“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

☦ Η στολή του Θεού είναι η Ταπεινοφροσύνη

“Θέλω ν’ ανοίξω το στόμα μου, αδελφοί, και να ομιλήσω περί του υψηλού θέματος της ταπεινοφροσύνης, αλλά κατέχομαι από φόβο, σαν άνθρωπος που γνωρίζει ότι πρόκειται να ομιλήση περί Θεού με την μέθοδο των λογισμών του.

Διότι η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητος.

Πράγματι ο ενανθρωπήσας Λόγος αυτήν ενδύθηκε Και δι’ αυτής ενώθηκε μ’ εμάς στο σώμα μας. Όποιος την εφόρεσε αφωμοιώθηκε αληθινά με εκείνον που κατέβηκε από το ύψος του και εκάλυψε την αρετή της μεγαλωσύνης του και εσκέπασε την δόξα του με την ταπεινοφροσύνη, για να μη καταφλεχθή η κτίσις με τη θέα του.

☦ Η ταπείνωση των Χριστουγέννων

Ενώπιον της αγίας φάτνης ας ομολογήσουμε ειλικρινά ότι απατηθήκαμε προσκυνώντας αλλότριους θεούς, θυσιάζοντας σε ξένα είδωλα. Νομίσαμε τους εαυτούς μας ελεύθερους κι ευτυχισμένους.

Ανομήσαμε, παρακούσαμε, τίποτε δεν συντηρήσαμε απ’ όσα ωραία μας ζήτησε. Όμως ο Χριστός έρχεται και για μας, γιατί είναι πάντοτε πλούσιος σε αγαθότητα. Η απογοήτευση μας κούρασε αλλά και μας ταπείνωσε. Η ταπείνωση μας οδηγεί στην άκρα ταπείνωση.

Οι άγγελοι, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Αγιορείτης, με την κατά σάρκα γέννηση του Σωτήρος γνώρισαν, κατά το εξαίσιο παράδειγμά του, ότι υψώνεται κανείς όχι με την υπερηφάνεια αλλά με την ταπείνωση.

☦ Παραμονή Χριστουγέννων…

Φώτης Κόντογλου – Παραμονὴ Χριστούγεννα

Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά.

Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.

Οἱ μεγάλοι καφενέδες ἤτανε γεμάτοι καπνὸ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ φουμάριζε. Ὁ καφενὲς τ᾿ Ἀσημένιου εἶχε μεγάλη φασαρία, χαρούμενη φασαρία. Εἶχε μέσα δύο σόμπες, καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θαμπά, ἀπ᾿ ὄξω ἔβλεπες σὰν ἤσκιους τοὺς ἀνθρώπους.

☦ Τα Χριστούγεννα του Κόντογλου

Ὁ πάτερ-Σίλβεστρος εἶπε νὰ σηκωθοῦνε ὄρθιοι, κ᾿ εἶπε λίγες εὐχές, τὸ «Χριστὸς γεννᾶται», κ᾿ ὕστερα μὲ τὴ βροντερὴ φωνή του ἔψαλε:

«Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων.

Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον. Οὐρανὸν τὸ σπήλαιον, θρόνον χερουβικὸν τὴν Παρθένον, τὴν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλήθη ὁ ἀχώρητος Χριστὸς ὁ Θεός, ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν».

☦Χριστούγεννα στο Άγιο Όρος

Στις ψυχές των τελείων τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές μετουσιώνονται σε μεγάλες πνευματικές χαρές, γιατί γίνονται ανεξάντλητες πηγές ύμνων θείων ερώτων, θερμότατης ευγνωμοσύνης και απείρου ευχαριστίας, για όσα ο Θεός εδωροφόρησεν αγαθά στους ανθρώπους από τότε που «εφανερώθη εν σαρκί».

Συγκεκριμένα οι Μοναχοί γενικά και ειδικά στο Άγιον Όρος του Άθω, εορτάζουν την Γέννηση του Θεού Λόγου σχεδόν κάθε ημέρα, δηλαδή σε όλον τον κύκλο του λεγομένου θεολογικώς λειτουργικού χρόνου, χάρις στις νυχθήμερες ιερές Ακολουθίες.

☦ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΚΑΛΑΝΤΩΝ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ ΑΘΩΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ.

ΑΣ ΤΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΦΕΤΟΣ ΑΠΟ ΑΓΙΕΣ ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ, ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΓΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ  ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΚΙ ΑΣ ΑΝΑΦΩΝΉΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ:

“Ω ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΣΩΖΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΝΤΑΣ”

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΑΜΗΝ

☦Μια πολιτεία της Αν. Μακεδονίας εορτάζει τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ όχι γιατί την λένε Καβάλα, αλλά γιατί ιστορικά ονοματίστηκε ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΗ

Ήδη φαίνεται ολοκάθαρα ότι ο στρατηγικός άξονας Θεσσαλονίκης που διέρχεται απο την ιστορική ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΗ και φτάνει στην Κωνσταντινούπολη θα δίνει στα διεθνή ΜΜΕ τις πιο συχνές πολεμικές  ανταποκρίσεις από το μεγάλο μέτωπο που θα ανοίξει έξω απο την ΠΟΛΗ.

Την εποχή που οργίαζε η τουρκική προπαγάνδα με τα βούκινα της στην Αν. Μακεδονία και την Δυτική Θράκη , τα αποτελέσματα της οποίας σήμερα βλέπουμε για γυμνού οφθαλμού, παράλληλα  γυμνητεύοντες από την βασική  γνώση της ιστορίας μας, εμείς γράφαμε βιβλία, αρθρογραφούσαμε και αφήναμε παρακαταθήκη.

☦ Άγιος Παΐσιος: Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται»

"Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται"

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά.

Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

☦ Τα Χριστούγεννα ως αφορμή για πνευματικό προβληματισμό

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ

Καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸνἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Λουκ. β,7)

Κανένα πανδοχείο και κανένας συγγενής δεν φιλοτιμήθηκε  να προσφέρει στον Νεογέννητο Χριστό τόπο για φιλοξενία. Στην μικρή Βηθλεέμ, για όλους τους ανθρώπους υπήρχε χώρος. Για τον Πλάστη όμως και Σωτήρα, ούτε μια μικρή γωνιά δεν βρέθηκε, παρεκτός από το σπήλαιο και την φάτνη!

Σήμερα, στο δικό μας κατάλυμα, δηλαδή, στην Πατρίδα μας, στο χωριό μας, στις οικογένειές μας, στις καρδιές μας, υπάρχει άραγε διαθέσιμος τόπος για τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό;

☦Τρομο – ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, αλλά πρέπει φέτος να χαιρόμαστε περισσότερο και για δυο μεγάλους λόγους.

«Αφού δεν θα ακούσεις τα κάλαντα , να σου τα πω εγώ μαζί με τους αγγέλους που βγήκαν φέτος στις πεζούλες και δεν θέλουν φιλοδώρημα»  μας είπε γέροντας υπομειδιώντας

« Τρομο – ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, αλλά πρέπει φέτος να χαιρόμαστε περισσότερο και για δυο μεγάλους λόγους»

« ο πρώτος λόγος είναι ότι μετά την εποχή του Διοκλητιανού γιορτάζουμε τέτοια Χριστούγεννα, εν μέσω διωγμού και όχι γιατί είναι απλώς ημίκλειστες οι εκκλησίες και για άχρι καιρό, αλλά γιατί η μικρότερη Ορθόδοξη Ομολογία του καθενός  μας άκοπα πάει στην αγκαλιά του τεχθέντος ΘΕΙΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ και καταλογίζεται εξοφλητική για τις παλαιές αμαρτίες μας»