Κάποτε, στην σπηλιά του Αγίου Αθανασίου ήταν
ένας Γέροντας με δύο υποτακτικούς. Ο ένας ήταν Ιερομόναχος και ο άλλος
Ιεροδιάκονος. Μια μέρα, λοιπόν, πήγαν οι υποτακτικοί του σ΄ ένα εξωκκλήσι, για
να λειτουργήσουν.
Ο Ιερεύς όμως φθονούσε πολύ τον Διάκονο, γιατί
τον ζήλευε, επειδή ο Διάκονος ήταν πιο έξυπνος και επιτήδειος φυσικά σε όλα.
αλλά και ο Διάκονος δεν βοηθούσε με τον εγωιστικό του τρόπο.