‹‹Υπάρχει μια παλαιά γιαπωνέζικη ιστορία, για ένα γεγονός
το οποίο συνέβη με ένα παλιρροιακό κύμα πριν από πολλά χρόνια. Ένας γέροντας
ζούσε πάνω στην κορυφή ενός λόφου κοντά στον απέραντο ωκεανό. Ένα βράδυ
παρατήρησε ένα πανύψηλο τείχος νερού, βαθιά μέσα στη θάλασσα, που ερχόταν
γρήγορα προς την ακτή.
Αμέσως η σκέψη του πήγε στους χωρικούς που βρίσκονταν
αμέριμνοι κάτω στις καλύβες τους, στους πρόποδες του λόφου. Αν δεν μπορούσε να
τους ειδοποιήσει σίγουρα θα χάνονταν – και δεν του απέμεινε καιρός να κατεβεί
κάτω και να τους πει για τον κίνδυνο. Προσπάθησε να φωνάξει, αλλά η απόσταση
ήταν πολύ μεγάλη. η ασθενική φωνή του δεν μπορούσε να τους φθάσει.