξουσία, δίνει νίκη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐξασφαλίζει τὴν εἰρήνη, ξαναενώνει τοὺς χωρισμένους, διατηρεῖ στὴ θέση τους ἑνωμένους. Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ἐπισφράγισμα τῆς παρθενίας, ἡ πιστότητα τοῦ γάμου, ὅπλο στοὺς ὁδοιπόρους, φύλακας ὅσων κοιμοῦνται, θάρρος τῶν ξύπνιων, στοὺς γεωργοὺς φέρνει τὴν εὐφορία, στοὺς ναυτιλόμενους χαρίζει τὴ σωτηρία. Ἡ προσευχὴ γίνεται συνήγορος τῶν δικαζομένων, ἐλευθερία τῶν φυλακισμένων, παρηγοριὰ τῶν λυπημένων, χαρὰ γιὰ τοὺς χαρούμενους, παρηγοριὰ στοὺς πενθοῦντες, δόξα γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται σὲ γάμο, γιορτὴ στὰ γενέθλια, σάβανο σ᾿ αὐτοὺς ποὺ πεθαίνουν.