☦ “Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”
☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"
Κυριακή 2 Απριλίου 2017
Περί υπερηφανείας (Διά την «ακέφαλον» υπερηφάνειαν)
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ
1. Η υπερηφάνεια είναι άρνησις του Θεού, εφεύρεσις των
δαιμόνων, εξουδένωσις των ανθρώπων, μητέρα της κατακρίσεως, απόγονος των
επαίνων, απόδειξις ακαρπίας, φυγαδευτήριο της βοηθείας του Θεού, πρόδρομος της
παραφροσύνης, πρόξενος πτώσεων, αιτία της επιληψίας, πηγή του θυμού, θύρα της
υποκρίσεως, στήριγμα των δαιμόνων, φύλαξ των αμαρτημάτων, δημιουργός της ασπλαχνίας,
άγνοια της συμπαθείας, πικρός κριτής, απάνθρωπος δικαστής, αντίπαλος του Θεού,
ρίζα της βλασφημίας.
Οι δοκιμασίες λευκαίνουν την ψυχή
Μας διδάσκει ο Απ. Παύλος «ου μόνον δε, αλλά καν καυχώμεθα
εν ταις θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονή κατεργάζεται, η δεν υπομονή
δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα» (Ρωμ. δ,3). Δεν καυχώμεθα δε μόνον δια την δόξα,
που ελπίζουμε, αλλά καυχώμεθα και δια τις θλίψεις, διότι γνωρίζομε ότι η θλίψη
παράγει την υπομονή και η υπομονή αρετή δοκιμασμένη και η αρετή ελπίδα στον
Θεό. Όλες οι δοκιμασίες είναι παραχώρηση Θεού. Όλες μας φέρνουν πάντα
πνευματικό όφελος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)