Θ.Π.: ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ, ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ
ΤΟΥΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ Σ' ΑΥΤΟΝ….
ΨΑΛΜΟΣ ΡΣΤ΄ (106)
Στίχοι
40. Ἔξεχύθη
ἐξουδένωσις ἐπ’ ἄρχοντας αὐτῶν, καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺς ἐν ἀβάτη καὶ οὒχ ὀδῶ.
41. Καὶ ἐβοήθησε
πένητι ἐκ πτωχείας καὶ ἔθετο ὡς πρόβατα πατριᾶς.
Οἱ ἄρχοντες, λέει,
καὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες, στὴν ἐξουσία τῶν ὁποίων ἤσαν οἱ Χριστιανοὶ καὶ ἀπὸ
τοὺς ὁποίους καταδιώκονταν, αὐτοὶ ἐξουδενώθηκαν καὶ ὡς ἄχρηστοι ἔγιναν στὸν
Θεό, κατὰ τὸν Ἠσύχιο· διότι ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νὰ πλανηθοῦν οἱ ἄρχοντες αὐτοί·
διότι καὶ αὐτὸ εἶναι ἰδίωμα τῆς Γραφῆς, νὰ ὀνομάζη τὴν παραχώρησι ὡς ἐνέργεια. Σὲ
τί λοιπὸν ἐπέτρεψε νὰ πλανηθοῦν; Σὲ ἄβατο καὶ σὲ γκρεμὸ καὶ ὄχι σὲ δρόμο ὁμαλὸ
καὶ ἴσο δηλαδὴ ἐπέτρεψε νὰ πλανηθοῦν στὰ δυσσεβὴ καὶ ὀλέθρια δόγματα τῆς πλάνης
τῶν εἰδώλων [1]. Καὶ στοὺς ἄρχοντες καὶ τυράννους ἔτσι ἔκανε ὃ Θεός, ἐνῶ στὸν
λαὸ τῶν Χριστιανῶν, ποὺ ἦταν πένης ἀπὸ τὴν πτωχεία καὶ τὴν ἔνδεια, τὴν ὁποία
προτίμησε γιὰ τὸν Χριστό, σ' αὐτὸν λέω, βοήθησε ὁ Θεὸς καὶ κατέστησε σὰν
πρόβατα δικά του τὶς τοπικὰ εὐρικόμενες πατριὲς τῶν Χριστιανῶν, δηλαδὴ τὰ
συστήματα καὶ τὶς συνάξεις τῆς κάθε Ἐκκλησίας [2]. Πατριὲς τὶς ὀνομάζει γιὰ τὴν
συγγένεια τῆς πίστεως ἐπειδὴ ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἕνα Πατέρα ἔχουν, τὸν Χριστό, ὁ
ὁποῖος καὶ ποιμὴν καλὸς ὀνομάζεται, διότι θυσιάζει τὴν ψυχή του γιὰ τὰ πρόβατά
του [3].