“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ συναντά τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ και του λέει:«Τέλος τα βασίλεια. Πόλεμοι… ανησυχίαι, σφαγαί, καταστροφαί. Κυρίαρχος ο φόβος»

Φώτο από την Λιτανεία-Περιφορά της Τιμίας Κάρας του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.
Ελλάδα χώρα  ΑΓΙΩΝ - Ο πρόσφατα νέος ΑΓΙΟΣ της Εκκλησίας μας Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής παρευρισκόταν το 1953 στην ανακομιδή των Θείων Λειψάνων του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ γεγονός που δείχνει ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ είναι αγιότητα και  γεννά ΑΓΙΟΤΗΤΑ  
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΣΉΜΕΡΑ θα πούμε πράγματα παράδοξα αλλά επίκαιρα που δένουν με αυτά που ζούμε.
3 Σεπτεμβρίου Μνήμη της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού και Μυροβλήτη.

Η ΜΝΗΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ: ΔΩΡΟΝ ΘΕΟΥ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Οι άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν ότι, η μνήμη του θανάτου αφ’ ενός μας συγκρατεί από την αμαρτία, αφ’ ετέρου μας παρακινεί να εργασθούμε τις αρετές. Λέγει σχετικά ο αββάς Ησαΐας: «Τρία πράγματα αποκτά με δυσκολία ο άνθρωπος, και είναι αυτά που συντηρούν όλες τις αρετές: Το πένθος, τα δάκρυα για τις αμαρτίες του και η ενθύμηση του θανάτου του. Διότι όποιος καθημερινά συλλογίζεται τον θάνατο και λέγει στον εαυτό του "Μόνο την σημερινή μέρα έχω να ζήσω σ' αυτόν τον κόσμο", ούτος ποτέ δεν θα αμαρτήσει ενώπιον του Θεού, ενώ εκείνος που ελπίζει να ζήσει πολλά χρόνια, θα μπλεχτή σε πολλές αμαρτίες».

“Είναι πολύ αργά;”

Ο απόστολος Παύλος σε μία από τις επιστολές του λέει ότι πρέπει να βιαστούμε να ζήσουμε, επειδή ο χρόνος είναι απατηλός. Ζούμε όλες τις μέρες της ζωής μας σαν να γράφουμε βιαστικά, απρόσεχτα, ένα πρόχειρο γραφτό που μια μέρα θα καθαρογραφεί.
Είναι σαν να ετοιμαζόμαστε να κτίσουμε και μαζεύουμε όλα τα χρειώδη που αργότερα θα οργανωθούν σε ομορφιά, αρμονία και νόημα. Ζούμε μ' αυτό τον τρόπο, χρόνο με το χρόνο, δίχως να ολοκληρώνουμε ή να τελειοποιούμε αυτά που μπορούμε να κάνουμε, επειδή έχουμε καιρό μπροστά μας.

Χρήση των Ψαλμών της Παλαιάς Διαθήκης στη Νεκρώσιμη Ακολουθία

Εισαγωγή
Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Κορινθίους (Β’ Κορ. ς’ 19) αναφέρει: «Το σώμα ημών ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος εστίν». Κατόπιν τούτου οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι μετά θάνατον το σώμα μας είναι προωρισμένο να αναστηθή κατά τη Β’ Παρουσία του Κυρίου, ένδοξο και άφθαρτο (όντας χαριτωμένο), και να ενωθή με την αθάνατη ψυχή. Γι’ αυτό, όχι μόνον δεν έκαιαν το σώμα, όπως οι ειδωλολάτρες, αλλ’ αντίθετα το φρόντιζαν, το έλουαν, το μύρωναν, το έντυναν με καθαρά ενδύματα και το περιτύλισσαν με λευκό σινδόνι. Το τοποθετούσαν σε κλίνη ή φέρετρο) ανοικτό, ώστε να φαίνεται το πρόσωπό του. Το λείψανο τοποθετείται για κάποιο χρόνο εντός της οικίας του. Και στην ωρισμένη ώρα μεταφέρεται στο ναό για την «εξόδιον ακολουθίαν».