☦ “Με την συκοφαντία ανεβαίνουμε στον Γολγοθά”

Δεν κουράστηκαν μόνο οι άνθρωποι, κουράστηκαν και οι πέτρες

Και ξαφνικά ζούμε την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης για να καλύψει το άδειασμα της ανθρώπινης νοημοσύνης, κοινώς το άδειασμα του μυαλού μας που επιτεύχθηκε με τόσα πλυντήρια προπαγάνδας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά δεν θα προλάβουν να πάρουν το φύραμα του θειικού δώρου της κοινής λογικής, κάτι υπάρχει και αυτό αντιστέκεται.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Την δεκαετία του 1920 κάθε πρωί που κατέβαινε μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  τα σκαλοπάτια του ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (στο παλαιό εκκλησάκι), ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο ΠΛΑΝΑΣ έκανε τον Σταυρό του και μονολογούσε «Κύριε σώσε με από τον πειρασμό της σημερινής συκοφαντίας».

☦ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΠΟΥ «Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ» ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

☦ Το θαύμα της μετάνοιας

«Για να μετανοήσει η ψυχή, πρέπει να ξυπνήσει. Εκεί, στο ξύπνημα αυτό, γίνεται το θαύμα της μετανοίας. Κι εδώ βρίσκεται ή προαίρεση του ανθρώπου. Το ξύπνημα, όμως, δεν έγκειται μόνο στον άνθρωπο, επεμβαίνει ό Θεός. Τότε έρχεται η θεία χάρις. Χωρίς την Χάρη δεν μπορεί να μετανοήσει ό άνθρωπος. 

☦ -Ας θυμηθούμε τι έγινε σαν απόψε το βράδυ! Η ηρωικότερη στιγμή!

«Το Κάστρο μας θέλεις; Τα κλειδιά του είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας! Έλα να τα πάρης!»

Έτσι αποκρίθηκε η Φρουρά του Μεσολογγιού στον Ιμπραήμ.

Οι πιο τρανταχτές σκηνές του ιστορικού μας γίγνεσθαι, αυτές που η μνήμη συγκρατεί και διαιωνίζει την εθνική μας διάρκεια, αυτές που η μνήμη δονεί σύψυχα στις συνειδήσεις μας είναι όχι σκηνές Νίκης, αλλά σκηνές Θυσίας.