“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Η προσευχή για τους κεκοιμημένους- Αλεξ. Σμέμαν

Την παραμονή της Κυριακής της Απόκρεω, η Εκκλησία μας καλεί σε μια παγκόσμια ανάμνηση όλων «των απ' αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς, έπʹ ελπίδι αναστάσεως, ζωής αιωνίου». Αυτή πραγματικά είναι η μεγάλη μέρα της Εκκλησίας κατά την οποία προσευχόμαστε για τα κοιμηθέντα μέλη της. Για να καταλάβουμε το νόημα που υπάρχει στη σχέση της Μεγάλης Σαρακοστής και της προσευχής για τους κοιμηθέντες θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία της αγάπης.

Πώς θα αλλάξουν τα αναστημένα σώματα κατά την Δευτέρα Παρουσία; (Αγ. Συμεών o Νέος Θεολόγος)

Μαρτυρία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, στον οποίον ο Θεός αποκάλυψε πώς θα αλλάξουν τα υλικά σώμάτα και θα αφθαρτοποιηθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού! Το κείμενο λήφθηκε από το βιβλίο: "Άγιος Συμεών Ο Νέος Θεολόγος", ο βίος του Αγίου, από τον Νικήτα Στηθάτο, κριτική έκδοση του Αρχιμ Συμεών Κούτσα, Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ, σελ. 189-193.
Μια μέρα, καθώς προσευχόταν [ο Αγιος Συμεών]  με καθαρότητα και συνομιλούσε με τον Θεό, είδε πως ο αέρας άρχισε να φωτίζει το νου του, και ενώ ήταν μέσα στο κελί του, νόμιζε  ότι βρισκόταν έξω, σ’ ανοιχτό χώρο. Ήταν νύχτα, που μόλις είχε ξεκινήσει.

Καυσοκαλύβια - Το Ιερό βήμα του Άθωνα


«Στην Παναγία όλα τα προβλήματα αναθέτω»

Μιλώ στη Γλυκοφιλούσα, όταν μου λείπει η αγάπη των δικών μου!

Παρακαλώ την Οδηγήτρια, για να μην χάσω τον δρόμο μου!

Κλαίω μπροστά στην Παυσολύπη, όταν ο ουρανός μου είναι μάυρος!

Δέομαι στην Γοργουπήκοο, γιατί το πρόβλημα »δεν παίρνει»άλλο!

Γονατίζω στην Παραμυθία, όταν οι λύπες είναι αβάσταχτες και πολλές!

Χαμογελώντας παρακαλώ την Πάντων Χαρά, όταν η χαρά μου είναι μακρινό όνειρο!

Κοκκινίζοντας εκλιπαρώ το Ρόδον το Αμάραντο, για την χαμένη μου ντροπή!

Κι αν η μάνδρα της ψυχής μου απειληθεί, κρούω στην Πορταίτισσα!

Μακαρ. Αρχ. Χριστόδουλος: “ας το μάθουν φίλοι και εχθροί, πως η φαρέτρα των οραμάτων μας δεν έχει εξαντληθεί”

«…ας το μάθουν φίλοι και εχθροί, πως η φαρέτρα των οραμάτων μας δεν έχει εξαντληθεί και τα βλέμματα των ψυχών μας δεν έχουν αποπροσανατολισθεί.
Και πως λίγο ακόμη χρειάζεται από τη διεθνή αδικία για να ξεχειλίσει το ποτήρι της αντοχής μας και τότε, ως τότε, δε θα μας αναγνωρίζουν και μάλλον θα μας φοβηθούν.
Γιατί όταν οι εθνικοί παλμοί μας ζώσουν και πυροδοτήσουν τις εσώτερες δυνάμεις μας, τότε ο Ελληνισμός, παρ' όλες τις πλεκτάνες των εχθρών του, και πάλιν θα αυξηθεί και πάλιν θα διδάξει τον κόσμο πως ξέρει ενωμένος να θαυματουργεί...».

31/5/92
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου «ΑΠΟ ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟ», σελ. 54.

† Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων (17 Φεβρ.)

Τήρων, ο δηλών αρτίλεκτον οπλίτην,
Θεώ πρόσεισιν, αρτίκαυστος οπλίτης.
Εβδομάτη δεκάτη πυρὶ Τήρωνα πυρὶ φλεγέθουσιν.
Βιογραφία
Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο υπό του πραιπόσιτου Βρίγκα.
Διαβλήθηκε στον πραιπόσιτο ως Χριστιανός και εκλήθηκε σε εξέταση. Εκεί ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό.

Ρωτήθηκε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ «ποιος είναι ο μόσχος ο σιτευτός για την επιστροφή του Ασώτου Έλληνα και απάντησε: «η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, παιδί μου»

Προτιμήσαμε να βάλουμε μια όμορφη φωτογραφία με τον ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ που ήταν τόσο στοργικός με τους προσκυνητές της Παναγούδας. Κυριακή του ΑΣΩΤΟΥ και ο αείμνηστος αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Αγγέλου την ώρα που λαμβάναμε αντίδωρο, μας έλεγε «χρόνια μας πολλά, σήμερα γιορτάζουμε όλοι , μακάρι να μοιάσουμε τον Άσωτο που επέστρεψε». Αλλά και των ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ πάλι μας έλεγε χρόνια πολλά «γιατί μπορούμε να γίνουμε όλοι  ΑΓΙΟΙ και να γιορτάζουμε με το νέφος των Πατέρων που περιβάλλει » συμπλήρωνε. «Το χαστούκι έπεσε εν αιθρία», οι προφήτες προφήτεψαν, το CNN τους επιβεβαιώνει απλώς;
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Το χαστούκι αδελφοί έπεσε και ήταν ξαφνικό, εν αιθρία , όπως λένε και δεν ξέρουμε από πού μας ήρθε; Οι οικονομικοί αναλυτές λένε Κίνα και εμείς δείχνουμε ΟΥΡΑΝΟ. Τόσες πληροφορίες, τόσα ερωτήματα και πάρα πολλοί προβληματισμοί.  Όλα τίθενται προς αξιολόγηση.

ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ

Ένας από τους πιο ωραίους συμβολισμούς στην παραβολή του ασώτου υιού είναι και αυτός του δαχτυλιδιού, το οποίο ο Πατέρας δίδει εντολή να δοθεί στον νεώτερο υιό του, όταν επιστρέφει από το «ζην ασώτως». «Δότε δακτύλιον εις την χείρα αυτού» (Λουκ. 15, 22) είναι ο πατρικός λόγος. Προφανώς και ο ο άσωτος φορούσε δαχτυλίδι όταν έφυγε από το σπίτι του Πατέρα του. Το έχασε όμως ή το πούλησε προκειμένου να επιβιώσει στην μακρινή χώρα, όπου απεδήμησε για να ζήσει ελεύθερα, όπως πίστεψε, χωρίς την κοινωνία με τον Πατέρα. Και με την επάνοδό του στο πατρικό σπίτι, ο Πατέρας του προσφέρει αυτό το συμβολικό στοιχείο, για να δείξει και σε εκείνον και σε εμάς τρία χαρακτηριστικά, τα οποία είναι πολύτιμα για όλους.