Ο ΛΗΣΤΗΣ ΠΟΥ «ΕΚΛΕΨΕ» ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Ήταν ένας ληστής. Ένας άνθρωπος με πλήθος αξιόποινων πράξεων, τέτοιων και τόσων που τον έκαναν απεχθή στα βλέμματα των ανθρώπων . Ήταν ένας κατάδικος, της πιο μεγάλης και δίκαιης καταδίκης, αφού ούτε ο ίδιος δεν είχε προβάλει υπεράσπιση και δικαιολογία για τον εαυτό του: «Άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν», ομολογεί προσυπογράφοντας έτσι χωρίς ελαφρυντικά την καταδίκη του (Λουκ. κγ΄ 41). Κινούνταν στο περιθώριο. Δρούσε στην παρανομία. Σκόρπιζε το φόβο, για να δρέψει τελικά όχι μόνο την περιφρόνηση, αλλά και τη μήνη των ανθρώπων της εποχής του. Κι όμως αυτό το αποτρόπαιο πρόσωπο, αυτός ο απάνθρωπος άνθρωπος τιμάται στην αγία μας Εκκλησία μαζί με τα άχραντα πάθη του Θεανθρώπου Κυρίου μας.

☦ΣΙΜΩΝ Ο ΚΥΡΗΝΑΙΟΣ Η’ ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ.

Υπάρχουν πρόσωπα στην Καινή Διαθήκη τα οποία, μολονότι διαδραμάτισαν κάποιο ρολό στο πασχαλινό δράμα, χάθηκαν από την ιστορία της χριστιανικής ζωής. Και ένα από αυτά είναι αναμφισβήτητα ο Σίμωνας ο Κυρηναίος τον οποίο όλοι οι ιερείς μιμούνται κατά την ακολουθία της Μεγάλης Πέμπτης μεταφέροντες τον Σταυρό του Χριστού, αλλά για τον οποίο δεν γνωρίζουμε παρα τις λίγες λέξεις που μας παραδίδουν τα συνοπτικά Ευαγγέλια.

☦Η μεγαλύτερη ανησυχία τους είναι, τι κίνηση πρόκειται να κάνει το Εσφαγμένο Aρνίον;

Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ στις άδειες εκκλησίες βγήκε από των Βαίων και παρακολουθεί τους αντίχριστους, ενώ αυτοί παρακολουθούν τις αντιδράσεις του Ορθόδοξου ποιμνίου. Για να δούμε ποιος γράφει καλύτερα;

Σίγουρα καταγράφει καλύτερα ο αρχηγός και ο τελειωτής της ανθρώπινης ιστορίας που είναι ο ΚΥΡΙΟΣ μας Ιησούς Χριστός. Καμία ανθρώπινη ιστορία δεν τελειώνει αν δεν τελειώσει πρώτα  η ιστορία ολόκληρου του ανθρώπινου γένους.

☦Άγιος Παΐσιος: “Έρχονται δύσκολα χρόνια”

Ἀπὸ τὸ βιβλίο  του Αγίου Γέροντος Παϊσίου του Ἁγιορείτου

ΛΟΓΟΙ Α’  “Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο”

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 2020

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ του τετραήμερου φίλου του ΧΡΙΣΤΟΥ συνδέεται άρρηκτα με τα γεωπολιτικά δρώμενα Ελλάδος – Κύπρου.

Φώτο από larnakaonline.com.cy

ΤΈΣΣΕΡΑ τα μνημόνια, ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟΣ ο Άγιος Λάζαρος. ΕΛΛΑΔΑ- ΚΥΠΡΟΣ προσμένουν ΚΑΙΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Σε 5ο μνημόνιο με πρόφαση την πανδημία δεν προλαβαίνουν οι ιοί της απώλειας. Τα οικονομικά  πακέτα που δόθηκαν χθες από την ΕΕ φαίνεται να μην ικανοποιούν όλες τις τρέχουσες οικονομικές ανάγκες εξ αιτίας αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης που βιώνει η παγκόσμια αγορά , καθότι συνοδεύονται με αυστηρές  πιστοληπτικές ,πέραν από αυτές των υγειονομικών προτεραιοτήτων λόγω Covid – 19.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Όλα τοποθετούνται πνευματικά και ιστορικά ,αλλιώς είναι δύσκολο να ψηλαφήσει κάποιος. Βγήκε ο Ήλιο ςσήμερα  πάνω από την Ελλάδα - Χαρά ΘΕΟΥ - Μύρισε ΠΑΣΧΑΛΙΑ στις ψυχές, έστω και έτσι. Τα είδε όλα αυτά  και  τρόμαξε ο ιός της απωλείας. Στις μέρες μας αρχίζει να αυξάνει η μετάνοια και να συστέλλεται η αμαρτία.

Ἡ μονολόγιστη εὐχή

«Παράλληλα με την εξάρτηση από τον Γέροντα, θα λέτε την ευχούλα, “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Η ευχή είναι το πρώτο καθήκον κάθε μοναχού. Ας προσέξουν ιδιαίτερα οι νέοι, οι αρχάριοι και αυτοί που μένουν μόνοι τους και είναι αιχμάλωτοι του θελήματός τους. Υπακοή στον Γέροντα και ευχή. Με τρεις ευχές χάνεται ο διάβολος. Στην αρχή, η ευχή σε κάνει να τους βλέπεις όλους καλούς. Σου μιλά όλη η κτίση και χαίρεσαι πολύ.

"Νουν τηρώ και νουν φυλάττω"

Ρώτησαν κάποτε τον Άγιο Αντώνιο:

"Τι κάνετε εσεις εδώ στην έρημο και απάντησε:  "Νουν τηρούμεν".  Φυλάγουμε τον νου μας. Προσέχουμε να μην ξεφύγει σε λογισμούς ακαθάρτους.

Προσπαθούμε να τον έχουμε φυλακισμένο μέσα στην καρδιά μας, όπου είναι και η φυσική του θέση πριν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. 

Εκεί στο ευλογημένο εργαστήρι της καρδιάς, με σιωπή και νήψη (προσοχή), η γλυκύτατη προσευχή του Ιησού μεταλλάσσει τις ακαθαρσίες των αμαρτιών μας σε ευλογία Κυρίου και αρετές με καταλύτη πάντοτε τη Θεία Χάρη.

ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΜΕ; (β)

«Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα»

π. Δημητρίου Μπόκου

Η ταυτότητα της Εκκλησίας

Η εξάπλωση της λοιμικής πανδημίας επέφερε συν τοις άλλοις και το κλείσιμο των ναών από την πολιτεία και τον αποκλεισμό των πιστών από τη συμμετοχή τους στη θεία λατρεία. Αυτή είναι η χειρότερη συνέπεια του λοιμού για τον πιστό λαό του Θεού.

Ιδιαιτέρως δυσβάστακτη και επαχθής είναι η στέρηση της Θείας Κοινωνίας, του Σώματος και Αίματος του Κυρίου, το οποίο τρέφει, αυξάνει, συντηρεί και τελειοί την Εκκλησία. Πολλοί εξεγέρθηκαν, πολλές διαμαρτυρίες διατυπώθηκαν, πολλές φωνές ακούσθηκαν, άλλες νηφάλιες και ήπιες, άλλες υβριστικές και στεντόρειες. Άλλοι συνέστησαν αυτοκριτική και μετάνοια, άλλοι επιδόθηκαν σε ωμές επικρίσεις κατά των κρατούντων, ιδιαίτερα κατά των εκκλησιαστικών ταγών. Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά το πρόβλημα.