- Τελικά θα τα φορέσουμε “τα μελιτζανιά” ….
Με το ζόρι έβγαιναν οι λέξεις από το στόμα του αδελφού που
μας μιλούσε στο τηλέφωνο, σε σημείο που δεν τον είχαμε ξανακούσει ποτέ να
μιλάει έτσι, τόσο τρομαγμένος….
-χαθήκαμε, έλεγε, χαθήκαμε όλοι !!!!
Το ίδιο πράγμα έλεγε ξανά και ξανά….
Χρόνια προσκυνητής του Αγίου Όρους, που ήξερε πότε έπρεπε
να μιλάει και πότε έπρεπε απλά να σιωπά….
Που ήξερε πότε έπρεπε να δίνει σημασία και πότε να προσπερνά….
