Toυ π. Ιεροθέου Ανδρουτσόπουλου
Κάποιος μου είπε λίγες ημέρες πριν πως πάτερ, έχεις καιρό
να γράψεις κάτι. Και του απάντησα πως
συνηθίζω να λερώνω με μελάνι τις λευκές γραμμές του χαρτιού, μόνο όταν κάτι
συμβαίνει και μου προξενεί το ενδιαφέρον ή μου προκαλεί την ευαισθησία. Και
είναι αλήθεια, πάει καιρός από τότε.
Πάντα όμως εκεί που δεν το περιμένεις, κάτι έρχεται να σου
αναταράξει για λίγο την ησυχία και ίσως και την εφησυχάζουσα συνείδησή σου. Σκέψεις, λογισμοί, απορίες, αγωνίες όλο αυτό τον καιρό για
την νέα αυτή χρονιά, προβληματισμοί του παρόντος, αμφιβολίες για την πορεία του
μέλλοντος, την προσωπική ευτυχία και την γενικότερη κατάσταση στον κόσμο,
βασανίζουν την καρδιά σου, την σκέψη μου, την ψυχή μας.