☦ «Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» – ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Στις 18 Απριλίου του 1977 κάποιος μαθητής της Αθωνιάδος Σχολής, εκ μέρους και άλλων, ζήτησε από τον π. Παίσιο να τους συμβουλέψει το πώς, με την βοήθεια του Θεού, θα ανταπεξέλθουν στους πειρασμούς που θα συναντήσουν στον κόσμο μετά την αποφοίτησή τους από την Σχολή.

-Ο Γέροντας άρχισε ως εξής :

Ένα παιδάκι προσπαθεί να παραμερίσει από τον δρόμο μια μεγάλη πέτρα, ο σκληρότερος άνθρωπος να το δει θα το βοηθήσει, το ίδιο και ο Θεός θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Όσον αποφεύγει κανείς την παρηγοριά των ανθρώπων τόσο τον πλησιάζει η παρηγοριά του Θεού, διότι είναι επόμενο, όπου δεν υπάρχει η μία, υπάρχει η άλλη παρηγοριά.

☦ Κληρονομούνται οι αμαρτίες των γονιών στα παιδιά;

Άγιος Πορφύριος

Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογούμενου.

Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας, δηλαδή το πώς ζούσε η μητέρα, όταν τον κυοφορούσε, αν στενοχωριόταν, τι έκανε, αν κουραζόταν το νευρικό της σύστημα, αν είχε χαρά, αν είχε θλίψη, αν είχε μελαγχολία. Έ, όλο το νευρικό σύστημα το δικό της επηρέασε το νευρικό σύστημα του εμβρύου της. Οπότε, όταν γεννηθεί το παιδί και μεγαλώσει, παίρνει μέσα του και τα βιώματα της μητέρας του, δηλαδή άλλου ανθρώπου.

☦ "πρέπει να είσαι βόδι ή να κοιμάσαι με τα τσαρούχια για να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται" ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ πριν χρόνους , σκεφτείτε τώρα;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ σημείον τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ σημείον που σήμερα και με αυτά που συμβαίνουν το κατανοούμε.

"Ναι, καλεί η ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ την Ορθόδοξη Ελλάδα  να μαζέψει και να σπογγίσει   τα δάκρυα ΤΗΣ που χύνει για όλη την ανθρωπότητα ετούτες τις στιγμές που το δαιμονικό βουητό αποκορυφώνεται.

Ναι , η ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ και  η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ενώπιον του θρόνου Του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ  κάνει τις γονυκλισίες που έπρεπε να κάνουμε εμείς για να μετριαστεί η ΟΡΓΗ του ΠΡΟΣΩΠΟΥ του ΥΙΟΥ ΤΗΣ.

☦ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ

"Αν ένας λαός ή μία πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες κι ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό".

 

*Όποιος δεν αγαπά τους εχθρούς, σ' αυτόν δεν έχει κατοικήσει ακόμη η χάρις του Θεού.

☦ ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: “ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ”

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. ΚΟΙΝΩΝΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΑΜΕ.

Μιά δαιμονισμένη ὁμολογοῦσε: “Ὅταν ἤμουν 13 χρονῶν, ἔβοσκα τά γελάδια σέ μιά ρεματιά καί ἐκεῖ βλαστήμησα τόν Χριστό καί τόν ἀντίχριστο καί δαιμονίστηκα, μπῆκε μέσα μου δαίμονας. Ἀπό τότε δέν εἶμαι καλά.

Παντρεύτηκα καί μέ πῆγε ὁ ἄντρας μου στήν Ἀγγλία, στήν Γερμανία, σέ ὅλους τούς γιατρούς. Οἱ γιατροί δέν βρῆκαν τίποτα. Δέν ξέρουν ὅτι ἔχω δαίμονα. Τώρα, μέ ἔφερε καί σέ σένα”.

☦ Ο παπα-Φώτης ο διά Χριστόν Σαλός της Μυτιλήνης περπατούσε στη βροχή και παρέμενε στεγνός

Παπα-Φώτης Λαυριώτης ο «δια Χριστόν σαλός» από την Μυτιλήνη

Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 5 Μαρτίου 2010, ημέρα Παρασκευή Γ΄ Εβδομάδας των νηστειών.

Είχε πει ο γέροντας Παΐσιος σε κάποιους Μυτιληνιούς που τον επισκέφθηκαν. ”Εσείς εκεί στη Μυτιλήνη έχετε ένα μεγάλο άγιο τον Παπα-Φώτη”.

Κι ο παπα-Φώτης είχε πει για τον Γέροντα Παΐσιο:

-¨Αυτός παιδί μου είναι το διαμάντι της Εκκλησίας μας, τον γνώρισα καλά γιατί μαζί βοηθούσαμε τον Παπα-Τύχωνα¨.

☦ «Στὰ σκολειὰ τῆς προδοσίας» σβήνει ἡ Ἑλλάδα

Γράφει ὁ Νατσιὸς Δημήτριος, δάσκαλος -Κιλκὶς

Νὰ ξεκινήσω μὲ κάτι ποὺ ἔγραψε ὁ Φώτης Κόντογλου, ποὺ ὅσο ζοῦσε οὔτε κατουρημένες ποδιὲς φιλοῦσε οὔτε τὴν διεφθαρμένη ἐξουσία προσκυνοῦσε:

«Οἱ ψυχὲς τῶν νέων εἶναι ρημαγμένες ἀπὸ τὰ ἄγρια ἔνστικτα, ποὺ τὰ ἀνεβάσανε στὴν ἐπιφάνεια ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ τάρταρα τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κάποιοι ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου, κάποιοι πνευματικοὶ ἀνθρωποφάγοι, ποὺ ἀνάμεσά τους πρωτοστατεῖ ἕνας... τρελὸς λύκος λεγόμενος Νίτσε, μία μούμια σὰν παλιόγρια λεγόμενος Βολταῖρος, κάποιος ζοχαδιακὸς Φρόυντ, κι ἕνα πλῆθος ἀπὸ τέτοια ὄρνια καὶ κοράκια καὶ νυχτερίδες. Ὅσοι τοὺς θαυμάζανε, ἂς καμαρώσουνε σήμερα τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια ποὺ φυτρώσανε μέσα στὶς καρδιὲς καὶ στὶς ψυχὲς τῆς γαγγραινιασμένης ἀνθρωπότητας». Αὐτὰ τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια φύτρωσαν καὶ τράνεψαν μὲς στὰ σχολεῖα ποὺ ἀντὶ νὰ εἶναι «φροντιστήρια ἐθνικῆς, χριστιανικῆς καὶ ἠθικῆς ἀγωγῆς», ὅπως τὰ ὀνειρευόταν ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος κυβερνήτης τοῦ ἔθνους, ὁ Ἰω. Καποδίστριας, κατάντησαν μάνδρες ἀφιλοπατρίας, ἀθεΐας καὶ ἠθικοῦ ξεπεσμοῦ. Ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς «θὰ βγοῦν πράγματα ἀπὸ τὸ σχολεῖο ποὺ ὁ νοῦς σας δὲν φαντάζεται» οἱ πρόγονοί μας ἐννοοῦσαν τὰ θαυμαστά, τὰ γερὰ καὶ καλὰ γράμματα ποὺ δίδασκε τὰ ἑλληνικὸ σχολειὸ πρὶν τὸ ρημάξουν τὰ φράγκικα σκοτάδια. Τώρα καταλάβαμε ὅτι γιὰ ἄλλα προφήτευε ὁ ἅγιος. Ποιὸς θὰ φανταζόταν ὅτι θὰ καταργηθοῦν στὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο:

☦ Αφού είναι τόσο Οικτίρμων απέναντί μας, γιατί εμείς θεληματικά Τον προσβάλλουμε με τις ανομίες μας;

Λένε πολλοί ότι ο Θεός είναι Ελεήμων και Σπλαγχνικός και μας ελεεί και μας σπλαγχνίζεται. Ασφαλώς, ο Θεός είναι απέραντα Ελεήμων και Σπλαγχνικός. Αλλά, αφού είναι τόσο Οικτίρμων απέναντί μας, γιατί εμείς θεληματικά Τον προσβάλλουμε με τις ανομίες μας; Όσο πιό Καλός είναι απέναντί μας, τόσο πιό πολύ θα έπρεπε να Τον αγαπάμε, να Του είμαστε ευγνώμονες και υπάκουοι στο Άγιό Του Θέλημα. Αλλά πού είναι αυτή η αγάπη, αυτή η ευγνωμοσύνη, αυτή η υπακοή;

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

proskynitis

☦ Η χάρη του Θεού… «ανάβει και σβήνει, καθαίρει, ανακαινίζει…»

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τότε κατοικεῖ μέσα μου ὅταν ταπεινώνομαι σὲ ἔσχατο βαθμό ὅταν παραδέχομαι πὼς εἶμαι ἕνας ἄθλιος καὶ τιποτένιος ἄνθρωπος. Ὅπου ἀρχίζει ἡ ἀθλιότητά μας, ἐκεῖ ἀρχίζει καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Ἀνάβει καὶ σβήνει

Μιὰ φορὰ ἄναψα τὸ καντήλι μου καὶ παρατήρησα πώς, ὅταν τελείωσε τὸ λάδι, τὸ φυτίλι πρὶν σβήσει ρούφηξε καὶ λίγο νερὸ ποὺ ὑπῆρχε μέσα. Ὅταν ἔβαλα ξανὰ λάδι καὶ ἄναψα τὸ καντήλι, σὲ λίγο πάλι ἔσβησε, γιατί τὸ φυτίλι εἶχε μέσα νερό. Βούτηξα τὴν ἄκρη τοῦ φυτιλιοῦ μέσα στὸ λάδι καὶ τὸ ἄναψα πάλι. Τὸ νερὸ δὲν ἐπέτρεπε νὰ ἀνάψει καλὰ τὸ καντήλι καὶ ἄναψε κανονικὰ μόνο τότε, ὅταν ἐξαφανίστηκε τὸ νερό.

☦ "ο τούρκος θα κινηθεί στον καιρό της συγκομιδής της ΕΛΙΑΣ και πριν πιάσουν τα κρύα"

-Οι Άγιοι θα ήθελαν να ζήσουν στις μέρες μας για να ομολογήσουν, αλλά όχι για να ζήσουν δίχως να ομολογήσουν γιατί θα ζούσαν μέρες κόλασης. Εμείς τι καταλαβαίνουμε από όλα αυτά;

Αυτά ακούσαμε από άνθρωπο του ΘΕΟΥ που μας συμπλήρωσε:

-η Ελλάδα είναι περιβόλι με μια ΕΛΙΑ στην μέση.

- ξένοι και άσχετοι  περιμένουν να την ραβδίσουν για να πάρουν το λάδι της, το ΦΩΤΙΣΤΙΚΟ.