«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι

-Γέροντα, πονάει το δόντι μου.

-Δεν είναι καλά να πονέσης λίγο, για να ωφεληθής και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντίπα, που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάση ο πόνος.

- Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.

-Φαίνεται κάτι θα φταίη. Αν του πης: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήση. Ο Άγιος Αντίπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε τον Θεό! «Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός11», λέει στην Αποκάλυψη.

Παρακλητικός Κανών Εις την Αγία Βαρβάρα

† 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΕΝΔΟΞΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά: Λόγος εις την θεραπείαν του τυφλού της Ιεριχούς

Γερμανού Β. Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας. Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον: ΙΗ. 35-43.

Τω καιρώ εκείνω, εν τω εγγίζειν τον Ιησούν εις Ιεριχώ, τυφλός τις εκάθητο παρά την οδόν προσαιτών. Ακούσας δέ όχλου διαπορευομένου, επυνθάνετο τί είη ταύτα. Απήγγειλαν δέ αυτώ, ότι Ιησούς ο Ναζωραίος παρέρχεται. Και εβόησε λέγων: «Ιησού υιέ Δαυϊδ, ελέησόν με.» Και οι προάγοντες επετίμων αυτώ ίνα σιωπήση. Αυτός δέ πολλώ μάλλον έκραζεν: «υιέ Δαυϊδ, ελέησόν με». Σταθείς δέ ο Ιησούς, εκέλευσεν αυτόν αχθήναι προς αυτόν. Εγγίσαντος δέ αυτού, επηρώτησεν αυτόν λέγων: «τί σοι θέλεις ποιήσω;» Ο δέ είπε: «Κύριε, ίνα αναβλέψω.» Και ο Ιησούς είπεν αυτώ: «ανάβλεψον, η πίστις σου σέσωκέ σε.» Και παραχρήμα ανέβλεψε, και ηκολούθει αυτώ δοξάζων τον Θεόν. Και πάς ο λαός ιδών, έδωκεν αίνον τω Θεώ.

ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ (ε)

π. Δημητρίου Μπόκου

Η Θεία Λειτουργία είναι ένα δώρο ατίμητης αξίας που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο Χριστός, παραδίδοντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είπε στους μαθητές του: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Δεν εννοεί να κάνουμε την Θεία Ευχαριστία για να τον φέρουμε απλώς στη σκέψη μας, αλλά για να τον φέρουμε πραγματικά ανάμεσά μας. Η ανάμνησή του δεν είναι μια απλή συμβολική ενέργεια, αλλά μια ουσιαστική πράξη: Να παρακαθίσουμε μαζί του στο δικό του τραπέζι, όπου μας καλεί, και, ακόμη περισσότερο, το Σώμα και το Αίμα του, αυτός ο ίδιος, να είναι η τροφή μας. «Λάβετε, φάγετε…». «Γεύσασθε και ίδετε…».