Περί ἀγάπης... (γεροντικόν)

Ὁ ὑποτακτικὸς κάποιου Γέροντα ἔμενε σὲ μία καλύβα δέκα μίλια μακριὰ ἀπὸ τὴ σκήτη. Μία μέρα θέλησε νὰ τὸν εἰδοποιήσῃ ὁ Γέροντας νὰ ἔλθῃ νὰ πάρῃ τὸ ψωμί του. Ὕστερα ὅμως σκέφθηκε: Γιὰ λίγα ψωμιὰ νὰ κάνω τὸν Ἀδελφὸ νὰ περπατήσει δέκα μίλια; Ἂς τοῦ τὰ πάω μόνος. Ἔβαλε τὸ ταγάρι στὸν ὦμο καὶ ξεκίνησε. Πηγαίνοντας, σκόνταψε σὲ μία πέτρα κι ἔκανε τέτοια πληγὴ στὸ πόδι, ποὺ ἦταν ἀδύνατον νὰ σταματήσει τὸ αἷμα. Ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸ πόνο ποὺ ἔνιωσε, ἄρχισε νὰ κλαίει.

Balkan - Orient Express. Το τραίνο ξεκίνησε. Κάθε αρνάκι θα κρεμαστεί από το ποδαράκι του και θα λάβει τα επίχειρα των πράξεων του.

Τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ότι περιγράφονται διότι το παρασκήνιο είναι αβυσσαλέο. Τα Σχέδια της νέας εποχής της Δύσης- ο Πανσλαβισμός των Ρώσων (μετά των φίλων τους στα Βαλκάνια)  και η πλεονεξία των τούρκων ετοιμάζουν φοβερό σκηνικό σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή μας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΒΑΛΚΑΝΙΑ – ΑΙΓΑΙΟ - ΔΑΡΔΑΝΕΛΙΑ- ΣΤΕΝΑ – ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ και  οι χώρες που προσδιορίζουν αυτούς τους γεωγραφικούς εντοπισμούς συνιστούν  εν δυνάμει πυριτοθήκη . Το τρελοκομείο φλέγεται.  Ο ένας κτυπάει τον άλλο και δεν μπορεί κάποιος να βγάλει νόημα το τι μέλλει γενέσθαι.

Μνημονεύοντας ψυχές σε ένα ταπεινό αγιορείτικο κελάκι…

Πριν από πολλά χρόνια, βρέθηκα στο Άγιον Όρος παρακολουθώντας μια αξέχαστη Θεία Λειτουργία σε ένα ταπεινό κελλάκι, με λειτουργό, ευλαβή Ιερομόναχο, αγιασμένη ψυχή που πλέον αυλίζεται εις τόπους, ένθα των δικαίων τα πνεύματα αναπαύονται…

Νέος παπάς ο γράφων, άγευστος ακόμα της μεταμορφωτικής εμπειρίας του πολιού και σεβασμίου λειτουργού, που κρυμμένος σχεδόν μέσα στο μισοσκόταδο, στέκονταν ευθυτενής παρά το βάρος του χρόνου που αγόγγυστα στους ώμους του κουβαλούσε και τον έβλεπα να μνημονεύει ψυχές... με ένα χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη του που έτρεμαν προφέροντας σχεδόν μυστικά τα ονόματα των ανθρώπων…