“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Οι Άγγελοι κατά την Αγία Γραφή επί τη εορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ

του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου
Η πρώτη σημασία της λέξης άγγελος στην Αγία Γραφή είναι αυτή του αγγελιαφόρου (Μτθ. ια΄10, Λουκ. ζ΄24). Πολλές φορές σημαίνει τον φέροντα την αγγελία (Ιώβ α΄14, Α΄ Βασ. ια΄3), άλλες τον Προφήτη (Ησ. μβ΄19, Αγγ. α΄13), άλλες τον ιερέα (Εκκλ. ε΄6, Μαλαχ. β΄7), άλλες τον ιεροκήρυκα (Αποκ.β΄1,8,12) και τέλος τον ίδιο τον Ιησού Χριστό ως μέγα άγγελο της Διαθήκης (Μαλαχ. γ΄1).
Κυρίως, όμως, με τη λέξη άγγελος η Αγία Γραφή εννοεί το πνευματικό και λογικό ον, που είναι ανώτερο από τον άνθρωπο στο χαρακτήρα, στις διαθέσεις και τις δυνάμεις. Οι άγγελοι αυτοί του Θεού στέκονται πάντοτε ενώπιον του Θεού, Τον υπηρετούν, μεταφέρουν στους ανθρώπους τιςδιαταγές Του: “ταύτα δὲ αυτού ενθυμηθέντος ιδοὺ άγγελος Κυρίου κατ' όναρ εφάνη αυτώ λέγων• Ιωσὴφ υιὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθής παραλαβείν Μαριὰμ την γυναίκά σου, το γαρ εν αυτή γεννηθὲν εκ πνεύματός εστιν αγίου” (Μτθ. α΄20), και ενεργούν υπέρ της ευημερίας και της σωτηρίας των ανθρώπων και της ανθρωπότητας γενικά: “Καὶ πληρωθέντων ετών τεσσαράκοντα ώφθη αυτώ εν τη ερήμω του όρους Σινά άγγελος Κυρίου εν φλογὶ πυρὸς βάτου.” (Πράξ. ζ΄30).

Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ

Πονεμένος άγιος, ο άγιος Νεκτάριος. Έφυγε από τη ζωή αυτή δηλητηριασμένος από το σατανικό κεντρί της καχυποψίας, της συκοφαντίας και της δολοπλοκίας των φθονερών και σατανικών ανθρώπων του περιβάλλοντός του, που τον κεντούσε από την αρχή της ζωής του μέχρι και το τέλος της. Ας δούμε μερικά στιγμιότυπα των φοβερών εμπειριών του.

Α´. Δεκατριάχρονο παιδί, ο τότε Αναστάσιος, αντί να γεύεται την οικογενειακή θαλπωρή και ν’ απολαμβάνει την οικογενειακή προστασία και στήριξη, τον βρίσκουμε να δουλεύει ως παραγιός σε ένα καπνοπώλη στην Πόλη. Οι καιροί δύσκολοι, η οικογένειά του φτωχή. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να φύγει από τη γενέτειρά του τη Σηλυμβρία της Ανατολικής Θράκης και να πάει στην Πόλη, για ν’ αναδειχθεί.

Προσευχή εις την επέτειον του Αγίου Νεκταρίου

Kύριε ημών Ιησού Χριστέ, Σε προσκυνούμεν και Σε ευχαριστούμεν εκ βάθους καρδίας, διότι διά της θεϊκής αγάπης Σου, μάς εχάρισες πλήθος μορφών Αγίων, διά να αποτελούν τα ιδανικά πρότυπά μας, διά να μεσιτεύουν και ικετεύουν για μάς και διά να δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές Όνομά Σου, με τα θαυμαστά έργα, τη ζωή και τα θαύματά των.

Ευλόγησον Κύριε, την πανήγυριν αυτήν, πού επιτελούμεν σήμερον προς τιμήν του αγίου ενδόξου Πατρός ημών, Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού. 

Σύ Κύριε, ο επαναπαυόμενος εις τους Αγίους Σου, αξίωσον όπως ο εορταζόμενος Άγιος Νεκτάριος, γίνει η κλίμακά μας, για να Σε προσεγγίσωμεν και λάβωμεν την επουράνιον Χάριν Σου, το μέγα έλεός Σου και θείαν Σου ευλογίαν.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Τα χρόνια της βασιλείας του Νικηφόρου Γ΄ του Βοτανειάτη (1078-1081), ησύχαζε στο Άγιον Όρος. στην τοποθεσία Δάφνη, ο μοναχός Ευθύμιος με την συνοδεία του. Ύστερα όμως από επιδρομή των Σαρακηνών, αναγκάστηκαν να φύγουν και να εγκατασταθούν στη θέση που βρίσκεται σήμερα η μονή Δοχειαρίου. Αυτοί έχτισαν εκεί τη μονή.
Τον Ευθύμιο διαδέχθηκε ο ανηψιός του Νεόφυτος. Ο Νεόφυτος είχε στον κόσμο μεγάλη περιουσία, που τη διέθεσε τώρα για να χτίσει εκκλησία και ν' ασφαλίσει τη μονή με τειχόκαστρο και πύργο. Ήταν όμως λυπημένος, γιατί τα χρήματά του δεν επαρκούσαν για την αγιογράφηση του ναού. Ζήτησε τότε τη βοήθεια του Θεού, κι Εκείνος απάντησε με το ακόλουθο θαύμα:

Η πιο κρίσιμη ώρα. Οι τούρκοι παρέλαβαν τους S-400 και εμείς αρνούμαστε να «ενεργοποιήσουμε» τους δικούς μας φύλακες.

ΦΩΤΟ 1, 2 από fb
Ήταν παραμονή του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ (και γιορτάζαμε ήδη  τους ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ) πριν δυο χρόνια. Με ένα γνωστό μας ιερέα πήγαμε από το μεσημέρι σε ένα εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ  σε μια  απόμερη πλαγιά για να το ετοιμάσουμε  ώστε να είναι έτοιμο για τον πανηγυρικό εσπερινό.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ξαφνικά έγινε κάτι σαν σεισμός, τα τζάμια πήγαν να σπάσουν. Πεταχτήκαμε έξω, πάνω από εκεί  που βρισκόμασταν και σε χαμηλό ύψος  ένα δικό μας μαχητικό της ΠΑ κυνηγούσε ένα τούρκικο. Τον είχε πάρει ο δικός μας τον τούρκο με τέτοια λύσσα που εμείς από κάτω  καταλαβαίναμε τον ψυχικό βράσιμο  του Έλληνα πιλότου.