“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Σάββατο 6 Μαρτίου 2021

☦ Θεϊκή φωτιά στο Άγιο Ποτήριο

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος αλλά αφανής λευίτης, ο π. Ιωάννης.

Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Τις καθημερινές εργαζόταν στα χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία.

Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς. Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξη του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «Σε υμνούμεν...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο.

☦ «μόλις σηκωθώ τη νύχτα, αρχίζω πρώτα το κανόνι»

Το Σάββατο και την Κυριακή ο Πατήρ Παϊσιος πήγαινε να λειτουργηθή άλλοτε στο Κελλί των Δανιηλαίων και άλλοτε στη Μικρά Αγία Άννα ή πιο μακριά στην Κερασιά. Συνήθως έφευγε αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία, χωρίς να κερασθή, και σε όλους τους Πατέρες έκανε εντύπωση η ασκητική μορφή του, καθώς και τα μετρημένα λόγια του.

☦ Η ανθρωπότητα «λερώνεται» και «σκονίζεται» πάντα με την ίδια σκόνη και «πλένεται» πάντα με το ίδιο νερό.

Είπε ο Κύριος: Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο. Αληθινή μετάνοια δεν είναι μονάχα το να θλίβεται κανείς για τα αμαρτήματα που έχει διαπράξει, αλλά η πλήρης μεταστροφή της ψυχής από το σκότος προς το φως, από τα γήινα προς τα ουράνια, από το εγώ προς τον Θεό!

☦ ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΔΩΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΕΚΤΑΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ….

EΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΕΔΩΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ   ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΕΚΤΑΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ.  ΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΓΡΑΨΟΥΝ ΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ.

☦ “...με τα ευωδιαστά κομποσκοίνια τους να δέονται υπέρ του σύμπαντος κόσμου...”

[...]Πήραμε την μικρή ανηφόρα πάνω από το αγίασμα του Αη Γιωργιού και βρεθήκαμε στο πιο γαληνεμένο αγνάντι, στο κοιμητήρι της Ξενοφώντος. Ήταν το πιο όμορφο και αληθινά ζωντανό κατευόδιο στην πορεία της νέας μέρας: Ξενοφωντινοί Πατέρες στα σεμνά μνήματά τους ….

Τους Σταυρούς τους, αγκάλιαζαν τα τριμμένα από την προσευχή και το χρόνο κομποσκοίνια τους. Σκέφτηκα ότι ήταν το μόνο ταιριαστό στο τελευταίο επί γης καταφύγιό τους.

☦ Σε μία εκκλησία του Γαλατά την Μεγάλη Σαρακοστή του 1954

Μία πραγματική ιστορία με κρυπτοχριστιανούς της Πόλης- Αρχιμ. Γαβριήλ Διονυσιάτου

Σέ μία Ἐκκλησία τοῦ Γαλατά στήν Πόλη, ὅπου συχνάζουν οἱ ναυτικοί καί ταξιδιῶται ν’ ἀνάψουν τό κεράκι τους γιά τούς δικούς τους καί τό καλό ταξείδι πρός τίς φουρτουνιασμένες θάλασσες τοῦ Πόντου. Ἐκεῖ τή Μεγάλη Σαρακοστή τοῦ 1954  πῆγε νά λειτουργήση καί νά ξομολογήση τούς Χριστιανούς κάποιος Γέρων Πνευματικός*, γιά πρώτη φορά ἐπισκεπτόμενος τήν Πόλη.

☦ Ψυχοσάββατο και σας κουβαλάμε σ' ένα μικρό χαρτάκι...

Ψυχοσάββατο. Πολλές οι απουσίες σας, είστε πολλοί εσείς που κινήσατε νωρίς ή ταλαιπωρηθήκατε στο φευγιό σας.
Και μεις εδώ, εγκλωβισμένοι σε βίο -ενίοτε αβίωτο-κάτω από τσιμεντόπλακα βαριά.

Για σας ο χρόνος είναι αίσθηση ανύπαρκτη, για μας ρολόγια αγχωτικά και ξεκούρδιστα.