“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Πέμπτη 13 Μαΐου 2021

☦ ο Θεός δεν χρειάζεται την υποκρισία μας

Να γνωρίζετε ότι ο Θεός δεν χρειάζεται την υποκρισία μας. Ο Θεός χρειάζεται την προθυμία μας - να μην καταδικάζουμε κανέναν εκτός από εμάς, να αγαπάμε όλους και να συγχωρούμε όλους.

Αρχιμανδρίτης Ιωάννης  Krestyankin

apantaortodoxias

☦ Θαύμα στο ιερό του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ. «Ήταν σαν κάποιος αόρατος να στηρίζει το μωρό» ⠀

Συνέβη τον Αύγουστο του 1998. Μια νεαρή γυναίκα μπήκε στο ναό με ένα κορίτσι πέντε ετών στην αγκαλιά της. Μικρή, λεπτή, με άψυχα κρεμασμένα χέρια και πόδια, φαινόταν πολύ μικρή. Σε μια συνομιλία με τη μητέρα της, αποδείχθηκε ότι το κορίτσι δεν μπορούσε να περπατήσει: το κεντρικό νευρικό της σύστημα υπέστη ζημιά από τη γέννηση.

Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να καθησυχάσουν την ατυχή μητέρα.

☦ Οἱ πειρασμοί, πού μᾶς περιστοιχίζουν, ἔχουν γίνει πάρα πολλοί καί ὑπερβολικά ἰσχυροί

"Οἱ πειρασμοί, πού μᾶς περιστοιχίζουν, ἔχουν γίνει πάρα πολλοί καί ὑπερβολικά ἰσχυροί. Μέ τήν πλανερή καί σαγηνευτική ποικιλομορφία τους, τραβοῦν τά ἄρρωστα μάτια τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας, κάνοντάς τα νά στρέφονται μακριά ἀπό τόν Θεό. Ἔχουμε πιά τόσο πολύ ὑποκύψει στήν ἐπήρεια τῶν πειρασμῶν, ὥστε ἀποφεύγουμε ἀκόμα καί τήν καθοδήγηση ἀπό τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, τό μοναδικό μέσο σωτηρίας πού μᾶς ἔχει ἀπομείνει.''

~ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

(“Προσφορά στον Σύγχρονο Μοναχισμό” Τόμος 9 σελ, 207)

Αναστασια Γκουγκου

☦ “να προσεύχεσαι, όσο μπορείς να προσεύχεσαι, για να μη βουλιάξουν και οι σκέψεις μου μέσα στην τρικυμία που με δέρνει”

"...Μα έλα εδώ κι ας σου είναι δύσκολο, για να με παρηγορήσεις ή για να με συμβουλεύσεις ή και για να είσαι κοντά, έτσι κι αλλιώς θα μου κάνει καλό και μόνο να σε δώ.

Και, το σημαντικότερο, να προσεύχεσαι, όσο μπορείς να προσεύχεσαι, για να μη βουλιάξουν και οι σκέψεις μου μέσα στην τρικυμία που με δέρνει. Να διατηρήσω σε κάθε περίσταση τη διάθεση ευχαριστίας πρός τον Θεό. Να μη συναριθμηθώ με τους κακούς δούλους του Ευαγγελίου, που όταν ο Θεός τους φέρνει τα πράγματα καλά, Τον δοξολογούν κι όταν τους παιδαγωγεί με δυσκολίες δεν συμφωνούν.

☦ Ιβηρίτες Άγιοι εορτάζοντες την 13η Μαΐου

Απολυτίκιο Ἦχος α’.

Τους τρεις λαμπτήρας τους θείους της τρισηλίου θεότητος, τους την ιεράν εκ των βάθρων των Ιβήρων Λαύραν εγείραντας. Τους ψυχοτρόφους ποταμούς εγκρατείας τους ημάς τα τέκνα αυτών νάμασι διδασκαλίας πιστώς καταρδεύσαντας. Ιωάννην τον μέγαν και τον θεοφόρον Γεώργιον συν τω κλεινώ Ευθυμίο τω δευτέρω οφθέντι χρυσορρύμονι, πάντες οι την μνήμη τελούντες αυτών συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν. Αύτη γαρ τη τριάδην υπέρ υμών πρεσβεύουσιν.

Όσιος Ευθύμιος ο Νέος κτήτορας της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

Ο Όσιος Ευθύμιος καταγόταν από την πόλη Τάω της Ιβηρίας και έζησε στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα και αρκετά χρόνια του 11ου αιώνα μ.Χ. Το 965 μ.Χ. ήλθε και κατοίκησε κοντά στον Άγιο Αθανάσιο της Μονής Λαύρας, ο σύμβουλος του βασιλιά της Γεωργίας (Ιβηρίας) Δαυίδ Κουροπαλάτη, Ιωάννης Βαρασβατσέ.

Μετά από λίγο έφερε και τον γιο του Ευθύμιο, καθώς και άλλους επίσημους Γεωργιανούς και έγιναν όλοι μοναχοί. Επειδή όμως τους είχε παραχωρηθεί μικρός χώρος, ο πνευματικός τους προϊστάμενος Ιωάννης Βαρασβατσέ ανέλαβε την πρωτοβουλία να Ιδρύσουν ανεξάρτητο μοναστήρι.

☦ Ὅσιος Γαβριήλ ὁ Ἴβηρας (13 Μαΐου)

Ὁ Ὅσιος Γαβριὴλ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἰβηρία καὶ ἔζησε κατὰ τὸν 9ο αἰώνα μ.Χ. 
Αὐτός, ἐνῷ ἀσκήτευε μέσα σὲ σπήλαιο, ἐπάνω ἀπὸ τὴ μεθόριο τῶν μονῶν Ξηροποτάμου καὶ Ἁγίου Παντελεήμονος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὴν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου τοῦ 829 μ.Χ., μὲ τὴν ὑπόδειξη θεϊκῆς φωνῆς, κατῆλθε στὴν παραλία, ὅπου βρῆκε καὶ ἀνέσυρε ἀπὸ τὴ θάλασσα τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἀποκαλούμενη «τῆς Πορταϊτίσσης», ἡ ὁποία σήμερα βρίσκεται στὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, κοντὰ στὴ μονὴ καὶ ἀνατολικὰ αὐτῆς. Τὴν ἱερὴ εἰκόνα εἶχε ἐμπιστευθεῖ στὴ θάλασσα, εὐσεβὴς Χριστιανὸς ἀπὸ τὴ Νίκαια, γιὰ νὰ τὴ σώσει ἀπὸ τὴν μανία τῶν εἰκονομάχων.

☦ Ο απλοϊκός ιερέας

Ένας επίσκοπος κάποτε, περιοδεύοντας τα χωριά της επαρχίας του, έφτασε σ’ ένα πολύ μακρινό χωριουδάκι. Ζήτησε να δη τον ιερέα. Ύστερα από αρκετή ώρα παρουσιάστηκε μπροστά του ένας απλοϊκός χωρικός, μόλις είχε γυρίσει από το χωράφι και φορούσε τα ρούχα της δουλειάς. Ήταν ο ιερέας του χωριού! Ο επίσκοπος δεν έμεινε ικανοποιημένος. Ήθελε πιο ευπαρουσίαστο τον λειτουργό του Υψίστου.

☦ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΛΟΓΕΡΩΝ

Κάποτε ο Γέρων παπα-Δανιήλ (τέλη 19ου αιώνος – αρχές εικοστού), του Ησυχαστηρίου του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου, επρόκειτο να κάνει Θεία Λειτουργία και από βραδύς πήγε στα όρια...του Ησυχαστηρίου του και φώναξε από τον φράκτη κάποιον γείτονα του Μοναχό, που ασκήτευε παρακάτω στον «Άγιο Συμεών τον Θεοδόχο», καλώντας τον να τον βοηθήσει στην Θεία Λειτουργία που θα επιτελούσε την άλλη μέρα πολύ πρωί. Ο Μοναχός ανταποκρίθηκε και του υποσχέθηκε ότι θα πήγαινε πολύ πρωί να τον συνδράμει στην Θεία Λειτουργία.